Populære bibelvers fra 2. Krønikebok 20

Del

Han sa: «Lyd etter, alle judearar og de som bur i Jerusalem, og du, kong Josjafat! Så seier HERREN til dykk: Ver ikkje redde og mist ikkje motet av denne store styrken; for dette er ikkje dykkar strid, men Guds.

Men det er ikkje de som skal strida denne gongen. De skal berre stilla dykk opp og bli ståande, så skal de sjå korleis HERREN frelser dykk, Juda og Jerusalem. Ver ikkje redde og mist ikkje motet! Dra ut mot dei i morgon! HERREN skal vera med dykk.»

Vår Gud, du skal dømma dei. For vi er maktlause mot denne store styrken som kjem mot oss. Vi veit ikkje kva vi skal gjera; men auga våre er vende mot deg.

Då han hadde samrådd seg med folket, valde han ut songarar som skulle lovsyngja HERREN i heilag prakt. Dei drog ut i spissen for krigarane medan dei song: «Pris HERREN, evig varer hans miskunn!»

Så snart dei sette i med jubelrop og lovsong, lét HERREN ammonittane, moabittane og folket frå Se'ir-fjella, dei som rykte fram mot Juda, falla i bakhald. Slik vart dei slegne.

Då vart Josjafat redd, og han vende seg til HERREN for å spørja han til råds. Så ropa han ut ei faste over heile Juda.

«Om noko vondt kjem over oss, sverd, straff, pest eller svolt, då vil vi gå fram for dette huset, for ditt andlet; for i dette huset bur namnet ditt. Vi vil ropa til deg i vår naud, og du vil høyra og frelsa.»

Far ned mot dei i morgon når dei er på veg oppover Sis-bakken. De kjem til å møta dei ved enden av kløfta ut mot Jeruel-ørkenen.

Judearane samla seg og ville spørja HERREN til råds. Frå alle Juda-byane kom dei for å be HERREN om råd.