Матай 14

Яхъя пайхамбардынъ оьлуьви

1Сол кезуьвде тетрарх#14:1 тетрарх: бир кыралдынъ доьрт кесегининъ бирине басшылык суьрген патша. Ирод та Исадынъ хабарын эситкен эди. 2Ол оьзининъ аьдемлерине: «Бу – Шомылдырувшы Яхъя. Ол оьлилерден тирилген! Сонынъ уьшин сосындай куьдиретли ислер этеди», – деди.

3Ирод, кардашы Пилиптинъ пишеси Иродиада уьшин Яхъяды ыслатып, байлаткан эм тутнакка салдырган эди. 4Неге десе Яхъя Иродты: «Сол хатынды алганынъ тийисли тувыл», – деп, бетлеген эди. 5Ирод Яхъяды оьлтиреек болды, тек оны пайхамбар деп санайтаган халктан коркты.

6Ирод оьз тувган куьнин кутлайтаган вакытта, Иродиададынъ кызы конаклар алдында бийиди. Бу Иродты кувандырды. 7Ирод кыз не затты тилесе де, соны бермеге ант этип, соьз берди. 8Анасы ман кенъескен сонъ, кыз: «Шомылдырувшы Яхъядынъ басын, табакка салып, мага булайга аькел», – деди. 9Патша бек кайгырды, тек ол, конаклар алдында ант эткени уьшин, кыздынъ тилегин толтырмага буйырды, 10аьдем йиберип, тутнакта Яхъядынъ басын кестирди. 11Аьдем оны табакка салып аькелди, кызга берди, а кыз оны анасына аькетти. 12Яхъядынъ сокталары келип, суьегин аькетип коьмдилер эм онынъ хабарын Исага еткердилер.

Иса бес мынъ аьдемди тойдырады

13Иса муны эситкенде, ялгыз Оьзи кайык пан авлак ерге юзди. Ама шахарлардан аьдемлер, Онынъ кайда кеткенин билип, коьлдинъ тоьгерегиннен Онынъ артыннан яяв иердилер. 14Иса, ягага шыгып, коьплеген халкты коьргенде, Онынъ яны авырды эм олардынъ маразлыларын сав этти.

15Кас каралып баслады. Исадынъ сокталары: «Мунавы авлак ер, заман да кеш болган. Халкты йибер, эллерге барып, оьзлерине азык сатып алсынлар», – дедилер.

16Иса явапка: «Олардынъ кетер уьшин кереклиси йок. Оларды сиз ашатынъыз», – деди.

17Сокталары: «Ама бизде тек бес оьтпек пен эки балык», – деп, явапладылар.

18Иса: «Оларды Мага аькелинъиз», – деди. 19Халкка коьгоьленге орынласпага буйырды. Бес оьтпек пен эки балыкты алып, коькке коьзлерин коьтерип, Аллага шуькир айтты. Сонъ оьтпеклерди сындырып, сокталарына берди, а олар халкка уьлестирдилер. 20Баьриси де тойганынша ашады, калган кесеклерди он эки шетенге йыйдылар. 21Хатынларды эм балаларды санамай, ашаганлар бес мынъга ювык бар эди.

Иса сув уьстиннен юреди

22Оннан сонъ Иса, тез болып, сокталарына, кайыкка минип, коьлдинъ аргы ягына Оьзиннен алдын оьтпеге буйырды, а Оьзи халкты таркатаяк болды. 23Иса ялгыз Оьзи, дува этейим деп, тавга коьтерилди, кешликте онда ялгыз калды. 24Сол вакыт кайык коьлдинъ ортасында эди. Толкынлар кайыкка согыла эдилер, неге десе ел карсы эсетаган эди.

25Туьннинъ доьртинши боьлигинде#14:25 Туьннинъ доьртинши боьлиги: саьат 03:00 – 06:00. Иса коьлдинъ уьсти мен юрип, сокталарына ювыкласты. 26Сокталары, Онынъ коьлдинъ уьстиннен юруьвин коьргенде, тынышсызландылар: «Бу – куьлетки!» – дедилер эм коркканларыннан кышкырыкладылар.

27Ама Иса сол саьатлей олар ман соьйледи де айтты: «Коьнъилленинъиз, Бу – Мен, коркпанъыз!»

28Ога явапка Петер: «Раббий! Эгер бу Сен болсанъ, мага Сенинъ касынъа сув уьсти мен юрип келмеге буйыр», – деди.

29«Кел», – деди Иса.

Кайыктан шыгып, Петер, Ога бараяк болып, сув уьсти мен кетти. 30Ама елдинъ бек куьшли эскенине коркты эм, батып баслаганда, кышкырды: «Раббий! Куткар мени!»

31Иса сол саьатлей колын тутты, ога ярдамласты да: «Аз иманлы! Неге шеклендинъ?» – деди.

32Олар кайыкка мингенлей, ел тынды. 33Кайыкта болганлардынъ баьриси, ювыкласып келип, Исага бас ийдилер эм: «Сен уьшини мен де Алла Улы экенсинъ!» – дедилер.

Иса Гиннесар еринде авырганларды эмлейди

34Коьлдинъ аргы ягына оьтип, Гиннесар ерине келдилер. 35Бу ердинъ яшавшылары Исады таныдылар. Тоьгерек якка хабар йиберип, Исага баьри маразлыларын алып келдилер. 36Исадан авырганларга абасынынъ этегине болса да тиймеге разылыгын бермеге тиледилер. Тийгенлердинъ баьриси де сав болдылар.

Markert nå:

Матай 14: NOG

Marker

Del

Kopier