Populære bibelvers fra Jesaja 42

Del

Eg, HERREN, har kalla deg i rettferd og gripe handa di. Eg har forma deg og gjort deg til ei pakt for folket, til eit lys for folkeslaga, for å opna blinde auge og føra fangar ut or fengselet, dei som sit i mørkret, ut frå fangehola.

Eg er HERREN, det er mitt namn. Mi ære gjev eg ikkje til andre, min lovsong ikkje til gudebilete.

Sjå, min tenar, som eg støttar, min utvalde, i han har eg mi glede! Eg har lagt min Ande på han, han skal føra retten ut til folkeslaga.

Han bryt ikkje eit knekt siv og sløkkjer ikkje ein rykande veike. Med truskap skal han føra retten ut. Han skal ikkje slokna og ikkje bli knekt før han har sett retten igjennom på jorda. Fjerne kystar ventar på hans lov.

Eg fører dei blinde på ein veg dei ikkje kjenner, på stigar dei ikkje kjenner, leier eg dei. Eg gjer mørkret framfor dei til lys og ulendt mark til slette. Dette er det eg vil gjera, og eg skal ikkje la det vera.

Dei første ting, sjå, dei er komne. No fortel eg noko nytt. Før det spirer fram, får de høyra om det.