YouVersion လိုဂို
ရှာရန် အိုင်ကွန်

ကမ္ဘာဦး 30:1-43

ကမ္ဘာဦး 30:1-43 Judson Bible (JBMLE)

ရာ​ခေ​လ​သည် ယာ​ကုပ်​အား သား​မ​ဖွား​ကြောင်း​ကို မိ​မိ​သိ​မြင်​သော​အ​ခါ၊ အစ်​မ​ကို​ငြူ​စူ​သော​စိတ်​ရှိ၍၊ ငါ့​အား သား​ကို​ပေး​ပါ။ သို့​မ​ဟုတ် ငါ​သေ​တော့​အံ့​ဟု ယာ​ကုပ်​ကို ဆို​လေ၏။ ယာ​ကုပ်​က​လည်း၊ ငါ​သည် သင့်​အား သား​ဖွား​သော​အ​ခွင့်​ကို​ပေး​တော်​မ​မူ​သော ဘု​ရား​သ​ခင် ကိုယ်​စား​တော်​ဖြစ်​သ​လော​ဟု၊ ရာ​ခေ​လ​ကို အ​မျက်​ထွက်၍​ပြန်​ဆို၏။ ရာ​ခေ​လ​က​လည်း၊ အ​ကျွန်ုပ်၌ ကျွန်​မ​ဗိ​လ​ဟာ​ရှိ​ပါ၏။ သူ့​ထံ​သို့​ဝင်​ပါ။ သူ​သည် အ​ကျွန်ုပ်​ဒူး​ပေါ်​မှာ သား​ဖွား၍၊ သူ့​အား​ဖြင့် အ​ကျွန်ုပ်​သည် တည်​ဆောက်​ခြင်း​ရှိ​ပါ​လိမ့်​မည်​ဟု​ဆို​လျက်၊ ကျွန်​မ​ဗိ​လ​ဟာ​ကို ယာ​ကုပ်၏​မ​ယား​ဖြစ်​စေ​ခြင်း​ငှာ​အပ်၍၊ သူ့​ထံ​သို့ ယာ​ကုပ်​ဝင်​လေ၏။ ဗိ​လ​ဟာ​သည် ပ​ဋိ​သ​န္ဓေ​ယူ၍၊ ယာ​ကုပ်​အား သား​ကို​ဖွား​မြင်​သည်​ရှိ​သော်၊ ရာ​ခေ​လ​က၊ ဘု​ရား​သ​ခင်​သည် ငါ့​ဘက်၌​တ​ရား​စီ​ရင်​တော်​မူ​ပြီ။ ငါ့​စ​ကား​ကို​ကြား၍ သား​ကို​ပေး​သ​နား​တော်​မူ​ပြီ​ဟု ဆို​သည်​နှင့်​အ​ညီ၊ ထို​သား​ကို ဒန်​အ​မည်​ဖြင့်​မှည့်​လေ၏။ တစ်​ဖန် ရာ​ခေ​လ၏​ကျွန်​မ​ဗိ​လ​ဟာ​သည် ပ​ဋိ​သ​န္ဓေ​ယူ​ပြန်၍၊ ယာ​ကုပ်​အား နှစ်​ကြိမ်​မြောက်​သော​သား​ကို​ဖွား​မြင်​သည်​ရှိ​သော်၊ ရာ​ခေ​လ​က၊ ငါ​သည် ငါ့​အစ်​မ​နှင့် ကျပ်​ကျပ်​လုံး​ထွေး၍ နိုင်​ခဲ့​ပြီ​ဟု​ဆို၍၊ ထို​သား​ကို နဿ​လိ​အ​မည်​ဖြင့်​မှည့်​လေ၏။ လေ​အာ​သည်​သား​ပြတ်၍ မ​ဖွား​ဘဲ​နေ​ကြောင်း​ကို မိ​မိ​သိ​မြင်​သော​အ​ခါ၊ မိ​မိ​ကျွန်​မ​ဇိ​လ​ပ​ကို​ယူ၍၊ ယာ​ကုပ်၏​မ​ယား​ဖြစ်​စေ​ခြင်း​ငှာ အပ်​လေ၏။ လေ​အာ၏​ကျွန်​မ​ဇိ​လ​ပ​သည်​လည်း ယာ​ကုပ်​အား သား​ကို​ဖွား​မြင်​သည်​ရှိ​သော်၊ လေ​အာ​က၊ ကောင်း​ကျိုး​လာ​သည်​ဟု​ဆို၍၊ ထို​သား​ကို ဂဒ်​အ​မည်​ဖြင့် မှည့်​လေ၏။ တစ်​ဖန်​လေ​အာ၏ ကျွန်​မ​ဇိ​လ​ပ​သည် ယာ​ကုပ်​အား နှစ်​ကြိမ်​မြောက်​သော​သား​ကို​ဖွား​မြင်​သည်​ရှိ​သော်၊ လေ​အာ​က၊ ငါ၌​မင်္ဂ​လာ​ရှိ၏။ လူ​သ​မီး​တို့​သည် ငါ့​ကို​မင်္ဂ​လာ​ရှိ​သော​သူ​ဟူ၍​ခေါ်​ကြ​လိမ့်​မည်​ဟု ဆို​သ​ဖြင့်၊ ထို​သား​ကို အာ​ရှာ​အ​မည်​ဖြင့်​မှည့်​လေ၏။ ထို​နောက်၊ ဂျုံ​စ​ပါး​ကို စု​သိမ်း​သော​အ​ချိန်​ကာ​လ၌၊ ရု​ဗင်​သည် လယ်​ပြင်​သို့​ထွက်​သွား​ပြီး​လျှင်၊ အ​နု​ဆေး​သီး​ကို​တွေ့၍၊ မိ​မိ​အ​မိ​လေ​အာ​ထံ​သို့ ဆောင်​ခဲ့​လေ၏။ ရာ​ခေ​လ​က​လည်း၊ သင်၏​သား​ရ​ခဲ့​သော အ​နု​ဆေး​သီး​အ​ချို့​ကို​ပေး​ပါ​လော့​ဟု၊ လေ​အာ​ကို​တောင်း​လျှင်၊ လေ​အာ​က၊ သင်​သည် ငါ့​လင်​ကို​ယူ၍ အ​တွက်​မ​ရှိ​ထင်​သ​လော။ ငါ့​သား၏ အ​နု​ဆေး​သီး​ကို​လည်း ယူ​ချင်​သေး​သည်​တ​ကား​ဟု ဆို​လေ​သော်၊ ရာ​ခေ​လ​က၊ သို့​ဖြစ်​လျှင်၊ သင့်​သား၏​အ​နု​ဆေး​သီး​အ​တွက်၊ လင်​သည် ယ​နေ့​ည​တွင် သင်​နှင့်​အိပ်​ရ​မည်​ဟု​ဆို၏။ ညဉ့်​ဦး​အ​ချိန်၌၊ လယ်​ပြင်​မှ​ယာ​ကုပ်​လာ​သော​အ​ခါ၊ လေ​အာ​သည် ခ​ရီး​ဦး​ကြို​ပြု​ခြင်း​ငှာ​သွား၍၊ သင်​သည် အ​ကျွန်ုပ်​ထံ​သို့​ဝင်​ရ​မည်။ အ​ကျွန်ုပ်၏​သား​ရ​ခဲ့​သော အ​နု​ဆေး​သီး​နှင့် သင့်​ကို​အ​ကျွန်ုပ်​ငှား​သည်​မှန်​ပါ၏​ဟု ဆို​သ​ဖြင့်၊ ထို​နေ့​ည​တွင် သူ​နှင့်​အိပ်​ရ​လေ၏။ လေ​အာ​စ​ကား​ကို ဘု​ရား​သ​ခင်​နား​ထောင်​တော်​မူ​သ​ဖြင့်၊ သူ​သည်​ပ​ဋိ​သ​န္ဓေ​ယူ၍၊ ယာ​ကုပ်​အား ပ​ဥ္စ​မ​သား​ကို​ဖွား​မြင်​လေ​သော်၊ ငါ့​ကျွန်​မ​ကို ငါ့​လင်​အား​ပေး​သော​ကြောင့်၊ ဘု​ရား​သ​ခင်​သည် ငါ့​အား​အ​ခ​ကို ပေး​တော်​မူ​ပြီ​ဟု​ဆို၍၊ ထို​သား​ကို ဣ​သ​ခါ​အ​မည်​ဖြင့်​မှည့်​လေ၏။ တစ်​ဖန်​လေ​အာ​သည် ပ​ဋိ​သ​န္ဓေ​ယူ​ပြန်၍၊ ယာ​ကုပ်​အား ဆ​ဌ​မ​သား​ကို​ဖွား​မြင်​လေ​သော်၊ ဘု​ရား​သ​ခင်​သည်၊ ကောင်း​သော​လက်​ဖွဲ့​ကို ပေး​သ​နား​တော်​မူ​ပြီ။ ငါ့​လင်​အား သား​ခြောက်​ယောက်​ကို ဖွား​မြင်​သော​ကြောင့်၊ ယ​ခု​ငါ​နှင့် အ​မြဲ​နေ​လိမ့်​မည်​ဟု​ဆို၍၊ ထို​သား​ကို ဇာ​ဗု​လုန်​အ​မည်​ဖြင့် မှည့်​လေ၏။ ထို​နောက်​မှ သ​မီး​ကို​ဖွား၍၊ ဒိ​န​အ​မည်​ဖြင့်​မှည့်​လေ၏။ ထို​အ​ခါ ဘု​ရား​သ​ခင်​သည် ရာ​ခေ​လ​ကို​အောက်​မေ့​တော်​မူ၏။ သူ၏​စ​ကား​ကို​နား​ထောင်၍၊ သား​ဖွား​သော​အ​ခွင့်​ကို​ပေး​တော်​မူ​သ​ဖြင့်၊ သူ​သည်​ပ​ဋိ​သ​န္ဓေ​ယူ၍ သား​ကို​ဖွား​မြင်​လျှင်၊ ငါ​ခံ​ရ​သော ကဲ့​ရဲ့​ခြင်း​အ​ကြောင်း​ကို ဘု​ရား​သ​ခင်​သည်​ပယ်​တော်​မူ​ပြီ​ဟူ၍​လည်း​ကောင်း၊ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည် အ​ခြား​သော​သား​ကို​ထပ်၍ ပေး​တော်​မူ​ပါ​စေ​သော​ဟူ၍​လည်း​ကောင်း​ဆို​လျက်၊ ထို​သား​ကို ယော​သပ်​အ​မည်​ဖြင့်​မှည့်​လေ​၏။ ရာ​ခေ​လ​သည် ယော​သပ်​ကို​ဖွား​မြင်​ပြီး​သော​နောက်၊ ယာ​ကုပ်​က၊ အ​ကျွန်ုပ်​သည် ကိုယ်​နေ​ရင်း​ပြည်​သို့​သွား​မည်​အ​ကြောင်း အ​ကျွန်ုပ်​ကို​လွှတ်​ပါ​လော့။ ကျွန်ုပ်​သည်​အ​စေ​ခံ၍​ရ​သော မ​ယား​နှင့်​သား​တို့​ကို​ဆောင်​ယူ၍၊ သွား​ရ​သော​အ​ခွင့်​ကို​ပေး​ပါ​လော့။ ကျွန်ုပ်​အ​စေ​ခံ​သည်​အ​ကြောင်း​ကို အ​ဘ​သိ​ပါ​သည်​ဟု လာ​ဗန်​အား​ဆို​လျှင်၊ လာ​ဗန်​က၊ သင်၏​စိတ်​နှင့်​တွေ့​ပါ​စေ။ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည် သင်၏​အ​ကြောင်း​ကြောင့် ငါ့​အား​ကောင်း​ချီး​ပေး​တော်​မူ​သည်​ကို ငါ​ရိပ်​မိ​ပြီ။ ငါ​ပေး​ရ​မည်​အ​ခ​ကို​ပြော​ပါ၊ ငါ​ပေး​မည်​ဟု ဆို​လေ​သော်၊ ကျွန်ုပ်​သည် အ​ဘ၌​အ​ဘယ်​သို့ အ​စေ​ခံ​သည်​ကို​လည်း​ကောင်း၊ အ​ဘ၏​တိ​ရ​စ္ဆာန်​တို့​သည် ကျွန်ုပ်၌ အ​ဘယ်​သို့​ရှိ​နေ​သည်​ကို​လည်း​ကောင်း အ​ဘ​သိ​ပါ၏။ အ​ထက်​က အ​ဘ၏​ဥ​စ္စာ​နည်း​လှ၏။ ယ​ခု​တိုး​ပွား၍ များ​ပြား​လျက်​ရှိ၏။ ကျွန်ုပ်​သွား​လာ​လုပ်​ကိုင်​သော​အား​ဖြင့်၊ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည် အ​ဘ​အား​ကောင်း​ချီး​ပေး​တော်​မူ​ပြီ။ ယ​ခု​မှာ၊ ကျွန်ုပ်​သည် ကိုယ်​အိမ်​သူ​အိမ်​သား​တို့​ကို အ​ဘယ်​သော​အ​ခါ ကျွန်ုပ်​ပြု​စု​ရ​ပါ​အံ့​နည်း​ဟု ဆို​လေ၏။ လာ​ဗန်​က​လည်း၊ အ​ဘယ်​အ​ခ​ကို​ပေး​ရ​မည်​နည်း​ဟု မေး​ပြန်​လျှင်၊ ယာ​ကုပ်​က၊ ဘာ​ကို​မျှ​မ​ပေး​ပါ​နှင့်၊ ကျွန်ုပ်၌​ကျေး​ဇူး​တစ်​ခု​ပြု​လို​လျှင်၊ အ​ဘ၏​သိုး​စု၊ ဆိတ်​စု​ကို တစ်​ဖန်​ကျွေး​မွေး​စောင့်​ထိန်း​ပါ​ဦး​မည်။ ယ​နေ့​သိုး​စု၊ ဆိတ်​စု​တစ်​လျှောက်​လုံး​ကို ကျွန်ုပ်​သွား၍၊ ပြောက်​ကျား​သော​ဆိတ်​များ၊ ညို​သော​သိုး​များ​ရှိ​သ​မျှ​တို့​ကို ရွေး​နုတ်​ခွဲ​ထား​ပါ​မည်။ နောက်​မှ ပြောက်​ကျား​သော​ဆိတ်၊ ညို​သော​သိုး​တို့​သည် ကျွန်ုပ်၏​အ​ခ​ဖြစ်​စေ​လော့။ သို့​ဖြစ်၍၊ နောင်​ကာ​လ၌​ကျွန်ုပ်၏​အ​ခ​သည်၊ အ​ဘ​ရှေ့​သို့​ရောက်​သော​အ​ခါ၊ ကျွန်ုပ်၏​ဖြောင့်​မတ်​ခြင်း​သည် ကျွန်ုပ်​ကို​စောင့်​ရှောက်​ပါ​လိမ့်​မည်။ မ​ပြောက်​မ​ကျား​သော​ဆိတ်၊ မ​ညို​သော​သိုး​ရှိ​သ​မျှ​တို့​ကို၊ ကျွန်ုပ်​ခိုး​သော​အ​ကောင်​ဟူ၍ မှတ်​စေ​လော့​ဟု ဆို​လေ၏။ လာ​ဗန်​က​လည်း၊ သင်​ပြော​တိုင်း​ဖြစ်​လော့​ဟု​ဝန်​ခံ၍၊ ထို​နေ့၌​ပင်၊ ပြောက်​ကျား​သော​ဆိတ်​ထီး၊ ပြောက်​ကျား​သော​ဆိတ်​မ၊ အ​ဖြူ​ပါ​သော​ဆိတ်​ရှိ​သ​မျှ​တို့​နှင့်၊ အ​ဆင်း​ညို​သော သိုး​ရှိ​သ​မျှ​တို့​ကို​ရွေး၍၊ မိ​မိ​သား​တို့​လက်​သို့ အပ်​ပေး​လေ၏။ ကိုယ်​နေ​ရာ​အ​ရပ်​နှင့်၊ ယာ​ကုပ်​နေ​ရာ​အ​ရပ်​ကို သုံး​ရက်​ခ​ရီး​ကွာ​စေ​ခြင်း​ငှာ စီ​ရင်​သေး၏။ ယာ​ကုပ်​သည် ကြွင်း​သော​လာ​ဗန်၏​သိုး​ဆိတ်​များ​ကို​ထိန်း​လျက် နေ​ရ​လေ၏။ ထို​အ​ခါ​ယာ​ကုပ်​သည်၊ စိမ်း​သော​လိ​ဗ​နာ​ပင်၊ လု​ဇ​ပင်၊ အာ​ရ​မုန်​ပင်​တို့၏ အ​ခက်​တံ​ဖျာ​များ​ကို​ယူ၍၊ အ​ဖြူ၊ အ​စိမ်း၊ အ​တန့်​တန့်​ပေါ်​အောင် အ​ခွံ​ကို​လှီး​ခွာ​ပြီး​လျှင်၊ ရေ​သောက်​လာ​သော​သိုး၊ ဆိတ်​အ​ထီး​အ​မ​ယှက်​တင်​စေ​မည်​အ​ကြံ​ရှိ၍၊ ရေ​သောက်​လာ​သော​အ​ခါ၊ အ​ခွံ​ခွာ​ပြီး​သော​တံ​ဖျာ​တို့​ကို ရေ​သောက်​ကျင်း၊ သောက်​ခွက်​တို့၌ သိုး​ဆိတ်​တို့​ရှေ့​မှာ စိုက်​ထား​လေ၏။ သိုး​ဆိတ်​တို့​သည် တံ​ဖျာ​များ​ရှေ့​မှာ​ယှက်​တင်၍၊ အ​ပြောက်​အ​ကျား စ​သည်​တို့​ကို ဖွား​ကြ၏။ ယာ​ကုပ်​သည်​သိုး၊ ဆိတ်​သ​ငယ်​တို့​ကို​လည်း​ခွဲ​ထား၍၊ လာ​ဗန်၏​သိုး​စု၊ ဆိတ်​စု​တွင် အ​ဆင်း​ပြောက်​ကျား​သော​အ​ကောင်၊ အ​ဆင်း​ညို​သော​အ​ကောင်​ရှိ​သ​မျှ​တို့​ရှေ့​မှာ သိုး​ဆိတ်​များ​ကို​မျက်​နှာ​ပြု​စေ၏။ မိ​မိ​တိ​ရ​စ္ဆာန်​များ​နှင့် လာ​ဗန်၏​တိ​ရ​စ္ဆာန်​များ​ကို​လည်း မ​ရော​မ​နှော​စေ​ဘဲ၊ တစ်​စု​စီ​ခွဲ​ထား​လေ၏။ အား​ကြီး​သော​အ​ကောင်​တို့​သည် ယှက်​တင်​သော​အ​ခါ၊ တံ​ဖျာ​တို့​တွင်​ယှက်​တင်​စေ​ခြင်း​ငှာ၊ ယာ​ကုပ်​သည် တံ​ဖျာ​များ​ကို ရေ​ကျင်း၌၊ သူ​တို့​မျက်​မှောက်​တွင် ထား​တတ်၏။ အား​နည်း​သော​အ​ကောင်​တို့​ရှေ​မှာ တံ​ဖျာ​တို့​ကို​မ​ပြ​မ​ထား။ ထို​ကြောင့် အား​နည်း​သော​အ​ကောင်​တို့​သည် လာ​ဗန်၏​ဥ​စ္စာ​ဖြစ်​လေ၏။ အား​ကြီး​သော​အ​ကောင်​တို့​မူ​ကား၊ ယာ​ကုပ်၏​ဥ​စ္စာ​ဖြစ်​လေ၏။ ထို​သို့​ယာ​ကုပ်၌ စည်း​စိမ်​တိုး​ပွား၍၊ သိုး၊ ဆိတ်၊ ကျွန်​ယောက်ျား၊ ကျွန်​မိန်း​မ၊ ကု​လား​အုတ်၊ မြည်း​အ​များ​ရှိ​ကြ၏။

ကမ္ဘာဦး 30:1-43 Common Language Bible (BCL)

ရာ​ခေ​လ​သည်​ယာ​ကုပ်​နှင့်​သား​သ​မီး​မ​ထွန်း ကား​သ​ဖြင့် အစ်​မ​ကို​မ​နာ​လို​ဖြစ်​ပြီး​လျှင် ယာ​ကုပ်​အား``ကျွန်​မ​တွင်​သား​သ​မီး​မ​ရ ပါ​က​သေ​ရ​ပါ​တော့​မည်'' ဟု​ပြော​လေ​၏။ ထို​အ​ခါ​ယာ​ကုပ်​သည်​အ​မျက်​ထွက်​၍``ငါ သည်​ဘု​ရား​လော။ ဘု​ရား​က​သာ​သင့်​အား သား​ဖွား​ခွင့်​ကို​ပေး​တော်​မူ​နိုင်​သည်​မ​ဟုတ် လော'' ဟု​ပြန်​ဖြေ​လေ​သည်။ ရာ​ခေ​လ​က``ကျွန်​မ​အ​တွက်​က​လေး​ရ​စေ​ရန် ကျွန်​မ​၏​ကျွန်​ဗိ​လ​ဟာ​နှင့်​အိပ်​ပါ​လော့။ သူ့ အား​ဖြင့်​က​လေး​ရ​လျှင်​ကျွန်​မ​သည်​အ​မေ တစ်​ယောက်​ဖြစ်​လာ​နိုင်​ပါ​မည်'' ဟု​ဆို​လေ​၏။- သူ​သည်​ဗိ​လ​ဟာ​ကို​ယာ​ကုပ်​အား​ပေး​အပ်​၍ ယာ​ကုပ်​သည်​ဗိ​လ​ဟာ​နှင့်​အိပ်​သ​ဖြင့်၊- ဗိ​လ​ဟာ​သည်​ကိုယ်​ဝန်​ဆောင်​၍​သား​တစ်​ယောက် ကို​ဖွား​မြင်​လေ​သည်။- ရာ​ခေ​လ​က``ဘု​ရား​သ​ခင်​သည်​ငါ့​ဘက်​၌ တ​ရား​စီ​ရင်​တော်​မူ​ပြီ။ ငါ​၏​ဆု​တောင်း​ပတ္ထ​နာ ကို​နား​ညောင်း​၍​ငါ့​အား​သား​ကို​ပေး​သ​နား တော်​မူ​ပြီ'' ဟု​ဆို​လျက်​ထို​သား​ကို​ဒန်​ဟူ​၍ နာ​မည်​မှည့်​လေ​၏။- တစ်​ဖန်​ဗိ​လ​ဟာ​သည်​ယာ​ကုပ်​နှင့်​ဒု​တိ​ယ​သား ကို​ရ​လေ​သည်။- ထို​အ​ခါ​ရာ​ခေ​လ​က``ငါ​သည်​ငါ​၏​အစ်​မ နှင့်​အ​ပြင်း​အ​ထန်​ဆိုင်​ပြိုင်​ခဲ့​ရာ​အ​နိုင်​ရ​လေ ပြီ'' ဟု​ဆို​လျက်​ထို​သား​ကို​န​ဿ​လိ​ဟူ​၍ နာ​မည်​မှည့်​လေ​၏။ လေ​အာ​သည်​လည်း​မိ​မိ​၌​သား​ဖွား​ခြင်း​ရပ်​ဆိုင်း သွား​ကြောင်း​သိ​မြင်​ရ​သော​အ​ခါ သူ​၏​ကျွန်​မ ဇိ​လ​ပ​ကို​ယာ​ကုပ်​အား​မ​ယား​အ​ဖြစ်​ပေး အပ်​လေ​သည်။- သို့​ဖြစ်​၍​ဇိ​လ​ပ​သည်​ယာ​ကုပ်​နှင့်​သား​တစ် ယောက်​ကို​ရ​လေ​၏။- ထို​နောက်​လေ​အာ​က``ငါ​၌​ကောင်း​ကျိုး​ဆိုက် ရောက်​လာ​ပြီ'' ဟု​ဆို​လျက်​ထို​သား​ကို​ဂဒ် နာ​မည်​ဖြင့်​မှည့်​လေ​၏။- တစ်​ဖန်​ဇိ​လ​ပ​သည်​ယာ​ကုပ်​နှင့်​သား တစ်​ယောက်​ရ​ပြန်​သော်၊- လေ​အာ​က``ငါ​၌​မင်္ဂ​လာ​ရှိ​၏။ အ​ခြား​သော မိန်း​မ​တို့​က​ငါ့​အား​မင်္ဂလာ​ရှိ​သူ​ဟု​ခေါ်​ကြ လိမ့်​မည်'' ဟု​ဆို​လျက်​ထို​သား​ကို​အာ​ရှာ နာ​မည်​ဖြင့်​မှည့်​လေ​သည်။ ဂျုံ​စ​ပါး​ရိတ်​သိမ်း​ချိန်​၌​ရုဗင်​သည်​လယ်​ထဲ​သို့ သွား​ရာ​၌ အ​နု​ဆေး​သီး​ကို​တွေ့​သ​ဖြင့်​မိ​ခင် လေ​အာ​ထံ​သို့​ယူ​ခဲ့​သည်။ ရာ​ခေ​လ​က​လေ​အာ အား``သင့်​သား​ယူ​ခဲ့​သော​အ​နု​ဆေး​သီး​အ​ချို့ ကို​ပေး​ပါ'' ဟု​တောင်း​လေ​၏။ လေ​အာ​က``သင်​သည်​ငါ​၏​လင်​ယောကျာ်း​ကို​ယူ​ရုံ ဖြင့်​အား​မ​ရ​ဘဲ ယ​ခု​ငါ့​သား​၏​အ​နု​ဆေး​သီး ကို​ယူ​ချင်​ပြန်​ပြီ​လော'' ဟု​ဆို​လေ​၏။ ရာ​ခေ​လ​က``သင့်​သား​၏​အ​နု​ဆေး​ပင်​များ​ကို ပေး​လျှင် သင်​သည်​ယ​နေ့​ည​ယာ​ကုပ်​နှင့်​အ​တူ အိပ်​နိုင်​သည်'' ဟု​ပြန်​ပြော​လေ​၏။ ည​နေ​ခင်း​၌​ယာ​ကုပ်​လယ်​ထဲ​မှ​ပြန်​လာ​သော အ​ခါ လေ​အာ​သည်​ဆီး​ကြို​၍``ကျွန်​မ​၏​သား​ရ ခဲ့​သော​အ​နု​ဆေး​သီး​ကို​ရာ​ခေ​လ​အား​ပေး သ​ဖြင့် ရှင်​ကျွန်​မ​နှင့်​အ​တူ​ယ​နေ့​ည​အိပ်​ရ​မည်'' ဟု​ပြော​ရာ​ထို​ည​၌​ယာ​ကုပ်​သည်​လေ​အာ​နှင့် အိပ်​လေ​၏။ ဘု​ရား​သ​ခင်​သည်​လေ​အာ​၏​ဆု​တောင်း​ပတ္ထ​နာ ကို​နား​ညောင်း​တော်​မူ​သ​ဖြင့် သူ​သည်​ကိုယ်​ဝန်​ဆောင် ၍​ပဉ္စမ​သား​ကို​ဖွား​မြင်​လေ​သည်။- ထို​အ​ခါ​လေ​အာ​က``ငါ​သည်​ငါ​၏​ကျွန်​မ ကို​လင်​ယောကျာ်း​အား​ပေး​အပ်​သော​ကြောင့် ဘု​ရား​သ​ခင်​က​ငါ့​အား​ဆု​ချ​တော်​မူ​ပြီ'' ဟု​ဆို​လျက် ထို​သား​ကို​ဣ​သ​ခါ​ဟူ​၍​နာ​မည်​မှည့်​လေ​သည်။- တစ်​ဖန်​လေ​အာ​သည်​ကိုယ်​ဝန်​ဆောင်​၍​ဆ​ဋ္ဌ​မ သား​ကို​ဖွား​မြင်​သည်။- ထို​အ​ခါ​သူ​က``ဘု​ရား​သ​ခင်​သည်​ငါ့​အား လက်​ဆောင်​ကောင်း​ကို​ပေး​သ​နား​တော်​မူ​ပြီ။ ငါ သည်​သား​ခြောက်​ယောက်​ကို​ဖွား​မြင်​ပေး​သ​ဖြင့် ယ​ခု​ငါ​၏​လင်​ယောကျာ်း​သည်​ငါ့​ကို​မြတ်​နိုး လိမ့်​မည်'' ဟု​ဆို​လျက်​ထို​သား​ကို​ဇာ​ဗု​လုန် ဟူ​၍​နာ​မည်​မှည့်​လေ​၏။- ထို​နောက်​သူ​သည်​သ​မီး​တစ်​ယောက်​ကို​ဖွား​မြင် သ​ဖြင့်​ဒိ​န​ဟူ​၍​နာ​မည်​မှည့်​လေ​သည်။ ဘု​ရား​သ​ခင်​သည်​ရာ​ခေ​လ​ကို​သ​တိ​ရ​၍ သူ ၏​ဆု​တောင်း​ပတ္ထ​နာ​ကို​နား​ညောင်း​တော်​မူ​သ​ဖြင့် သား​သ​မီး​ဖွား​ခွင့်​ကို​ပေး​တော်​မူ​၏။- သူ​သည်​ကိုယ်​ဝန်​ဆောင်​၍​သား​တစ်​ယောက်​ကို​ဖွား မြင်​လေ​၏။ ထို​အ​ခါ​သူ​က``ဘု​ရား​သ​ခင်​သည် ငါ့​အား​သား​ကို​ပေး​သ​နား​တော်​မူ​ခြင်း​ဖြင့် ငါ​ကဲ့​ရဲ့​ခံ​ရ​ခြင်း​ကို​ဖယ်​ရှား​တော်​မူ​ပြီ။- ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည်​ငါ့​အား​သား​ကို​ထပ် ၍​ပေး​တော်​မူ​ပါ​စေ​သော'' ဟု​ဆို​လျက်​ထို သား​ကို​ယော​သပ်​ဟူ​၍​နာ​မည်​မှည့်​လေ​သည်။ ယော​သပ်​ကို​ဖွား​မြင်​ပြီး​နောက်​ယာ​ကုပ်​က လာ​ဗန်​အား``ကျွန်ုပ်​ကို​နေ​ရင်း​ပြည်​သို့​ပြန် ခွင့်​ပေး​ပါ။- ကျွန်ုပ်​သည်​ဦး​ရီး​ထံ​၌​အ​လုပ်​လုပ်​၍​ရ​သော မ​ယား​များ​နှင့်​တ​ကွ သား​သ​မီး​တို့​ကို​ခေါ် ဆောင်​လျက်​ထွက်​ခွာ​သွား​ပါ​ရ​စေ။ ကျွန်ုပ်​သည် ဦး​ရီး​အ​တွက်​မည်​မျှ​ကြိုး​စား​လုပ်​ကိုင်​ပေး ခဲ့​ကြောင်း​ဦး​ရီး​သိ​ပါ​၏'' ဟု​ပြော​လေ​၏။ ထို​အ​ခါ​လာ​ဗန်​က``ငါ​လည်း​ပြော​ပါ​ရ​စေ။ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည်​သင့်​ကြောင့်​ငါ့​အား ကောင်း​ချီး​ပေး​တော်​မူ​ကြောင်း​ကို​ငါ​သိ မြင်​လာ​ရ​ပြီ။- သင်​အ​လို​ရှိ​သော​အ​ခ​ကို​ပြော​ပါ။ ထို​အ​ခ ကို​ငါ​ပေး​မည်'' ဟု​ဆို​လေ​၏။ ယာ​ကုပ်​က``ကျွန်ုပ်​သည်​ဦး​ရီး​အ​တွက်​မည်​ကဲ့ သို့​လုပ်​ကိုင်​ပေး​ခဲ့​ကြောင်း​ကို​လည်း​ကောင်း၊ ကျွန်ုပ် ၏​ထိန်း​ကျောင်း​မှု​ကြောင့်​ဦး​ရီး​၏​တိ​ရစ္ဆာန်​များ မည်​မျှ​တိုး​ပွား​လာ​ကြောင်း​ကို​လည်း​ကောင်း ဦး​ရီး​သိ​မြင်​ရ​ပါ​ပြီ။- ကျွန်ုပ်​မ​ရောက်​မီ​က​ဦး​ရီး​၌​တိ​ရစ္ဆာန်​အ​နည်း ငယ်​မျှ​သာ​ရှိ​၍ ယ​ခု​မြောက်​မြား​စွာ​တိုး​ပွား လျက်​ရှိ​ပါ​သည်။ ကျွန်ုပ်​ကြောင့်​ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား သည်​ဦး​ရီး​အား​ကောင်း​ချီး​ပေး​တော်​မူ​ပြီ။ ယ​ခု​ကျွန်ုပ်​သည်​ကိုယ့်​စီး​ပွား​ကို​ရှာ​ရ​မည့် အ​ချိန်​ရောက်​ပါ​ပြီ'' ဟု​ဆို​လေ​၏။ ထို​အ​ခါ​လာ​ဗန်​က``သင့်​အ​တွက်​အ​ခ​မည် မျှ​ပေး​ရ​မည်​နည်း'' ဟု​မေး​၏။ ယာ​ကုပ်​က``အ​ခ​မ​ယူ​လို​ပါ။ ဦး​ရီး​က ကျွန်ုပ်​၏​အ​ကြံ​ပေး​ချက်​ကို​လက်​ခံ​လျှင် ကျွန်ုပ်​သည်​ဦး​ရီး​၏​တိရစ္ဆာန်​များ​ကို​ဆက် လက်​ထိန်း​ကျောင်း​ပါ​မည်။- ယ​နေ့​ကျွန်ုပ်​သည်​တိ​ရစ္ဆာန်​အုပ်​တို့​ကို​လှည့်​လည် ၍​ကြည့်​ရှု​ပါ​မည်။ ၎င်း​တို့​အ​ထဲ​တွင်​တွေ့​ရှိ​ရ သော​သိုး​အ​နက်​နှင့်​အ​ပြောက်​အ​ကျား​ဆိတ် များ​ကို​ကျွန်ုပ်​ယူ​ပါ​မည်။ ထို​တိ​ရစ္ဆာန်​တို့​သည် ကျွန်ုပ်​အ​တွက်​အ​ခ​ဖြစ်​ပါ​စေ။- နောင်​အ​ခါ​ကျွန်ုပ်​၌​ရိုး​သား​မှု​ရှိ​မ​ရှိ​ကို​ဦး ရီး​လွယ်​ကူ​စွာ​သိ​ရှိ​နိုင်​ပါ​မည်။ ဦး​ရီး​က ကျွန်ုပ်​အား​အ​ခ​အ​ဖြစ်​နှင့်​ပေး​သော​သိုး​ဆိတ် များ​ကို​စစ်​ဆေး​ကြည့်​ရှု​သော​အ​ခါ​၌ အ​ကွက် အ​ပြောက်​ပါ​သော​ဆိတ်​နှင့်​မည်း​နက်​သော​သိုး များ​က​လွဲ​၍ အ​ခြား​သိုး​ဆိတ်​များ​ကို​တွေ့ ရှိ​ပါ​က​၎င်း​တို့​ကို​ခိုး​ယူ​ကြောင်း​သိ​နိုင် ပါ​လိမ့်​မည်'' ဟု​ဆို​လေ​၏။ လာ​ဗန်​က``သ​ဘော​တူ​ပါ​သည်။ သင်​၏​အ​ကြံ ပေး​ချက်​အ​တိုင်း​လိုက်​နာ​ကြ​စို့'' ဟု​ပြော​လေ​၏။- ထို​နေ့​၌​ပင်​လာ​ဗန်​သည်​အ​ပြောက်​အ​ကျား ဆိတ်​ထီး၊ အ​ကွက်​အ​ပြောက်​သို့​မ​ဟုတ်​အ​ဖြူ ပြောက်​ပါ​ရှိ​သော​ဆိတ်​မ​ရှိ​သ​မျှ​တို့​ကို​လည်း ကောင်း၊ သိုး​အ​နက်​အား​လုံး​တို့​ကို​လည်း​ကောင်း ရွေး​ထုတ်​ပြီး​လျှင်​မိ​မိ​၏​သား​တို့​လက်​သို့ ပေး​အပ်​လေ​၏။- ထို​နောက်​ထို​သိုး​ဆိတ်​များ​ကို ယာ​ကုပ်​နှင့်​သုံး ရက်​ခ​ရီး​အ​ကွာ​အ​ရပ်​သို့​ပို့​ဆောင်​ထား​စေ​၏။ ယာ​ကုပ်​က​မူ​လာ​ဗန်​၌​ကျန်​ရှိ​သော​အ​ခြား သိုး​ဆိတ်​တို့​ကို​ထိန်း​ကျောင်း​လျက်​နေ​လေ​သည်။ ယာ​ကုပ်​သည်​ထင်း​ရှူး​ပင်၊ ဗာ​ဒံ​ပင်၊ ပိုး​ဇာ​ပင် တို့​၏​သစ်​စိမ်း​ကိုင်း​များ​ကို​ယူ​၍ အ​ဖြူ​တန်း များ​ပေါ်​အောင်​အ​ခွံ​ကို​ခွာ​ပစ်​ပြီး​နောက်၊- သိုး​ဆိတ်​များ​၏​ရေ​သောက်​ခွက်​များ​ရှေ့​တွင် ထို​သစ်​ကိုင်း​များ​ကို​ချ​ထား​လေ​သည်။ တိ​ရစ္ဆာန် တို့​သည်​ရေ​သောက်​လာ​သော​အ​ခါ မိတ်​လိုက် တတ်​သော​ကြောင့်​ထို​သို့​ချ​ထား​ခြင်း​ဖြစ်​သည်။- သိုး​ဆိတ်​တို့​သည်​သစ်​ကိုင်း​များ​ရှေ့​တွင်​မိတ် လိုက်​ကြ​သ​ဖြင့် အ​ကွက်​အ​ပြောက်​အ​ကျား သား​ကောင်​များ​ပေါက်​ပွား​လာ​ကြ​သည်။ ယာ​ကုပ်​သည်​သိုး​အုပ်​နှင့်​ဆိတ်​အုပ်​တို့​ကို​ခွဲ ခြား​ထား​ပြီး​လျှင် လာ​ဗန်​၏​တိရစ္ဆာန်​အုပ်​ထဲ​မှ အ​ပြောက်​အ​ကျား​နှင့်​မည်း​နက်​သော​အ​ကောင် တို့​ကို​မျက်​နှာ​မူ​စေ​သည်။ ထို​နည်း​အား​ဖြင့် သူ​ပိုင်​သော​သိုး​ဆိတ်​များ​ပွား​များ​လာ​၍ လာ​ဗန်​၏​သိုး​ဆိတ်​အုပ်​နှင့်​သီး​ခြား​ထား ရှိ​လေ​သည်။ ယာ​ကုပ်​သည်​သန်​စွမ်း​သော​တိရစ္ဆာန်​များ​မိတ် လိုက်​ကြ​သည့်​အ​ခါ သစ်​ကိုင်း​များ​ကို​မြင်​၍ မိတ်​လိုက်​စေ​ရန်​ရေ​သောက်​ခွက်​များ​၌​သစ် ကိုင်း​များ​ကို​ချ​ထား​လေ့​ရှိ​၏။- ချည့်​နဲ့​သော​တိ​ရစ္ဆာန်​များ​ရှေ့​၌​မူ​သစ်​ကိုင်း များ​ကို​မ​ချ​ထား​ချေ။ မ​ကြာ​မီ​လာ​ဗန် ပိုင်​သော​သိုး​ဆိတ်​များ​သည်​အား​အင်​ချည့်​နဲ့ ၍​ယာ​ကုပ်​ပိုင်​သော​သိုး​ဆိတ်​များ​သည်​သန် စွမ်း​ကြ​၏။- ဤ​နည်း​အား​ဖြင့်​ယာ​ကုပ်​သည်​ပစ္စည်း​ဥစ္စာ အ​လွန်​ချမ်း​သာ​လာ​လေ​၏။ သူ​၌​သိုး​အုပ်၊ ဆိတ်​အုပ်၊ ကျွန်၊ ကု​လား​အုတ်၊ မြည်း​စ​သည် တို့​တိုး​ပွား​များ​ပြား​လာ​လေ​သည်။

ကမ္ဘာဦး 30:1-43 မြန်​​​မာ့​​​စံ​​​မီ​​​သမ္မာ​​​ကျမ်း​​ (MSBU)

ရာခေလ​သည် ယာကုပ်​အတွက် သား​မ​ဖွား​နိုင်​ကြောင်း​သိမြင်​လျှင် မိမိ​အစ်မ​ကို မနာလို​ဖြစ်​လေ​၏​။ ရာခေလ​က “​အကျွန်ုပ်​အား သားသမီး​ပေး​ပါ​။ သို့မဟုတ်လျှင် အကျွန်ုပ်​သေ​မည်​”​ဟု ယာကုပ်​အား​ဆို​၏​။ ယာကုပ်​သည် ရာခေလ​ကို​အမျက်ထွက်​၍ “​သင်​၏​ဝမ်း​ထဲ၌ သန္ဓေတည်​ခွင့်​ပေး​တော်​မ​မူ​သော​ဘုရားသခင်​ကို ငါ​ကိုယ်စားပြု​နိုင်​သလော​”​ဟု ဆို​၏​။ ရာခေလ​က​လည်း “​အကျွန်ုပ်​၏​ကျွန်မ​ဗိလဟာ​ရှိ​ပါ​သည်​။ သူ​သည် အကျွန်ုပ်​၏​ဒူး​ပေါ်မှာ သားဖွား​၍ သူ့​အားဖြင့် အကျွန်ုပ်​သည် မိသားစု​တည်ထောင်​နိုင်​မည့်​အကြောင်း သူ့​ထံသို့​ဝင်​ပါ​လော့​”​ဟု ဆို​၏​။ ထိုသို့ ရာခေလ​သည် မိမိ​၏​ကျွန်မ​ဗိလဟာ​ကို ယာကုပ်​အား မယား​အဖြစ်​ပေး​သဖြင့် ယာကုပ်​သည် သူ့​ထံသို့​ဝင်​လေ​၏​။ ဗိလဟာ​သည် ကိုယ်ဝန်ဆောင်​၍ ယာကုပ်​အတွက် သား​ကို မွေးဖွား​၏​။ ရာခေလ​က “​ဘုရားသခင်​သည် ငါ့​ကို​တရားသဖြင့်စီရင်​ပေး​တော်မူ​ပြီ​။ ငါ​၏​တောင်းလျှောက်သံ​ကို​နားညောင်း​၍ ငါ့​အား သား​ကို​ပေးသနား​တော်မူ​ပြီ​”​ဟု ဆို​၏​။ ထို့ကြောင့် ထို​သား​၏​အမည်​ကို ဒန် ဟု​မှည့်ခေါ်​လေ​၏​။ ရာခေလ​၏​ကျွန်မ​ဗိလဟာ​သည် နောက်တစ်ဖန်​ကိုယ်ဝန်ဆောင်​၍ ယာကုပ်​အတွက် ဒုတိယ​သား​ကို မွေးဖွား​ပေး​၏​။ ထိုအခါ ရာခေလ​က “​ငါ​သည် ငါ့​အစ်မ​နှင့် အကြိတ်အနယ်​နပန်းလုံး​၍ နိုင်​ခဲ့​ပြီ​”​ဟု ဆို​လျက် ထို​သား​၏​အမည်​ကို နဿလိ ဟု​မှည့်ခေါ်​လေ​၏​။ လေအာ​သည် မိမိ​သားဖွား​ခြင်း​ရပ်တန့်​သွား​ကြောင်း သိမြင်​သောအခါ မိမိ​၏​ကျွန်မ​ဇိလပ​ကို​ယူ​၍ ယာကုပ်​အား မယား​အဖြစ်​ပေး​လေ​၏​။ ထိုအခါ လေအာ​၏​ကျွန်မ​ဇိလပ​သည် ယာကုပ်​အတွက် သား​ကို​မွေးဖွား​၏​။ လေအာ​က​လည်း “​အခွင့်ကောင်း​ရောက်​လေ​ပြီ​”​ဟု ဆို​လျက် ထို​သား​၏​အမည်​ကို ဂဒ် ဟု​မှည့်ခေါ်​လေ​၏​။ ထို့နောက် လေအာ​၏​ကျွန်မ​ဇိလပ​သည် ဒုတိယ​သား​ကို ယာကုပ်​အတွက် မွေးဖွား​၏​။ ထိုအခါ လေအာ​က “​ငါ​၌ မင်္ဂလာ​ရှိ​၏​။ အကယ်စင်စစ် အမျိုးသမီး​တို့​သည် ငါ့​ကို မင်္ဂလာ​ရှိ​သူ ဟု​ခေါ်​ကြ​လိမ့်မည်​”​ဟု ဆို​လျက် ထို​သား​၏​အမည်​ကို အာရှာ ဟု​မှည့်ခေါ်​လေ​၏​။ ဂျုံ​ရိတ်သိမ်း​ရာ​ကာလ​၌ ရုဗင်​သည် လယ်​သို့​သွား​ရာ ဒူးဒဲပင်​များ​ကို​တွေ့​သဖြင့် ၎င်း​တို့​ကို သူ​၏​မိခင်​လေအာ​ထံသို့ ယူဆောင်​လာ​ခဲ့​၏​။ ထိုအခါ ရာခေလ​က လေအာ​အား “​သင့်​သား​ရ​ခဲ့​သော​ဒူးဒဲပင်​အချို့​ကို ငါ့​အား​ပေး​ပါ​လော့​”​ဟု ဆို​၏​။ လေအာ​က “​သင်​သည် ငါ့​ယောက်ျား​ကို ယူ​သည်​နှင့်ပင် မလုံလောက်​ဘဲ ငါ့​သား​ရ​ခဲ့​သော​ဒူးဒဲပင်​တို့​ကို​လည်း ယူ​လို​သေး​သလော​”​ဟု ဆို​၏​။ ရာခေလ​က​လည်း “​သို့ဖြစ်လျှင် သင့်​သား​ရ​ခဲ့​သော​ဒူးဒဲပင်​တို့​နှင့်​လဲလှယ်​သည့်​အနေဖြင့် ယနေ့ည​တွင် သင်​သည် ယာကုပ်​နှင့်အတူ​အိပ်​နိုင်​သည်​”​ဟု ဆို​၏​။ ယာကုပ်​သည် နေဝင်ချိန်​၌ လယ်​မှ​ပြန်လာ​သောအခါ လေအာ​သည် သူ့​ကို​ကြိုဆို​ရန်​ထွက်သွား​၍ “​အကျွန်ုပ်​သည် အကျွန်ုပ်​၏​သား​ရ​ခဲ့​သော​ဒူးဒဲပင်​တို့​နှင့် သင့်​ကို​အမှန်ပင်​ငှား​ထား​ပြီ​ဖြစ်၍ သင်​သည် အကျွန်ုပ်​ထံသို့​ဝင်​ရ​မည်​”​ဟု ဆို​၏​။ ထို့ကြောင့် ထို​ည​၌ ယာကုပ်​သည် လေအာ​နှင့်အတူ​အိပ်​လေ​၏​။ လေအာ​တောင်းလျှောက်​သည်​ကို ဘုရားသခင်​နားညောင်း​တော်မူ​သဖြင့် သူ​သည်​ကိုယ်ဝန်ဆောင်​၍ ပဉ္စမ​သား​ကို ယာကုပ်​အတွက် မွေးဖွား​၏​။ လေအာ​က “​ငါ​သည် ငါ​၏​ကျွန်မ​ကို ငါ့​ယောက်ျား​အား​ပေး​သောကြောင့် ဘုရားသခင်​သည် ငါ့​အား​အဖိုးအခ​ကို​ပေး​တော်မူ​ပြီ​”​ဟု ဆို​လျက် ထို​သား​၏​အမည်​ကို ဣသခါ ဟု​မှည့်ခေါ်​လေ​၏​။ လေအာ​သည် နောက်တစ်ဖန်​ကိုယ်ဝန်ဆောင်​၍ ဆဋ္ဌမ​သား​ကို ယာကုပ်​အတွက် မွေးဖွား​၏​။ ထိုအခါ လေအာ​က “​ဘုရားသခင်​သည် ကောင်း​သော​လက်ဆောင်​ကို ငါ့​အား​ပေး​တော်မူ​ပြီ​။ ငါ​သည် ငါ့​ယောက်ျား​အတွက် သား​ခြောက်​ယောက်​ကို​မွေးဖွား​ပြီ​ဖြစ်၍ ဤ​တစ်ကြိမ်​တွင် သူ​သည် ငါ့​ကို​တန်ဖိုး​ထား​လိမ့်မည်​”​ဟု ဆို​လျက် ထို​သား​၏​အမည်​ကို ဇာဗုလုန် ဟု​မှည့်ခေါ်​လေ​၏​။ ထို့နောက်မှ လေအာ​သည် သမီး​ကို​မွေးဖွား​၍ ထို​သမီး​၏​အမည်​ကို ဒိန ဟု​မှည့်ခေါ်​လေ​၏​။ ထိုအခါ ဘုရားသခင်​သည် ရာခေလ​ကို​အောက်မေ့​တော်မူ​၏​။ ဘုရားသခင်​သည် ရာခေလ​၏​တောင်းလျှောက်သံ​ကို​နားညောင်း​၍ သူ့​အား​သန္ဓေတည်​ခွင့်​ကို​ပေး​တော်မူ​၏​။ သူ​သည် ကိုယ်ဝန်ဆောင်​၍ သား​ကို မွေးဖွား​သော် “​ဘုရားသခင်​သည် ငါ​ခံရ​သော​ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်​ခြင်း​ကို ဖယ်ရှား​တော်မူ​ပြီ​”​ဟု ဆို​၏​။ တစ်ဖန် “​ထာဝရဘုရား​သည် သား​နောက်တစ်ယောက်​ကို အကျွန်ုပ်​အား​ထပ်၍​ပေး​တော်မူ​ပါစေသော​”​ဟု ဆို​လျက် ထို​သား​၏​အမည်​ကို ယောသပ် ဟု​မှည့်ခေါ်​လေ​၏​။ ရာခေလ​သည် ယောသပ်​ကို​မွေးဖွား​ပြီးနောက် ယာကုပ်​က လာဗန်​အား “​အကျွန်ုပ်​၏​နေရပ်​၊ အကျွန်ုပ်​၏​ပြည်​သို့​ပြန်သွား​နိုင်​ရန် အကျွန်ုပ်​ကို​ပြန်ခွင့်ပြု​ပါ​။ အကျွန်ုပ်​၏​မယား​နှင့် အကျွန်ုပ်​၏​သားသမီး​တို့​ကို အကျွန်ုပ်​အား​ပေး​၍ ပြန်သွားခွင့်​ပေး​ပါ​။ သူ​တို့​အတွက် ဦးရီး​ကို အကျွန်ုပ်​အစေခံ​ခဲ့​ပြီ​။ ဦးရီး​အတွက် အကျွန်ုပ်​ဆောင်ရွက်​ခဲ့​သော​အမှု​ကို ဦးရီး​ကိုယ်တိုင်​သိ​ပါ​သည်​”​ဟု ဆို​လေ​၏​။ သို့သော် လာဗန်​က “​သင့်​ရှေ့​၌ ငါ​မျက်နှာရ​သည်​ဆို​လျှင် ဆက်နေ​ပါ​ဦး​။ ထာဝရဘုရား​သည် သင့်​ကြောင့် ငါ့​ကို​ကောင်းချီးပေး​တော်မူ​ကြောင်း ဟူးရားအတတ်​အားဖြင့် ငါ​သိမြင်​ပြီ​”​ဟု ဆို​ပြီးလျှင် “​သင်​ရ​လို​သော​လုပ်အားခ​ကို ငါ့​အား​ပြော​ပါ​။ ငါ​ပေး​မည်​”​ဟု ဆို​၏​။ ယာကုပ်​က​လည်း “​အကျွန်ုပ်​သည် ဦးရီး​ကို မည်သို့​အစေခံ​ခဲ့​သည်​ကို​လည်းကောင်း​၊ အကျွန်ုပ်​ထိန်းကျောင်း​ခဲ့​သော ဦးရီး​၏​တိရစ္ဆာန်​တို့​သည် မည်သို့​ဖြစ်လာ​သည်​ကို​လည်းကောင်း ဦးရီး​ကိုယ်တိုင်​သိ​ပါ​သည်​။ အကျွန်ုပ်​မ​ရောက်​မီ ဦးရီး​၌ တိရစ္ဆာန်​အနည်းငယ်​သာ​ရှိ​သော်လည်း ယခု များစွာ​တိုးပွား​ပါ​ပြီ​။ အကျွန်ုပ်​ပြု​သော​အရာ​အားဖြင့် ထာဝရဘုရား​သည် ဦးရီး​ကို​ကောင်းချီးပေး​တော်မူ​ပြီ​။ သို့သော် အကျွန်ုပ်​သည် မည်သည့်​အချိန်​မှ အကျွန်ုပ်​၏​အိမ်သူအိမ်သား​များ​အတွက် လုပ်ဆောင်​နိုင်​မည်နည်း​”​ဟု ဆို​၏​။ လာဗန်​က​လည်း “​ငါ​သည် သင့်​အား မည်သည့်​အရာ​ကို​ပေး​ရ​မည်နည်း​”​ဟု မေး​လျှင် ယာကုပ်​က “​အကျွန်ုပ်​အား မည်သည့်​အရာ​ကို​မျှ မ​ပေး​ပါ​နှင့်​။ အကျွန်ုပ်​ပြော​မည့်​အရာ​ကို အကျွန်ုပ်​အတွက်​ဦးရီး​ပြု​မည်​ဆို​လျှင် အကျွန်ုပ်​သည် ဦးရီး​၏​သိုးအုပ်​၊ ဆိတ်အုပ်​ကို ဆက်၍​ထိန်းကျောင်း​စောင့်ရှောက်​ပါ​မည်​။ ယနေ့ အကျွန်ုပ်​သည် ဦးရီး​၏​သိုးဆိတ်​အားလုံး​ကို လှည့်ပတ်​ကြည့်ရှု​၍ အစက်​အပြောက်​ပါ​သော​သိုး​နှင့် ညို​သော​သိုးသငယ်​အားလုံး​၊ အစက်​အပြောက်ပါ​သော​ဆိတ်​တို့​ကို အကျွန်ုပ်​ခွဲထုတ်​ပါ​မည်​။ ထို​သိုးဆိတ်​တို့​သည် အကျွန်ုပ်​၏​လုပ်အားခ​ဖြစ်​ရ​မည်​။ ဦးရီး​သည် အကျွန်ုပ်​၏​လုပ်အားခ​ကို​လာရောက်​စစ်ဆေး​သောအခါ နောင်တစ်နေ့​တွင် အကျွန်ုပ်​၏​ဖြောင့်မတ်​ခြင်း​သည် အကျွန်ုပ်​အတွက်​သက်သေထူ​ပါ​လိမ့်မည်​။ အကျွန်ုပ်​တွင် အစက်​အပြောက်​မ​ပါ​သော​ဆိတ်​များ​နှင့် မ​ညို​သော​သိုးသငယ်​များ​ရှိ​ခဲ့​လျှင် ၎င်း​တို့​အားလုံး​ကို အကျွန်ုပ်​ခိုး​သည်​ဟူ၍ မှတ်ယူ​ပါ​”​ဟု ဆို​လေ​၏​။ လာဗန်​က​လည်း “​ကောင်း​ပြီ​။ သင်​ပြော​သည့်​အတိုင်း​ဖြစ်​ပါစေ​”​ဟု ဆို​၏​။ ထို​နေ့​၌ပင် လာဗန်​သည် အစင်းကျား​နှင့်​အပြောက်ပါ​သော​ဆိတ်ထီး​များ​၊ အစက်​အပြောက်ပါ​သော​ဆိတ်မ​အားလုံး​၊ အဖြူပြောက်​ပါ​သော​အကောင်​အားလုံး​နှင့် ညို​သော​သိုးသငယ်​အားလုံး​ကို​ခွဲထုတ်​၍ မိမိ​သား​များ​၏​လက်​သို့ အပ်​လေ​၏​။ ထို့နောက် သူ​သည် မိမိ​နေရာ​ကို​ယာကုပ်​နေရာ​နှင့် သုံး​ရက်​ခရီး​အကွာ​တွင်​ထား​လေ​၏​။ ယာကုပ်​သည် လာဗန်​၏​ကျန်ရှိ​သော​သိုး​၊ ဆိတ်​တို့​ကို ထိန်းကျောင်း​လျက်​နေ​၏​။ ယာကုပ်​သည် စိမ်း​သော​ပေါ့ပလာပင်​၊ ဗာဒံပင်​နှင့် ပလိန်းပင်​တို့​၏​အရိုးတံ​များ​ကို​ယူ​ပြီးလျှင် ထို​အရိုးတံ​တို့​၌​အဖြူရောင်​အတွင်းသား​ပေါ်​ပြီး အဖြူရောင်​အစင်း​များ​ဖြစ်​အောင်​ခွာ​လေ​၏​။ ထို့နောက် သူ​သည် ခွာ​ထား​သော​အရိုးတံ​များ​ကို သိုးဆိတ်​တို့​ရေ​လာ​သောက်​ရာ ရေစားကျင်း​၊ ရေစားခွက်​တို့​၌ ထို​သိုးဆိတ်​တို့​ရှေ့​တွင်​ထား​လေ​၏​။ သိုးဆိတ်​တို့​သည် ရေသောက်​ရန်​လာ​သောအခါ မိတ်လိုက်​တတ်​ကြ​၏​။ ထိုသို့ သိုးဆိတ်​တို့​သည် ထို​အရိုးတံ​များ​ရှေ့​၌​မိတ်လိုက်​ကြ​ရာ အစင်းကျား​နှင့် အစက်​အပြောက်ပါ​သော​အကောင်​များ​ကို မွေး​ကြ​၏​။ ယာကုပ်​သည် မွေးလာ​သည့်​သိုးသငယ်​၊ ဆိတ်သငယ်​တို့​ကို​သီးသန့်​ခွဲထား​၍ သိုးဆိတ်​တို့​ကို လာဗန်​၏​သိုးဆိတ်​တို့​ထဲမှ အစင်းကျား​ပါ​သော​အကောင်​နှင့် ညို​သော​အကောင်​အားလုံး​၏​ရှေ့​၌​ထား​လေ​၏​။ ဤသို့ဖြင့် သူ​သည် မိမိ​ကိုယ်ပိုင်​တိရစ္ဆာန်အုပ်​ဖြစ်လာ​အောင်​ပြု​ပြီး လာဗန်​၏​သိုးဆိတ်​တို့​နှင့်​မ​ရော​ဘဲ​ထား​လေ​၏​။ ထို့ပြင် သန်မာ​သော​သိုးဆိတ်​တို့​မိတ်လိုက်​ကြ​သောအခါ​တိုင်း အရိုးတံ​များ​အနား​၌ မိတ်လိုက်​ကြ​စေရန် ယာကုပ်​သည် ထို​အရိုးတံ​များ​ကို ရေစားကျင်း​၌ သိုးဆိတ်​တို့​ရှေ့​တွင်​ထား​လေ​၏​။ ချည့်နဲ့​သော​သိုးဆိတ်​တို့​ရှေ့​၌​မူကား မ​ထား​ပေ​။ ထို့ကြောင့် ချည့်နဲ့​သော​အကောင်​တို့​သည် လာဗန်​၏​ဥစ္စာ​ဖြစ်လာ​ပြီး သန်မာ​သော​အကောင်​တို့​သည် ယာကုပ်​၏​ဥစ္စာ​ဖြစ်လာ​၏​။ ဤသို့ဖြင့် ယာကုပ်​သည် စည်းစိမ်​အလွန့်အလွန်​တိုးပွား​၍ များစွာ​သော​သိုးဆိတ်​၊ ကျွန်ယောက်ျား​၊ ကျွန်မိန်းမ​၊ ကုလားအုတ်​နှင့် မြည်း​တို့​ကို​ပိုင်ဆိုင်​လာ​လေ​၏​။