YouVersion လိုဂို
ရှာရန် အိုင်ကွန်

ရှင်မာကု 5:35-43

ရှင်မာကု 5:35-43 Judson Bible (JBMLE)

ထို​သို့ မိန့်​တော်​မူ​စဉ်​တွင် တ​ရား​ဇ​ရပ်​မှူး​အိမ်​မှ လူ​လာ၍၊ ကိုယ်​တော်၏​သ​မီး သေ​ပါ​ပြီ။ အ​ဘယ်​ကြောင့် ဆ​ရာ​ကို နှောင့်​ယှက်​သေး​သ​နည်း​ဟု ဆို​ကြ၏။- ထို​စ​ကား​ကို ယေ​ရှု​သည်​ကြား​လျှင်၊ မ​ကြောက်​ကြ​နှင့်။ ယုံ​ကြည်​ခြင်း​စိတ်​တစ်​ခု​သာ ရှိ​စေ​လော့​ဟု တ​ရား​ဇ​ရပ်​မှူး​အား ချက်​ချင်း​မိန့်​တော်​မူ၏။- ပေ​တ​ရု၊ ယာ​ကုပ်၊ ယာ​ကုပ်၏​ညီ​ယော​ဟန်​မှ​တစ်​ပါး အ​ဘယ်​သူ​ကို​မျှ မ​လိုက်​စေ​ဘဲ၊- တ​ရား​ဇ​ရပ်​မှူး​အိမ်​သို့​ရောက်၍ အုန်း​အုန်း သဲ​သဲ​ပြု​ကြ​သည်​ကို​လည်း​ကောင်း၊ အ​လွန်​ငို​ကြွေး​မြည်​တမ်း​သော သူ​တို့​ကို​လည်း​ကောင်း မြင်​တော်​မူ​လျှင်၊- အ​တွင်း​သို့​ဝင်၍ သင်​တို့​သည် အ​ဘယ်​ကြောင့် အုန်း​အုန်း​သဲ​သဲ​ပြု၍ ငို​ကြွေး​ကြ​သ​နည်း။ သူ​ငယ်​သေ​သည်​မ​ဟုတ် အိပ်​ပျော်​သည်​ဟု မိန့်​တော်​မူ​သော်၊- ထို​သူ​တို့​သည် ပြက်​ရယ်​ပြု​ကြ၏။ ထို​သူ​ရှိ​သ​မျှ​တို့​ကို ပြင်​သို့ ထွက်​စေ​ပြီး​မှ သူ​ငယ်၏ မိ​ဘ​တို့​ကို​လည်း​ကောင်း၊ ကိုယ်​တော်​နှင့်​ပါ​သော သူ​တို့​ကို​လည်း​ကောင်း ခေါ်​ပြီး​လျှင်၊ သူ​ငယ် လျောင်း​ရာ​အ​ရပ်​သို့ ဝင်၍၊- သူ​ငယ်၏​လက်​ကို ကိုင်​တော်​မူ​လျက်၊ တ​လိ​သ​ကု​မိ​ဟု မိန့်​တော်​မူ၏။ အ​နက်​ကား၊ မိန်း​မ​ငယ်​ထ​လော့ ငါ​ဆို၏​ဟု ဆို​လို​သ​တည်း။- ထို​ခ​ဏ​ချင်း​တွင် မိန်း​မ​ငယ်​သည် ထ၍​လှမ်း​သွား၏။ သူ​သည် တစ်​ဆယ်​နှစ်​နှစ်​အ​ရွယ် ရှိ၏။ ထို​သူ​တို့​သည် အ​လွန် မိန်း​မော​တွေ​ဝေ​ခြင်း​သို့ ရောက်​ကြ၏။- ထို​အ​မှု​အ​ရာ​ကို အ​ဘယ်​သူ​မျှ မ​သိ​စေ​မည်​အ​ကြောင်း၊ ထို​သူ​တို့​ကို ကျပ်​တည်း​စွာ ပ​ညတ်​တော်​မူ၍၊ သူ့​အား စား​စ​ရာ​ပေး​လော့​ဟု မိန့်​တော်​မူ၏။

ရှင်မာကု 5:35-43 Common Language Bible (BCL)

ယင်း​သို့​မိန့်​တော်​မူ​ချိန်​၌​ယာ​ဣ​ရု​၏​အိမ်​မှ​လူ အ​ချို့​တို့​ရောက်​လာ​ကြ​ပြီး​လျှင် ``အ​ရှင်​၏​သ​မီး သည်​သေ​ဆုံး​ပါ​ပြီ။ ဆ​ရာ​တော်​ကို​အ​ဘယ်​ကြောင့် ဒုက္ခ​ပေး​ပါ​တော့​မည်​နည်း'' ဟု​ဆို​ကြ​၏။ သို့​သော်​သ​ခင်​ယေ​ရှု​သည်​ထို​သူ​တို့​၏​စ​ကား​ကို ကြား​လျှင် ``မ​စိုး​ရိမ်​နှင့်။ သင့်​မှာ​ယုံ​ကြည်​ခြင်း​သာ ရှိ​စေ​လော့'' ဟု​တ​ရား​ဇ​ရပ်​အုပ်​ချုပ်​ရေး​မှူး​အား မိန့်​တော်​မူ​၏။- ထို​နောက်​ပေ​တ​ရု၊ ယာ​ကုပ်​နှင့်​ယာ​ကုပ်​၏​ညီ ယော​ဟန်​တို့​မှ​တစ်​ပါး မည်​သူ​ကို​မျှ​ကိုယ်​တော် နှင့်​အ​တူ​လိုက်​ခွင့်​ပြု​တော်​မ​မူ။- ယာ​ဣ​ရု​၏​အိမ်​သို့​ရောက်​လျှင်​လူ​တို့​ရုတ်​ရုတ်​သဲ​သဲ ဖြစ်​လျက် ကျယ်​လောင်​စွာ​မြည်​တမ်း​ငို​ယို​လျက်​နေ ကြ​သည်​ကို​မြင်​တော်​မူ​၏။- ကိုယ်​တော်​သည်​အိမ်​ထဲ​သို့​ဝင်​၍​ထို​သူ​တို့​အား ``သင် တို့​အ​ဘယ်​ကြောင့်​ရုတ်​ရုတ်​သဲ​သဲ​ဖြစ်​နေ​ကြ​သ​နည်း။ အ​ဘယ်​ကြောင့်​ငို​ယို​နေ​ကြ​သ​နည်း။ သူ​ငယ်​မ​သည် သေ​သည်​မ​ဟုတ်၊​အိပ်​လျက်​သာ​နေ​၏'' ဟု​မိန့်​တော် မူ​၏။ ထို​အ​ခါ​လူ​တို့​သည်​ကိုယ်​တော်​ကို​ပြောင်​လှောင်​ကြ ၏။ ကိုယ်​တော်​သည်​သူ​တို့​ကို​အ​ပြင်​သို့​နှင်​ထုတ်​တော် မူ​ပြီး​လျှင် သူ​ငယ်​မ​၏​မိ​ဘ​များ​နှင့်​တ​ပည့်​တော် သုံး​ယောက်​တို့​ကို​ခေါ်​၍ သူ​ငယ်​မ​ရှိ​ရာ​အ​ခန်း​ထဲ သို့​ဝင်​တော်​မူ​၏။- သူ​ငယ်​မ​၏​လက်​ကို​ဆုပ်​ကိုင်​ကာ ``တ​လိ​သ​ကု​မိ'' ဟု​မိန့်​တော်​မူ​၏။ အ​ဋ္ဌိပ္ပါယ်​ကား ``က​လေး​မ၊ ထ​လော့။ သင့်​အား​ငါ​အ​မိန့်​ရှိ​၏'' ဟူ​ဆို​လို​သည်။ ကိုယ်​တော်​မိန့်​တော်​မူ​သည့်​ခ​ဏ​၌ သူ​ငယ်​မ​သည် ထ​၍​လမ်း​လျှောက်​လေ​၏။ (သူ​ငယ်​မ​ကား​တစ်​ဆယ့် နှစ်​နှစ်​သ​မီး​ဖြစ်​သ​တည်း။) ထို​အ​ခါ​လူ​တို့ သည်​လွန်​စွာ​အံ့​သြ​ကြ​ကုန်​သည်။- ကိုယ်​တော်​က ``ဤ​အ​ကြောင်း​ကို​အ​ဘယ်​သူ​အား မျှ​မ​ပြော​နှင့်'' ဟု​သူ​တို့​အား​ကြပ်​တည်း​စွာ​ပ​ညတ် တော်​မူ​ပြီး​နောက် ``သူ​ငယ်​မ​အား​အ​စား​အ​စာ ကျွေး​လော့'' ဟု​မိန့်​တော်​မူ​၏။

ရှင်မာကု 5:35-43 မြန်​​​မာ့​​​စံ​​​မီ​​​သမ္မာ​​​ကျမ်း​​ (MSBU)

ထိုသို့ ကိုယ်တော်​မိန့်​တော်မူ​စဉ် ဝတ်ပြု​စည်းဝေး​ကျောင်း​တာဝန်ခံ​၏​အိမ်​မှ လူ​တို့​သည် ရောက်လာ​၍ “သင်​၏​သမီး​သေဆုံး​သွား​ပါ​ပြီ။ ဆရာ့​ကို အဘယ်ကြောင့် ဆက်၍​နှောင့်ယှက်​နေ​ဦး​မည်နည်း”​ဟု ပြော​ကြ​၏။ သို့သော် ယေရှု​သည် ထို​စကား​ကို​ဂရုမပြု​ဘဲ ဝတ်ပြု​စည်းဝေး​ကျောင်း​တာဝန်ခံ​အား“မ​စိုးရိမ်​နှင့်။ ယုံကြည်​ခြင်း​သာ​ရှိ​လော့”​ဟု မိန့်​တော်မူ​၏။ ကိုယ်တော်​သည် ပေတရု၊ ယာကုပ်​နှင့် ယာကုပ်​၏​ညီ​ယောဟန်​တို့​မှတစ်ပါး မည်သူ့​ကို​မျှ မိမိ​နှင့်အတူ​လိုက်​ခွင့်ပြု​တော်​မ​မူ။ ဝတ်ပြု​စည်းဝေး​ကျောင်း​တာဝန်ခံ​၏​အိမ်​သို့ သူ​တို့​ရောက်​ကြ​သောအခါ လူ​တို့​သည် ရုတ်ရုတ်သဲသဲ​ဖြစ်​လျက် ကျယ်လောင်​စွာ​ငိုကြွေး​မြည်တမ်း​နေ​ကြ​သည်​ကို ကိုယ်တော်​မြင်​တော်မူ​လျှင် အထဲသို့​ဝင်​၍“အဘယ်ကြောင့်​ရုတ်ရုတ်သဲသဲ​ဖြစ်​လျက် ငိုကြွေး​နေ​ကြ​သနည်း။ သူငယ်မ​သည် သေ​သည်​မ​ဟုတ်။ အိပ်ပျော်​နေ​ခြင်း​သာ​ဖြစ်​၏”​ဟု သူ​တို့​အား​မိန့်​တော်မူ​၏။ ထိုအခါ သူ​တို့​သည် ကိုယ်တော်​ကို​လှောင်ပြောင်​ရယ်မော​ကြ​၏။ သို့သော် ကိုယ်တော်​သည် ထို​သူ​အပေါင်း​တို့​ကို အပြင်​သို့​ထွက်​စေ​ပြီးလျှင် သူငယ်မ​၏​မိခင်​နှင့်​ဖခင်​တို့​အပြင် မိမိ​နှင့်အတူ​ပါ​လာ​သော​သူ​တို့​ကို​သာ​ခေါ်​၍ သူငယ်မ​ရှိ​ရာ​သို့​ဝင်​တော်မူ​၏။ ထို့နောက် သူငယ်မ​၏​လက်​ကို​ကိုင်​လျက်“တလိသ​ကုမိ”​ဟု မိန့်​တော်မူ​၏။ ၎င်း​၏​အဓိပ္ပာယ်​မှာ“မိန်းကလေး၊ သင့်​အား​ငါ​ဆို​မည်။ ထ​လော့”​ဟူ၍ ဖြစ်​၏။ ထို​ခဏချင်း​တွင် မိန်းကလေး​သည်​ထ​၍ လမ်းလျှောက်​လေ​၏။ သူ​သည် အသက်​တစ်ဆယ့်နှစ်​နှစ်​အရွယ်​ရှိ​၏။ ထိုအခါ လူ​တို့​သည် အလွန်​အံ့သြ​၍​မိန်းမော​တွေဝေ​ကြ​၏။ ကိုယ်တော်​က​လည်း မည်သူ​မျှ ဤ​အကြောင်း​ကို​မ​သိ​စေရန် သူ​တို့​အား တင်းကျပ်​စွာ​မိန့်မှာ​တော်မူ​ပြီးလျှင် သူ့​အား​စား​စရာ​ပေး​ရန် မိန့်​တော်မူ​၏။