Southern Balochi: Hodáay Pákén Ketáb Portions

Hodáay Pákén Ketáb

هُدایا نوه و آییئے چُکّ برکت دات و گوَشتنت: ”چُکّ و بَر کنێت و گێش ببێت و دنیایا پُرّ کنێت. زمینئے سجّهێن هئیوان، آسمانئے سجّهێن بالی مُرگ، سجّهێن لاپکَشّ و دریائے سجّهێن ماهیگ شمئے تُرس و بیمّئے چێرا بنت. اے سجّهێن شمئے دستا دئیگ بوتگ‌اَنت. هر سُرِنده که ساهی مان اِنت، شمئے وراکَ بیت و اَنچۆ که من شمارا سبزگ داتگ‌اَنت، نون هر چیزَّ دئیان. بله آ گۆشتا هچبر مئورێت که آییا زند، بزان هۆن مان اِنت. هرکَس که شمئے هۆنا برێچیت و ساها بگیپت، من چه آییا هسابَ گِران. چه هر هئیوانا هسابَ گِران و چه هر اِنسانا. چه هما مردما هسابَ گِران که دگه مردمێا کُشیت، چێا که مردم برات اَنت.
هرکَس انسانێئے هۆنا برێچیت،
آییئے هۆن هم انسانێئے دستا رێچگَ بیت،
چێا که هُدایا انسان
وتی شِکلا اَڈّ کرتگ.
نون شما، چُکّ و بَر کنێت و زمینئے سرا گێش ببێت،
زمینئے سرا شِنگ و تالان و گێشا چه گێش ببێت.“
گڑا هُدایا گۆن نوه و آییئے چُکّان که نوهئے همراه اَتنت، گوَشت: ”نون من گۆن شما و گۆن شمئے رندی نَسلان اَهد و پئیمانے کنان. گۆن هر سَهدارا که شمئے کرّا اِنت، بالی مُرگ، دَلوَت و وَکشیێن هئیوان و هر یکّ چیزّێا که گۆن شما چه بۆجێگا در آتکگ، گۆن زمینئے هَمُک سَهدارا هم اے اَهد و پئیمانا کنان. من گۆن شما وتی اے اَهد و پئیمانا کنان که دگه برے سجّهێن سَهدار چه هار و توپّانئے آپا بێرانَ نبنت؛ دگه هچبر چُشێن هارے نئیئیت که سجّهێن زمینا وئیران بکنت.“
هُدایا گوَشت: ”اے هما اَهد و پئیمانئے نشانی اِنت که من، وتی و شمئے و هما سجّهێن سَهدارانی نیاما بندَگا آن که گۆن شما گۆن اَنت. اے په سجّهێن آیۆکێن نَسلان اَهد و پئیمانے. من وتی سَنج، جمبرانی تها اێر کرتگ و اے، منی و زمینئے نیاما بوتگێن اَهد و پئیمانئے نشانیَ بیت. هروهد که من زمینئے سربُرا جمبرَ کاران و سَنج هم جمبرانی تها زاهرَ بیت، گڑا وتی اے اَهد و پئیمانئے یاتا کپان که منی و شمئے و هر تَهرئے سجّهێن سَهدارانی نیاما اِنت. نون آپ هچبر چۆ هارَ نکنت که سجّهێن سَهداران تباه بکنت. هروهد که سَنج جمبرانی تها زاهرَ بیت، منیَ گِندان و هما اَبدمانێن اَهد و پئیمانئے یاتا کپان که منِ هُدا و زمینئے هر تَهرئے سجّهێن سَهدارانی نیاما بوتگ.“ هُدایا گۆن نوها گوَشت: ”اِش اِنت هما اَهد و پئیمانئے نشانی که من، وتی و زمینئے سجّهێن سَهدارانی نیاما بَستگ.“

نوهئے چُکّ چه بۆجیگا در آتکنت، سام و هام و یاپِت. هام کَنهانئے پت اَت. اے سئیێن نوهئے چُکّ اَتنت و چه همِشان مردم سجّهێن زمینئے سرا شِنگ و تالان بوتنت.
نوها کِشت و کِشار بِندات کرت و انگوری باگے اَڈّی کرت. همے انگورئے شرابی وارت، مَلار بوت و گِدانئے تها جاندَر بوت. کَنهانئے پت هاما، وتی پت جاندرا دیست و وتی دوێن برات که ڈنّا اَتنت، هال داتنت. سام و یاپِتا کَباهے زرت، وتی کۆپگانی سرا اێر کرت و پُشتُکایی شتنت و وتی پتئے جاندَری‌اِش پۆشێنت. آیانی دێم آنگُر اَت و وتی پتئے جاندَری‌اِش ندیست.
وهدے نوه چه شرابئے ملارا در آتک، زانتی منی کَسترێن بچکّا گۆن من چے کرتگ، گوَشتی:
”کَنهانا نالَت بات.
وتی براتانی گُلامانی گُلام بات.“
نوها گوَشت:
”هُداوندا سَتا بات، سامئے هُدایا.
کَنهان، سامئے گُلام بات.
هُدا زمینا په یاپِتا پْراهتر کنات.
یاپِت، سامئے گِدانانی تها جَهمنند بات و
کَنهان، آییئے گُلام بات.“
چه هارا رَند نوها دگه سئے سد و پنجاه سال اُمر کرت. نوها سَرجمیا نُه سد و پنجاه سال اُمر کرت و مُرت.

Ascultă پێدایش 9