Populære bibelvers fra Лука 22

Del

– Эсэгэ Бурхамни, хэрбээ хүсэбэл, энэ аягаһаа амсуулангүй, иимэ ехэ зоболон Намһаа зайлуулыт даа! Гэбэшье энэ Минии мэдэхэ хэрэг бэшэ, Өөрынтнай эрхэ хүсэлөөр болог лэ.

Гэбэшье, Симон, һүзэгэйншни буурахагүйн тула Би зальбарааб. Тиигээд ши Намдаа бусажа ерэхэдээ, аха дүүнэрээ зоригжуулан батадхаарай!

Иисүүс зүһэм хилээмэ абаад, Бурханда баяр баясхалан хүргөөд, хилээмэеэ хухалаад, шабинартаа хубаажа үгэхэ зуураа: – Энэ танай түлөө үргэл болохо бэемни гээшэ. Намайе дурсан энээние эдижэ байгаарайгты, – гэжэ хэлэбэ.

Хоол бариһанайнгаа һүүлдэ Иисүүс үзэмэй дараһан архитай аяга абаад хэлэбэ: – Энэ аяга болбол танай түлөө адхарха Минии шуһаар баталагдаһан шэнэ хэлсээн гээшэ.

Иисүүс дабашагүй гашуудалда абтажа, улам ехээр зальбарба; хүлһэниинь шуһанай дуһал мэтээр газарта дуһаба.

Харин таанад тэдэниие бү һажаагты: таанадай агууехэтнай эгэл юрын хүн байха ёһотой; хүтэлэгшэтнай зарасада адли байха ёһотой.

– Пётр, шамда хэлэнэб, энэ үдэр эрэ тахяагай дуугархаһаань урда ши Намһаа гурба дахин арсахалши даа, – гэжэ Иисүүс хэлэбэ.