Ногай - 2011 Edition (NT)

Иса тавдан туьскенде, Онынъ артыннан коьплеген аьдемлер иердилер. Ога авыр тери маразы болган аьдем ювыкласып келди де, тизиннен шоьнъкип, тиледи: «Бийим, эгер суьйсенъ, мени тазаламага боларсынъ».
Иса, колын созып, аьдемге тийгистти де: «Суьемен, тазалан!» – деди. Сол саьатлей аьдем оьз маразыннан кутылып тазаланды. Сонда Иса ога: «Сак бол, мунынъ акында биревге де айтпа, тек барып, дин куллыкшысына коьрин, Муса пайхамбар буйыргандай, курманлык шал. Соны ман аьдемлер алдында сав болганынъды шаатларсынъ», – деди.

Иса Капарнаумга келген вакытта, Ога бир урым юзбасшысы, янасып келип, ярдамды тиледи. «Бийим, – деди ол, – уьйде паралич соккан ыргатым ятады, бек яман кыйналады».
Иса: «Мен, келип, оны савартарман», – деди.
Юзбасшы Исага соьз кайтарып: «Бийим, Сен меним уьйиме кирмеге мен тийисли тувылман. Тек бир соьз айтсанъ, ыргатым сав болар. Мен оьзим де баскаларга бойсынган аьдеммен, мага бойсынган аскершилер де бар. Олардынъ бирисине: „Кет“, – десем, кетеди; баскасына: „Кел“, – десем, келеди; ыргатыма: „Муны эт“, – десем, ислейди», – деди.
Иса, оны эситкенде, сейирсинди де Оьзи мен келетаганларга: «Сизге дурысын айтаман: Сосындай иманды Мен Исраилде эш биревде де таппаганман! Сизге айтаман: коьплер куьнтувардан эм куьнбатардан келип, Алладынъ Патшалыгындагы зияпетте Ибрагим, Исхак эм Якуп пан бирге оьз орынларын алаяклар. Патшалыктынъ асабалары болса тыс каранъалыкка тасланаяк. Онда йылап, тислерин кыршылдатаяклар», – деди. А урым юзбасшысына Иса: «Бар! Сага ынанганынъша болсын», – дегенди айтты. Ыргаты сол саьатлей сав болды.

Иса Петердинъ уьйине келгенде, онынъ кайнанасы янып-куьйип авырып ятканын коьрди. Иса онынъ колына тийгенлей, безгеги тыйылды. Хатын турып, Исады ас пан сыйлады.
Аксам авганда, Исага йинли болган коьп аьдемди аькелип басладылар. Ол, соьзи мен йинлерин кувып, авырганлардынъ баьрисин де сав этти. Бу, Ешая пайхамбардынъ «Ол бизим сыркавларымызды Оьзине алды эм маразларымызды аькетти» деген соьзлери толтырылсын деп, болды.

Иса, Оьзининъ тоьгерегинде коьплеген аьдемлер йыйылганын коьргенде, сокталарына коьлдинъ аргы ягына оьтпеге буйырды. Сол заманда Ога дин аьлимлерининъ бириси янасып келип: «Устаз, Сен кайда барсанъ да Мен Сенинъ артынънан иереекпен», – деди.
Иса ога: «Туьлкилер инли боладылар, коьктинъ куслары – уялы, а Аьдем Улынынъ басын салар ери йок», – деди.
А сокталарынынъ бириси: «Бийим! Мага басында барып атамды коьммеге ызын бертага», – деп тиледи.
Ама Иса ога: «Меним артымнан иер, оьлгенлерди коьммеге оьлилердинъ оьзлерине калдыр», – деп яваплады.

Иса кайыкка мингенде, сокталары да артыннан иерип, йолга шыктылар. Мине кайыкты толкын ябатаган уллы давыл коьтерилди. А Иса уйклайтаган эди. Сокталары Онынъ янына келип: «Раббий, бизди сав калдыр! Биз аьлек болаятырмыз!» – деп уянттылар.
Иса: «Аз иманлылар, сиз неге корктынъыз?» – деп яваплады. Сонда турып, елди де, коьлдинъ толкынласувын да тыйды, терен тыныклык туьсти.
Сокталары, сейирсинип: «Ким ди Бу? Ога ел де, коьл де бойсынадылар!» – деп туьсинмейтаган эдилер.

Иса коьлдинъ аргы ягына, Гадара ерине келген заманда, Онынъ алдына кабыр дорбынларыннан йинли болган эки аьдем шыкты. Олар сондай бир кавыфлы болганлары уьшин сосы йолдан эш бирев де оьтпеге таьвекелленмеген эди. Олар: «Сен бизден не зат излейсинъ, Иса – Алладынъ Улы? Буйырылган вакыттан алдын Сен бизди азапламага келгенсинъ ме?» – деп кышкырдылар.
Олардан узак болмаган ерде уьйкен донъыз уьйири отлайтаган эди. Йинлер Исадан: «Эгер Сен бизди кувсанъ, сосы донъыз уьйирине кирмеге разылык бер», – деп тиледилер.
Иса оларга: «Барынъыз», – деди. Йинлер шыгып, донъызларга кирдилер де буьтин уьйир, ярдан коьлге атылып, кырылды. Суьруьвшилер кашып, шахарга бардылар, баьрисин, йинлилерге де не болганын коса берип, айттылар. Сонда шахардынъ баьри яшавшылары Исадынъ алдына шыктылар, Оны коьргенде, олардынъ ериннен кетпеге тиледилер.

Hør på Матай 8