Populære bibelvers fra Maitiú 5

Del

Agus ní lasann daoine coinneal, ċun í ċur faoi ḃoesa an ṗlúir, aċt ar an ċoinnleoir, ċun go dtugaiḋ sí solus dá ḃfuil san tiġ. Go mba mar sin a ṡoillseoċas ḃur solus-sa ós cóṁair daoine, ionnas go ḃfeiciḋ siad ḃur ndéaġ-oibreaċa, agus go dtugaiḋ siad glóir do ḃur n-Aṫair atá ar neaṁ.

Is síḃ-se solus an doṁain. Ní féidir caṫair atá suiḋte ar ṡliaḃ d’ḟolaċ.

Is beannuiġṫe luċt an ġlan-ċroiḋe: óir tċífiḋ siad Dia.

Is beannuiġṫe an dream ar a mbíonn ocras agus tart na córa: óir sásóċar iad.

Aċt deirim-se liḃ: Gráḋuiġigiḋ ḃur náiṁde: déanaigiḋ maiṫ dóḃṫa sin a ḃeir fuaṫ díḃ: agus guiḋigiḋ orṫa sin a ġní géirleanaṁaint agus tromaiḋeaċt oraiḃ

Is beannuiġṫe na boċta i spiorad: óir is leo ríoġaċt na ḃflaiṫeas.

Is beannuiġṫe luċt déanta na síoṫċána: óir goirfear clann Dé díoḃ.

Is beannuiġṫe na daoine ceannsa: óir béiḋ sealḃ an talaiṁ acu.

Is beannuiġṫe an dream a ḟulaingeas géirleanaṁaint ar son na córa: óir is leo ríoġaċt na ḃflaiṫeas.

Is beannuiġṫe luċt na trócaire: óir ġeoḃaiḋ siad trócaire.

Is beannuiġṫe siḃ-se nuair a ḃéarfar aċṁusán díḃ, agus ċuirfear géirleanaṁaint oraiḃ, agus déarfar gaċ olc i ḃur n-aġaiḋ go bréagaċ, mar ġeall orm-sa; Bíoḋ lúṫġáir agus áṫas oraiḃ, óir is ró-ṁór ḃur luaċ saoṫair ar neaṁ: óir is mar sin a ġéirlean siad na fáiḋe a ṫáinic róṁaiḃ.

Is beannuiġṫe luċt an dóláis: óir ġeoḃaiḋ siad sólás.

Is síḃ-se salann an talaiṁ. Aċt má ċailleann an salann a ḃríġ, cá leis a ndéanfar salann de? Ní ḃíonn de ṁaiṫ ann annsin, aċt a ċaiṫeaṁ amaċ, agus a ḃrúġaḋ faoi ċosa daoine.

Dá ḃríġ sin, bígiḋ sár-ṁaiṫ, díreaċ mar atá ḃur n-Aṫair neaṁḋa sár-ṁaiṫ.

Aċt bíoḋ seaḋ, seaḋ: ní h-eaḋ, ní h-eaḋ, mar ċainnt agaiḃ: óir cibé níḋ a ḃíos níos déine ná iad sin, is ó’n olc é.

Ċuala siḃ go nduḃraḋ: Súil ar son súile, fiacal ar son fiacaile. Aċt deirim-se liḃ, gan cur i n-aġaiḋ an uile: aċt má ḃuail-eann duine san leicinn ḋeis ṫú, tionntuiġ an ceann eile ċuige fosta.

Agus má ḃíonn do ṡúil ḋeas ina cúis ṗeacaiḋ agat, stróc amaċ í, agus teilg uait í: óir is ḟeárr duit aon ḃall de do ċuid a ḋul amuġa, ná dá dteilgṫí do ċorp uilig isteaċ go h-ifreann. Agus má ḃíonn do láṁ ḋeas ina cúis ṗeacaiḋ agat, gearr díot í, agus teilg uait í: óir is feárr duit aon ḃall de do ċuid a ḋul amuġa, ná dá dtéiġeaḋ do ċorp uilig go h-ifreann.