Versete biblice populare din Лука 13

Partajează

Сірер тар ізіктерҷе иртерге кӱстеніңер. Тіпчем сірерге, кӧп кізі кірерге харазар, че полынмастар.

Кізілернің аразында он сигіс чыл чабал хутха кинек иттір салған ипчі полған. Ол, пӱгӱрел парып, чіке тур полбаҷаң. Иисус, аны кӧр салып, Позынзар хығырып алып, ағаа чоохтанған: – Ағырииңнаң осхырылчазың!

Анаң холларын ол ипчее салғандох, анзы, чіке турыбызып, Худайны саблап сыххан.

Андада амғы халғанҷылары, пастағылары пол парарлар. Амғы пастағылары халғанҷылары пол парарлар.

Тура ээзі, тур киліп, ізіктерін пиктебіссе, сірер, тастында халып, ізік тохладып, хысхырарзар: «Пигібіс! Пигібіс! Ас пир піске ізікті!» Че Ол нандырар сірерге: «Мин сірерні пілбинчем, хайдаңзар сірер».

Чох, тіпчем сірерге, че пыросынмазар, прайларың ідӧк ӧл парарзар.

Че Ол сірерге нандырар: «Тіпчем сірерге, хайдаң килгеннеріңні пілбинчем. Саба итчеткеннернің прайзы хыйа парыңар Миннең».

Иисус, тізең, чоохтанған: – Нимее тӧӧйдір Худай хан-чирі? Нименең Аны тиңнестірим? Ол горчица ӱреніне тӧӧй: кізі аны, ағылып, ӱчігінде одырт салған, анзы, ӧзе-ӧзе, улуғ ағас осхас пол парған. Тигірдегі хустар аның салааларында тӱнеҷеңнер.