Gagauz - 2006 IBT-R (NT,GEN) Non Drama

Gagauz - 2006 IBT-R (NT) Drama

İisus topladı oniki üürenicisini, verdi onnara kuvet hem zaabitlik fena duhların üstünä, alıştırsınnar deyni hepsi hastalıklardan.
Sora yolladı onnarı, nasaat etsinnär Allahın Padişahlıını hem alıştırsınnar hastaları.
«Bişey almayın yola: ne sopa, ne hiybä, ne ekmek, ne para, ne dä iki kat ruba, – dedi İisus. –
Angı evä gireceniz, o evdä kalın, oradan gidincä.
Eer sizi insan kabletmärseydi, çıkarkan o kasabadan, artık tozları da ayaklarınızdan silkin, azar gibi onnara karşı».
Onnar yollandılar da gittilär küüdän küüyä, nasaat ederäk İi Haberi hem hastaları hererdä alıştırarak.

İrod bey, işidip hepsi bu oluşları, şaş kaldı, zerä insandan kimisi deyärdilär, ani İoan dirildi ölüdän.
Başkaları deyärdilär, ani üzä çıktı İliya, taa başkaları da deyärdilär, ani dirildi birisi evelki proroklardan.
Ama İrod dedi: «İoanın kafasını aldım. Bu Kim olur, Kimin için işiderim, ani yapêr butürlü işlär?» Onun için aarardı kolaylık, ki görsün Onu.

Açan apostollar döndülär geeri, söledilär İisusa hepsini, ne yaptılar. İisus aldı onnarı da gitti bir tarafa, bir kasaba yanına, ani adı Vifsaida.
İnsan işitti bunu da gitti Onun ardına. İisus islää kabletti onnarı. Nasaat etti Allahın Padişahlıı için hem, kimin vardı zoru, alıştırdı hastalıklardan.
Avşamnardı. Oniki apostol yaklaştılar İisusa da dedilär: «Kolver insanı, gitsinnär dolay küülerä hem kırdakı evlerä, gecelesinnär deyni hem baksınnar kendilerinä imeelik, zerä burası, neredä biz bulunêrız, bir çol er».
İisus dedi onnara: «Siz verin onnara imää!» Onnar cuvap ettilär: «Bizdä yok bişey, beş ekmektän hem iki balıktan kaarä. Kalêr sade, biz gidelim da satın alalım imää hepsi bu insana».
Orada sade adam tarafı vardı bir beş bin kişi. İisus dedi Kendi üürenicilerinä: «Erleştirin onnarı, ki otursunnar ellişär kişi bölümdä».
Ölä dä yaptılar, hepsi insanı oturttular.
İisus aldı beş ekmää hem iki balıı, kaldırdı bakışını gökä da iisözledi onnarı. Sora, kırıp, verdi üürenicilerä, ki payetsinnär insana.
Açan hepsi idilär da doyundular, ondan sora topladılar oniki sepet imäk parçaları.

Bir gün, açan İisus dua edärdi bir tarafta üürenicilerinnän barabar, O koydu onnara butürlü bir sormak: «Ne deer insan, Kimim Bän?»
Onnar cuvap ettilär: «Kimisi deer, ani Sän – İoan Vaatizedici, başkası – prorok İliya, taa başkası deer, ani dirildi bir evelki prorok».
O sordu onnara: «Ama siz ne deersiniz, kimim Bän?» «Sän Hristossun Allahtan!» – cuvap etti Petri.
İisus sıkıdan sımarladı, bunu kimseyä sölämesinnär.
Sora annattı onnara, ani Adam Oolu lääzım çok zeetlensin, ret edilsin aksakallardan, büük popazlardan hem bilgiçlerdän, öldürülsün da üçüncü günü dirilsin.

Sora danıştı hepsinä: «Kim isteer gelsin Benim ardıma, atılsın kendi-kendindän, alsın stavrozunu da Beni izlesin.
Zerä kim isteer yaşamasını kurtarmaa, onu kaybedecek. Ama kim yaşamasını kaybedecek Benim için, onu kurtaracek.
Ne fayda olacek bir adama, kazansın bütün dünneyi, ama kendi-kendini kaybetsin eki cezalansın?
Kim utanacek Bendän hem Benim sözlerimdän, ondan utanacek Adam Oolu da, açan gelecek Kendinin, Bobasının hem ayoz angillerin metinniindä.
Dooru söleerim sizä, ani kimisi burada durannardan, ölmeyeceklär görmeyincä Allahın Padişahlıını».

Bu laflardan sora, geçti yakın sekiz gün, İisus aldı Petriyi, İoanı hem İakovu da pindi bir bayır üstünä dua etsin.
Açan dua edärdi, Onun üzü görünüşü diişti, rubaları yalabık, ak-biyaz oldu.
Onun yanında peydalandı iki adam, ani lafa durardılar Onunnan: Moisey hem İliya.
Onnar gösterildilär metinniktä, lafedärdilär İisusun ayırılması için, ne geçireceydi İerusalimdä.
Petriyi hem onun kafadarlarını uyku bastıydı. Açan uyandılar, açık gördülär İisusun metinniini hem bu iki adamı, ani Onunnan durardılar.
Açan onnar İisustan ayırıldılar, Petri dedi İisusa: «Çorbacı, ii, ki buradayız. Yapalım üç bordey: bir Senin için, bir Moisey için, bir dä İliya için». Bilmärdi, ne lafedärdi.
Bölä lafedärkän, geldi bir bulut da gölgesinnän kapladı onnarı. Üürenicilär korktular, görüp, ani kaldılar bulut içindä.
Bulut içindän işidildi bir ses, ani dedi: «Budur Benim seçilmiş Oolum, Onu sesleyin!»
Bu ses işidildiktän sora İisus kaldı yalnız. Üürenicilär sustular, o günnerdä kimseyä sölämedilär, ne gördülär.

İkinci günü, açan indilär bayır üstündän, bir sürü insan çıktı İisusa karşı.
Bir adam insan içindän baardı: «Üüredici, yalvarêrım, gel da bak benim oolumu, zerä bendä o bir yalnız.
Onu fena duh tutêr da birdän baarêr hem onu ölä silker, ani köpük aazından salverer. Çok zeetleer, sora zor brakêr onu.
Yalvardım Senin üürenicilerinä, çıkarsınnar bu duhu, da çıkaramadılar».
«Bozuk hem inansız senselä! Nezamanadan olacam sizinnän da dayanacam sizä? – dedi İisus. – Getirin onu burayı».
Oolu gelärkän, fena duh kuvetlän urdu onu erä da sarsaladı. İisus azarladı fena duhu, alıştırdı çocuu da verdi geeri bobasına.

Hepsi şaştılar Allahın büüklüünä. Açan hepsi şaşardılar İisusun işlerinä, ozaman O dedi üürenicilerinä:
«Esap alın, ne söleerim sizä: Adam Oolu verilmiş olacek insanın elinä!»
Ama üürenicileri bu lafları annamardılar, zerä onnar için bu lafların maanası saklıydı, ki annamasınnar, sormaa da korkardılar.

Onnarda peydalandı bir çekiş, ki bilsinnär, kim en büük olacek.
İisus annadı onnarın neetlerini, onuştan aldı yanına bir küçük uşak
da dedi onnara: «Kim kableder bu uşaa Benim adıma, o Beni kableder. Kim kableder Beni, o kableder Onu, Kim Beni yolladı. Zerä kim en küçük aranızda, o en büüktür».

İoan, lafa katılıp, dedi: «Üüredici, biz gördük bir adam, angısı çıkarardı fena duhları Senin adınnan, da durguttuk onu, zerä gezmeer bizimnän».
«Durgutmayın, – cuvap etti İisus, – zerä kim gitmeer sizä karşı, o sizinnän».

Yaklaştı zaman, gökä kalksın, İisus kararladı İerusalimä gitsin.
Kendindän öncä habercileri yolladı. Onnar Samariyalıların bir küüyünä gittilär, ki hazırlasınnar konak eri gecelemäk için.
İisusu kabletmedilär, çünkü İerusalimä gidärdi.
Açan Onun üürenicileri İakov hem İoan gördülär bunu, dedilär: «Saabi, kayıl mıysın, sımarlayalım, yaasın göktän ateş onnarın üstünä da yaksın onnarı, /nicä İliya yaptı/?»
İisus, dönüp, takazaladı onnarı /da dedi: «Bilmeersiniz, ne duhtan kullanmışsınız!
Adam Oolu gelmedi kaybetsin insanı, ama kurtarsın»/. Sora gittilär başka bir küüyä.

Açan onnar gidärdilär yolda, bir adam İisusa dedi: «Saabi, gidecäm Senin ardına, nereyi da Sän gitsän».
İisus cuvap etti: «Tilkilerin inneri, kuşların yuvaları var, ama Adam Oolu yok nereyi başını koysun».
Başka birisinä dedi: «Gel ardıma». O cuvap etti: «Saabi, brak, ilkin gideyim bobamı gömeyim».
Ama İisus cuvap etti: «Brak, ölülär ölülerini gömsün, ama sän git da haberlä Allahın Padişahlıını».
Taa başkası dedi: «Saabi, gidecäm Senin ardına, ama ilkin brak, gideyim evdekilerimä „kal saalıcaklan“ söleyim».
İisus cuvap etti: «Herbiri, kim koyêr elini pulaa da geeri bakêr, yaraşmaz Allahın Padişahlıına girsin».

Ascultă Luka 9