Че ол ипчі, пас киліп, Ағаа мӧкейіп пазырып, алданған:
– Хан-пигім! Мағаа полыс пир.
Ол, тізең, нандырып, теен:
– Олғаннар чіҷең халасты, алып, адайларға тастап пирчеткені чахсы нимес.
– Анзы андағ, Хан-пигім! Че адайлар даа ээлерінің столынаң тӱскен унахтарны чіпчелер, – теен ипчі.