Romeinen

2 Korinthiërs

1 & 2 Timotheüs

1 Korinthiërs

1 en 2 Thessalonicenzen

Hebreeën

Galaten

Efeziërs

Colossenzen

1, 2, & 3 Johannes

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch11" data-usfm="ACT.11">
 <div class="label">11</div><div class="s1">Het goede nieuws ook voor andere volken</div><div class="p"> 1De overige apostelen en de volgelingen van Jezus die in Isra&#235;l woonden, hoorden dat nu ook mensen van een ander volk het woord van God hadden aangenomen. 2Toen Petrus weer in Jeruzalem kwam, maakten de Joodse gelovigen hem het verwijt 3dat hij met mensen van een ander volk was omgegaan en zelfs met hen had gegeten. 4Petrus legde hun uit wat er precies gebeurd was. Hij vertelde eerst dat hij in Joppe had gelogeerd. 5&#8216;Terwijl ik daar aan het bidden was,&#8217; zei hij, &#8216;kreeg ik een visioen. Ik zag iets neerdalen wat op een groot kleed leek. Het werd aan de vier hoeken uit de hemel neergelaten tot vlak voor mijn voeten. 6Toen ik erin keek, zag ik allerlei zoogdieren, reptielen en vogels. 7Ik hoorde een stem tegen mij zeggen: &#8220;Sta op, Petrus! U mag er net zoveel van slachten en eten als u wilt.&#8221; Maar ik antwoordde: 8&#8220;Nee, Here, ik heb nog nooit iets gegeten wat mij als Jood verboden is.&#8221; 9Maar de stem kwam nog een keer: &#8220;Als God iets rein noemt zodat u het mag eten, dan mag u het niet onrein noemen!&#8221; 10Dit gebeurde drie keer en toen werd het kleed met de dieren weer in de hemel opgetrokken. 11Op dat moment kwamen er drie mannen aan bij het huis waar ik logeerde. 12Zij waren door iemand uit Caesarea gestuurd om mij te halen. De Geest zei dat ik zonder aarzelen met hen moest meegaan. En deze zes broeders besloten met mij mee te reizen.</div><div class="p"> 13Toen wij bij die man in Caesarea thuis kwamen, vertelde hij ons dat hij een engel had gezien. De engel was voor hem gaan staan en had gezegd: &#8220;Stuur een paar mannen naar Joppe om een zekere Petrus te halen. 14Die zal u en al uw huisgenoten vertellen hoe u gered kunt worden.&#8221; 15Ik had nauwelijks iets gezegd of de Heilige Geest viel op hen, net als in het begin op ons. 16Dat deed mij denken aan iets dat de Here eens tegen ons heeft gezegd: &#8220;Johannes doopte met water, maar u zult met de Heilige Geest gedoopt worden.&#8221; 17Als God hun dezelfde gave heeft gegeven als ons, die al in de Here Jezus Christus geloofden, wie ben ik dan dat ik God zou kunnen tegenhouden?&#8217; 18Toen de anderen dit hoorden, waren zij gerustgesteld. Zij loofden God. &#8216;Het is dus ook voor andere volken,&#8217; zeiden zij. &#8216;God laat ook onder hen mensen tot bekering komen, zodat zij eeuwig leven hebben.&#8217;</div><div class="p"> 19De gelovigen die na de marteldood van Stefanus voor de vervolging gevlucht waren, kwamen onder andere in Fenici&#235;, Cyprus en Antiochi&#235;. Overal vertelden zij de Joden over Jezus, alleen aan de Joden en aan niemand anders. 20Maar sommigen van die vluchtelingen waren afkomstig uit Cyprus en Cyrene. Toen zij in Antiochi&#235; kwamen, spraken zij ook met niet-Joodse mensen en vertelden hun over de Here Jezus. 21En de Here hielp hen, zodat veel van hen ook in Hem gingen geloven en zich tot Hem bekeerden.</div><div class="p"> 22De volgelingen van Jezus in Jeruzalem hoorden ervan en stuurden Barnabas naar Antiochi&#235;. 23Toen hij daar aankwam en zag wat voor grote dingen God deed, was hij heel blij. Hij spoorde allen aan eens en voorgoed te besluiten de Here trouw te blijven, wat het hun ook zou kosten. 24Barnabas was een goed man, vol van de Heilige Geest en met een sterk geloof. Daarna werden nog veel meer mensen volgelingen van Jezus. 25Barnabas vertrok naar Tarsus om Saulus op te zoeken. Toen hij hem had gevonden, ging hij met hem naar Antiochi&#235;. 26Daar waren zij samen een heel jaar bij de volgelingen van Jezus te gast en gaven vele mensen onderwijs. In Antiochi&#235; werden de volgelingen van Jezus Christus voor het eerst &#8216;christenen&#8217; genoemd.</div><div class="p"> 27In die tijd kwamen er uit Jeruzalem enkele profeten naar Antiochi&#235;. 28Een van hen, Agabus, voorspelde dat er een grote hongersnood in dat gebied zou komen, de Heilige Geest had hem dat duidelijk gemaakt. Die hongersnood kwam inderdaad tijdens de regering van keizer Claudius. 29Daarom besloten de christenen van Antiochi&#235; hun geloofsgenoten in Judea te helpen. 30Ieder van hen gaf zoveel als hij kon missen. En zij stuurden Barnabas en Saulus naar de leiders van de christenen in Jeruzalem om de gift te overhandigen.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch12" data-usfm="ACT.12">
 <div class="label">12</div><div class="s1">Petrus door een engel uit de gevangenis bevrijd</div><div class="p"> 1In dezelfde tijd liet koning Herodes enkele christenen oppakken met de bedoeling hen te mishandelen. 2Jakobus, de broer van Johannes, liet hij doden door het zwaard. 3Toen Herodes merkte dat de Joodse leiders daarmee van harte instemden, liet hij ook nog Petrus gevangennemen. Maar omdat het juist Pesach, het Joodse Paasfeest, was, zette hij hem voorlopig in de gevangenis. 4Hij liet hem bewaken door zestien soldaten die om de beurt, met z&#700;n vieren, de wacht moesten houden. Want Herodes wilde Petrus pas na Pesach in het openbaar laten terechtstaan. 5Daarom bleef Petrus in de gevangenis. De christenen waren voortdurend bijeen en baden voor hem tot God.</div><div class="p"> 6De nacht voordat hij zou terechtstaan, lag Petrus tussen twee soldaten in te slapen. Hij was met twee kettingen aan hen vastgemaakt. Voor de deur van de cel stonden ook nog twee soldaten op wacht. 7Ineens was er een licht in de cel. Er stond een engel van God en hij stootte Petrus in de zij. &#8216;Sta op, Petrus,&#8217; zei hij. &#8216;Maak voort!&#8217; Op hetzelfde ogenblik vielen de kettingen van zijn polsen. 8De engel zei tegen hem: &#8216;Maak uw riem vast en doe uw sandalen aan.&#8217; Petrus deed het. &#8216;Sla nu uw mantel om en kom mee,&#8217; zei de engel. 9Zonder na te denken liep Petrus achter hem aan. Hij had niet door dat de engel hem echt uit de gevangenis leidde, hij dacht dat hij een visioen had. 10Zij liepen langs de eerste wacht, toen langs de tweede en bereikten ten slotte de grote ijzeren poort die op straat uitkwam. De poort ging vanzelf voor hen open en zij stapten naar buiten. De engel liep &#233;&#233;n straat met Petrus mee en liet hem toen alleen. 11Daardoor kwam Petrus tot zichzelf. &#8216;Het is dus toch echt!&#8217; zei hij. &#8216;Nu weet ik dat God zijn engel heeft gestuurd om mij uit de handen van Herodes te redden en mij te beschermen tegen de Joden.&#8217;</div><div class="p"> 12Hij dacht even goed na en ging toen naar het huis van Maria, de moeder van Johannes Marcus. Daar waren veel christenen bijeen om te bidden. 13Hij klopte aan en een dienstmeisje, Rhode, kwam naar de deur. 14Toen zij Petrus&#700; stem herkende, holde zij meteen naar binnen en riep: &#8216;Petrus is er!&#8217; Ze was zo opgewonden dat zij vergat de deur open te doen. 15De anderen zeiden schamper: &#8216;Je bent niet wijs!&#8217; Maar het meisje hield vol dat het Petrus was. &#8216;Dan moet het zijn beschermengel zijn,&#8217; antwoordden zij. 16Petrus bleef net zo lang kloppen tot zij aan de deur kwamen. Toen zij hem binnenlieten, zagen ze tot hun grote verbazing dat hij het echt was. 17Hij maakte een gebaar dat zij moesten zwijgen en vertelde toen hoe de Here hem uit de gevangenis had bevrijd. &#8216;Vertel Jakobus en de andere broeders wat er is gebeurd,&#8217; zei hij. Daarna ging hij weg naar een veiliger plaats.</div><div class="p"> 18Bij het aanbreken van de dag was er grote opschudding onder de soldaten. Wat kon er met Petrus gebeurd zijn? 19Herodes liet hem overal zoeken. Toen hij niet gevonden werd, liet Herodes de zestien soldaten voor de krijgsraad komen en veroordeelde hen ter dood. Daarna verliet Herodes de provincie Judea en ging voor een poos naar Caesarea. 20Terwijl hij daar was, stuurden de steden Tyrus en Sidon een delegatie naar hem toe. Zij hadden zich namelijk om de een of andere reden de woede van Herodes op de hals gehaald. Omdat hun voedsel uit het gebied van Herodes moest komen, kregen zij Blastus, de secretaris van de koning, zover dat hij Herodes namens hen om vrede vroeg. 21Op een daarvoor vastgestelde dag trok Herodes zijn koninklijke mantel aan, ging op zijn troon zitten en sprak het volk toe. Zij juichten hem toe: 22&#8216;Dat is de stem van een god en niet van een mens!&#8217; 23Op hetzelfde ogenblik sloeg een engel van God hem neer, omdat hij zich liet vereren en niet de eer aan God gaf. Hij werd van binnenuit opgevreten door wormen en stierf.</div><div class="p"> 24Het nieuws over Jezus Christus verspreidde zich snel en vele mensen gingen in Hem geloven. 25Nadat Barnabas en Saulus de gift aan de christenleiders in Jeruzalem hadden overhandigd, gingen zij terug naar Antiochi&#235; en namen Johannes Marcus mee.</div>
 </div>
 </div>
</div>

HandelingenVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen