توریت شریف: پَیدایش 2
2
1اِسے طرح آسمان، زِیمی تے اِنہاں وِچ ساریاں چیزاں نے پیدا کرنے نا کم مُکی گیا۔ 2ستویں دیہاڑے اللّٰہ تعالیٰ کی بہیل لبھی، کِیئانکہ اُدُوں تک اُس اپݨا سارا کم پُورا کری کِہندا سی. 3اُس سَتویں دیہاڑے کی برکت دِتی تَے اُس کی مقدس بݨایا، کِیئانکہ او اُس دیہاڑے اپݨے سارے کماں کولوں بہیلا ہوئی گیا سی۔
4اے زِیمی تے آسمان نی پیدائِش نا بیان اے.
جدوں رب تعالیٰ زِیمی تے آسمان بݨائے، 5تے شروع وچ چہاڑیاں تے بُوٹے ہالے نی جمے سݨ. وجہ اے سی کہ رب تعالیٰ بارش نا انتظام نی کیتا سی، تے ہالے انسان وی پیدا نی ہویا سی کہ زِیمی پر کھیتی باڑی کرے۔ 6بلکہ پاݨی زِیمی وِچوں نکلݨا سی جیہڑا ساری زِیمی کی وتر دیݨا سی۔ 7فِر رب تعالیٰ زِیمی نی مِٹی نال انسان بݨایا، تے اُس وِچ زندگی نا ساہ بایا. اِس طرح بندہ جیݨا جی ہوئی گیا۔
8رب تعالیٰ مشرق آلے پاسے عَدن نے عِلاقے وِچ اِک باغ لایا، تے بݨائے وے انسان کی اِس وِچ رخیا۔ 9رب تعالیٰ ہر طرح نے سوہݨے درخت اُتھے جمائے، جیہڑے چنگا پھل دیݨے سݨ. باغ نے بِشکار دو درخت سݨ: اِک نا پھل کھاݨے نال زندگی لبھݨی سی، تے دُوئے نا پھل کھاݨے نال اچھے تے بُرے نی پہچان.
10اِک دریا باغے کی پاݨی دیݨے واسطے عدن تُوں بغݨا سی، تے اُتھوں او چوآں دریاواں وِچ بنڈݨ گیا۔ 11پہلے دریا نا ناں فیسُون اے۔ او مُلکِ حَوِیلہ کی کیہری کے بغݨا، جِتھے خالص سونا، 12قیمتی عطر تے عقیقِ سلیمانی لبھݨے۔ 13دُوئے دریا نا ناں جیحُون اے، جس مُلکِ کُوش نی ساری زِیمی کی کیہرے وِچ رخیا ہویا اے۔ 14ترِیئے دریا نا ناں دِجلہ اے، جیہڑا مُلکِ اسُور نے مشرق آلے پاسے جاݨا اے. تے چوتھے دریا نا ناں فرات اے۔
15فِر رب تعالیٰ بندے کی کہنی کے باغِ عدن وِچ رخیا، تانکہ او اُس باغے نی باغبانی تے دیکھ بھال کرے۔ 16رب تعالیٰ اُس کی حکم دِتا، ”تُوں باغے نے اِنہاں ساریاں درختاں نے پھل بغیر روکݨے ٹوکݨے توں کھا۔ 17پر اچھے تے بُرے نی پہچان دیݨے آلے درخت نا پھل کدے ناں کھایاں. جے تُوں اُس کی کھاسیں، تے ضرُور مری جاسیں۔“
18فِر رب تعالیٰ سوچیا، ”بندے نا کہلا رہݨا چنگا نی. تے میں اُس واسطے اِک چنگی مدد گار بݨاساں۔“
19رب تعالیٰ اِنسان کول او سارے جانور تے سارے پرندے کِہنی آیا جیہڑے اُس مٹی نال بݨائے سݨ، تانکہ پتہ لغے کہ اِنسان اِنہاں نے کَے ناں رخݨا. اِس طرح ہر جانور تے پرندے کی اِنسان نی طرفوں ناں لبھی گیا. 20اِس طرح بندے ساریاں مال ڈنگراں، پرندیاں تے جنگلی جانوراں نے ناں رخے. پر اِنسان واسطے کوئی وی چنگی مدد گار نی سی۔
21فِر رب تعالیٰ بندے پر بہُوں ڈونگی نیندر پہیجی. جدُوں او ڈُونگی نِندر سُتا ہویا سی، تے اللّٰہ تعالیٰ بندے نی پسلیاں وِچوں اِک پسلی کڈی کے اُس جغہ وِچ گوشت پہری شوڑیا۔ 22فِر اُس پسلی تُوں اِک زناݨی بݨائی، تے اُس زناݨی کی بندے کول آندا۔
23بندے آخیا،
”اے مہاڑیاں ہڈیاں وِچوں ہڈی اے،
تے مہاڑے گوشتے وِچوں گوشت اے!
ہُݨ اِس کی ”اِشّاہ“ یعنی ”عورت“ آخیا جاسی،
کِیئانکہ او ”اِیش“ یعنی ”مرد“ وِچوں کِہندی گئی اے۔“
24(اِس واسطے بندہ اپݨے ماؤ پیؤ نالوں لادا ہوئی کے اپݨی زناݨی نال مِلیا رہݨا، تے او دوئے اِک ہوئی جاݨے اݨ۔)
25او دوئے ننگے سݨ، پر او اِک دُوئے کولوں شرم نی کرنے سݨ۔
Markert nå:
توریت شریف: پَیدایش 2: phr
Marker
Del
Kopier
Vil du ha høydepunktene lagret på alle enhetene dine? Registrer deg eller logg på
Text (c) 2021 Noor-e-Kashmir
Audio (p) 2021 Noor-e-Kashmir
