Łukasza 24:25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35

Wtedy Jezus rozpoczął: O, nierozumni! O, gnuśnego serca, nieskorzy do wiary w to wszystko, co powiedzieli prorocy.

Czyż Chrystus nie musiał znieść tych cierpień, by potem wejść do swej chwały?

I poczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków, tłumaczył im każdy fragment Pism odnoszący się do Niego.

W ten sposób zbliżyli się do wsi, do której zdążali, a On sprawiał wrażenie, jakby chciał iść dalej.

Wymogli jednak na Nim: Zostań z nami, gdyż zbliża się wieczór i dzień chyli się ku końcowi. Wstąpił więc, by z nimi zostać.

Gdy zasiedli do stołu, wziął chleb, pobłogosławił, złamał i zaczął im podawać.

Wtedy otworzyły im się oczy. Poznali Go! Lecz On znikł.

A oni powiedzieli sobie: Czy nasze serce nie płonęło, gdy mówił do nas w drodze i wyjaśniał znaczenie Pism?

Jeszcze tej samej godziny wstali i wrócili do Jerozolimy. Tam zastali jedenastu zgromadzonych wraz z innymi.

Utrzymywali oni: Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi.

Ci z kolei dokładnie opisali, co zaszło w drodze i jak Go rozpoznali po łamaniu chleba.

Free Reading Plans and Devotionals related to Łukasza 24:25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35