Versete biblice populare din Maitiú 18

Partajează

Óir mar a mbíonn beirt nó thriúr cruinnighthe i m’ainm-se, bím-se annsin ina measc.

Deirim libh arís, má bhíonn beirt agaibh ar aon intinn ar talamh fá aon nídh ar bith dá n-iarrfaidh siad, dhéanfar dóibh é ó m’Athair atá ar neamh.

Agus ghoir Íosa chuige leanbh, agus chuir sé ina measc é. Agus dubhairt: Amén adeirim libh, muna dtionntuighidh sibh agus bheith ar nós na leanbh, ní rachaidh sibh isteach i ríoghacht na bhflaitheas.

Dá bhrígh sin, cibé a ísleochas é féin ar nós an leinbh seo, is é is mó i ríoghacht na bhflaitheas.

Agus cibé a ghlacfas aon leanbh mar seo i m’ainm-se, glacann sé mise.

Amén adeirim libh, cibé neithe a cheanglóchas sibh ar an talamh, béidh siad ceangailte ar neamh: agus cibé neithe a scaoilfeas sibh ar an talamh, béidh siad scaoilte ar neamh.

Is mar seo mar an gcéadna a dhéanfas m’Athair neamhdha libh-se, muna maithidh sibh, gach duine agaibh dá bhráthair, ó bhur gcroidhthe.

Acht an té a bhéarfas scainneal d’aoinneach de na rudaí beaga seo a chreideas ionnam-sa, b’fheárr dó dá gcrochtaí bró asail fá n-a mhuinéal, agus a bháthadh i nduibheagán na fairrge.

Cad é bhur mbaramhail? Má bhíonn céad caora ag duine agus téid ceann acu ar seachrán; nach bhfágann sé na naoi gcinn déag agus ceithre fichid ar na sléibhte, agus nach dtéid sé ar lorg an chinn a chuaidh ar seachrán?