लूका 15:1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10

कर उठाउनेहरू र पापीहरू सबै उहाँका वचन सुन्‍नलाई वरिपरि जम्मा भइरहेका थिए।

तर फरिसीहरू र व्यवस्थाका शिक्षकहरूले गनगनाउँदै भन्‍न लागे, “यस मानिसले पापीहरूलाई ग्रहण गर्छ र तिनीहरूसित नै खानपान गर्छ।”

तब येशूले तिनीहरूलाई यो दृष्‍टान्त भन्‍नुभयो

“मानौं तिमीहरूमध्ये कसैको एक सय भेडाहरू छन् अनि तीमध्ये एउटा हरायो भने के उसले उनान्सयलाई खुला मैदानमै छोडेर हराएको भेडालाई नभेट्टाउन्जेल त्यसको खोजी गर्दैन र?

अनि हराएको भेडा भेट्टाएपछि उसले रमाउँदै त्यसलाई आफ्नो काँधमा बोक्छ

र घर जान्छ। त्यसपछि उसले आफ्ना मित्रहरू र छिमेकीहरूलाई बोलाएर भन्छ, ‘मसँग रमाओ, मैले मेरो हराएको भेडा भेट्टाएको छु।’

म तिमीहरूलाई भन्दछु, त्यसरी नै स्वर्गमा पनि पश्‍चात्ताप गर्न नपर्ने उनान्सय धर्मी जनहरूका लागि भन्दा पश्‍चात्ताप गर्ने एकजना पापीको लागि अझ बढी आनन्द मनाइनेछ।

“अथवा मानौं एउटी स्त्रीसँग दशओटा चाँदीका सिक्‍का छन्, र एउटा सिक्‍का हराई भने के त्यसले त्यो सिक्‍का नपाउन्जेल बत्ती बालेर घर बढारी-बढारीकन होसियारीपूर्वक खोज्दिनन् र?

अनि त्यो स्त्रीले त्यो सिक्‍का भेट्टाएपछि आफ्ना मित्रहरू र छिमेकीहरूलाई बोलाएर भन्छे, ‘मसँग रमाओ, मैले हराएको सिक्‍का भेट्टाएकी छु।’

म तिमीहरूलाई भन्दछु, त्यसरी नै पश्‍चात्ताप गर्ने एकजना पापीको लागि परमेश्‍वरका स्वर्गदूतहरूका सामुन्‍ने आनन्द मनाइनेछ।”