Joba 14:1-6

Dni człowieka zrodzonego z kobiety są krótkie i pełne niepokoju. Zakwita on jak kwiat — i więdnie, umyka jak cień — nie trwa długo. Właśnie na takiego kierujesz spojrzenie i takiego pozywasz na sąd. A czy nieczysty może stać się czysty? Nie ma takich! Tak, określasz, ile człowiek ma żyć, ustalasz liczbę jego miesięcy, stawiasz granicę, której nie przekroczy. Skoro tak, to nie wpatruj się w niego, daj mu spokój, niech jak najemnik pocieszy się końcem dnia.