Księga Jezusa syna Nuna 18:1-10

Wtedy cały zbór synów Israela zgromadził się w Szylo, a gdy ziemia przed nimi uległa – ustawili tam Przybytek Zboru. Jednak zostało pomiędzy synami Israela siedem pokoleń, które jeszcze nie rozdzieliły swojej dziedzicznej posiadłości. Zatem Jezus, syn Nuna, powiedział do synów Israela: Jak długo będziecie opieszali, by pójść i objąć w posiadanie ziemię, którą oddał wam WIEKUISTY, Bóg waszych ojców? Sprowadźcie mi po trzech ludzi z każdego pokolenia, a wyślę ich, by wyruszyli, przeciągnęli po kraju i względnie go opisali do potrzebnej im posiadłości, a następnie do mnie wrócili. Potem niech podzielą go między sobą oraz oznaczą siedem części. Juda zachowa swoją krainę na południu, a dom Josefa zachowa swoją krainę na północy. Zaś wy podzielicie kraj na siedem części oraz go opiszecie. Przynieście mi tu opisy, bym dla was rzucił los, tu, przed WIEKUISTYM, naszym Bogiem. Lewici nie otrzymają działu między wami, ponieważ ich dziedzictwem jest kapłaństwo WIEKUISTEGO. Zaś Gad, Reuben i połowa pokolenia Menaszy, wzięli już swoje dziedzictwo po wschodniej stronie Jardenu, które wyznaczył im Mojżesz, sługa WIEKUISTEGO. Tak zebrali się owi ludzie i poszli; zaś Jezus, syn Nuna, polecił tym, co wyruszali, by opisali kraj, mówiąc: Idźcie, krążcie po kraju, a kiedy go opiszecie, wróćcie do mnie. Wtedy tu, w Szylo, rzucę dla was los, przed obliczem WIEKUISTEGO. Zatem ci ludzie poszli, krążyli po kraju oraz go opisali w zwoju, w siedmiu częściach, według pojedynczych miast; po czym wrócili do Jezusa, syna Nuna, do obozu w Szylo. A w Szylo, Jezus, syn Nuna, rzucił dla nich los przed obliczem WIEKUISTEGO, i tam Jezus, syn Nuna, rozdzielił kraj pomiędzy synów Israela, stosownie do ich oddziałów.