၂ ဓမ္မရာဇဝင် 12:19-25
၂ ဓမ္မရာဇဝင် 12:19-25 Judson Bible (JBMLE)
သို့ရာတွင် ကျွန်တို့သည် တိုးတိုးပြောသောစကားကို ဒါဝိဒ်သည်ကြားလျှင်၊ သူငယ်သေကြောင်းကိုရိပ်မိသဖြင့်၊ သူငယ်သေပြီလောဟု ကျွန်တို့ကို မေးတော်မူ၏။ သူတို့ကလည်း သေပါပြီဟု လျှောက်ကြ၏။ ထိုအခါ ဒါဝိဒ်သည် မြေမှထ၍ ရေချိုးခြင်း၊ ဆီလိမ်းခြင်း၊ အဝတ်လဲခြင်းကို ပြုပြီးလျှင်၊ ထာဝရဘုရား၏ အိမ်တော်သို့သွား၍ ကိုးကွယ်၏။ ထိုနောက် နန်းတော်သို့ပြန်လာ၍ စားစရာကိုတောင်းသောအခါ၊ ကျွန်တို့သည် စားပွဲတော်ကိုပြင်၍ မင်းကြီးသည် စားတော်မူ၏။ ကျွန်တို့ကလည်း၊ ကိုယ်တော်သည် အဘယ်သို့ ပြုတော်မူသနည်း။ သူငယ်အသက်ရှင်စဉ်အခါ၊ သူငယ်အတွက် အစာရှောင်လျက် ငိုကြွေးလျက် နေတော်မူ၏။ သူငယ်သေသောအခါ ထ၍ စားတော်ခေါ်ပါသည်တကားဟု လျှောက်လျှင်၊ ဒါဝိဒ်က၊ သူငယ်အသက်ရှင်စဉ်အခါ ဘုရားသခင်သည် ငါ့ကိုသနားတော်မူ၍၊ သူငယ်အသက်ကို ချမ်းသာပေးတော်မူမည် မမူမည်ကို အဘယ်သူ ဆိုနိုင်သနည်းဟု အောက်မေ့လျက် ငါသည်အစာရှောင်၍ ငိုကြွေးလျက်နေ၏။ ယခုမှာ သူငယ်သေပြီ။ အဘယ်ကြောင့် အစာရှောင်ရမည်နည်း။ သူငယ်ကိုပြန်၍ ဆောင်ခဲ့နိုင်သလော။ သူရှိရာသို့ ငါသွားရမည်။ သူသည် ငါရှိရာသို့ မပြန်မလာရဟု မိန့်တော်မူ၏။ တစ်ဖန် ဒါဝိဒ်သည် ခင်ပွန်းဗာသရှေဘကို နှစ်သိမ့်စေသဖြင့်၊ သူ့ထံသို့ဝင်၍ ဆက်ဆံလေ၏။ သူသည်လည်း သားယောက်ျားကို ဖွားမြင်၍ ရှောလမုန်အမည်ဖြင့် အဘမှည့်လေ၏။ ထာဝရဘုရားသည် ထိုသူငယ်ကိုချစ်၍ကျေးဇူးပြုတော်မူသဖြင့်၊ ပရောဖက်နာသန်ကို စေခိုင်း၍ ယေဒိဒိအမည်ဖြင့် မှည့်တော်မူ၏။
၂ ဓမ္မရာဇဝင် 12:19-25 Common Language Bible (BCL)
ဒါဝိဒ်သည်ထိုသူတို့အချင်းချင်းတီးတိုး ပြောဆိုနေကြသည်ကိုမြင်လျှင် ကလေး သေကြောင်းကိုရိပ်မိသဖြင့်သူတို့အား``ကလေး သေပြီလော'' ဟုမေး၏။ သူတို့ကလည်း``မှန်လှပါ၊ ကလေးသေပါပြီ'' ဟုလျှောက်ကြ၏။ ဒါဝိဒ်သည်ကြမ်းပြင်ပေါ်မှထ၍ ရေချိုး ခေါင်းဖီးပြီးလျှင်အဝတ်အစားများကို လဲ၏။ ထိုနောက်ထာဝရဘုရား၏အိမ်တော် သို့သွား၍ဝတ်ပြုကိုးကွယ်၏။ နန်းတော် သို့ပြန်လည်ရောက်ရှိလာသောအခါမင်း ကြီးသည် စားသောက်ဖွယ်တို့ကိုတောင်း၍ ချက်ချင်းပင်စားတော်ခေါ်လေသည်။- မှူးမတ်များက``အကျွန်ုပ်တို့သည်အရှင်ပြု တော်မူပုံကိုနားမလည်နိုင်ကြပါ။ အရှင် သည်ကလေးအသက်ရှင်နေစဉ်အခါက ငိုယိုလျက်အစားအစာကိုမစားဘဲနေ ပါ၏။ သို့ရာတွင်ယခုကလေးသေဆုံးသည် နှင့်တစ်ပြိုင်နက်ထ၍စားတော်ခေါ်ပါသည် တကား'' ဟုလျှောက်ထားကြ၏။ ဒါဝိဒ်ကလည်း``ကလေးအသက်ရှင်နေစဉ် အခါ၌ငါသည်အစာရှောင်လျက်ငိုယို လျက်နေသည်မှာမှန်ပါ၏။ ထာဝရဘုရား သည်ငါ့ကိုသနားသဖြင့် ကလေး၏အသက် ကိုချမ်းသာပေးလိမ့်မည်ဟုငါထင်မှတ်ခဲ့၏။- သို့သော်ယခုမှာကလေးသေဆုံးပြီဖြစ် ၍ငါသည် အဘယ်ကြောင့်အစာရှောင်ရမည် နည်း။ ငါသည်ကလေးအားအသက်ပြန်၍ ရှင်စေနိုင်မည်လော။ တစ်နေ့သောအခါ၌ ငါသည်သူရှိရာအရပ်သို့သွားရလိမ့်မည်။ သူမူကားငါ့ထံသို့အဘယ်အခါမျှ ပြန်လာနိုင်တော့မည်မဟုတ်'' ဟုပြန်၍ မိန့်တော်မူ၏။ ထိုနောက်ဒါဝိဒ်သည်သူ၏မိဖုရားဗာသ ရှေဘအား နှစ်သိမ့်စေပြီးနောက်သူနှင့်ကိုယ် လက်နှီးနှောမှုကိုပြု၏။ ဗာသရှေဘသည် လည်းသားယောကျာ်းလေးကိုဖွားမြင်လေ သည်။ ထိုသားကိုဒါဝိဒ်သည်ရှောလမုန်ဟု နာမည်မှည့်၏။ ထာဝရဘုရားသည်ထို သူငယ်ကိုချစ်မြတ်နိုးတော်မူသဖြင့်၊- မိမိချစ်မြတ်နိုးမှုကိုထောက်၍ထိုသူငယ် ကိုယေဒိဒိ ဟုနာမည်မှည့်ရန်ပရောဖက်နာသန်အား အမိန့်ပေးတော်မူ၏။
၂ ဓမ္မရာဇဝင် 12:19-25 မြန်မာ့စံမီသမ္မာကျမ်း (MSBU)
မိမိအမှုထမ်းတို့ တီးတိုးပြောဆိုနေကြသည်ကို ဒါဝိဒ်မင်းကြီးမြင်လျှင် သူငယ်သေဆုံးကြောင်းကို ရိပ်မိသဖြင့် ဒါဝိဒ်မင်းကြီးက အမှုထမ်းတို့အား “သူငယ်ဆုံးသွားပြီလော”ဟု မေးလိုက်ရာ သူတို့က “သူငယ်ဆုံးသွားပါပြီ”ဟု ပြန်လျှောက်ကြ၏။ ထိုအခါ ဒါဝိဒ်မင်းကြီးသည် မြေမှထ၍ ရေချိုးဆီလိမ်း အဝတ်အစားလဲပြီးလျှင် ထာဝရဘုရား၏အိမ်တော်သို့သွား၍ ဝတ်ပြုကိုးကွယ်လေ၏။ ထို့နောက် နန်းတော်သို့ပြန်လာ၍ အစားအစာပြင်ဆင်ခိုင်းပြီး စားတော်ခေါ်လေ၏။ ထိုအခါ သူ၏အမှုထမ်းတို့က သူ့အား “မင်းကြီးသည် သူငယ်အသက်ရှင်သေးစဉ်က အစာရှောင်လျက်၊ ငိုကြွေးလျက်နေ၏။ သူငယ်ဆုံးသွားသောအခါမူကား ထ၍စားသောက်၏။ မင်းကြီး ဤသို့ ပြုသည်မှာ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း”ဟု မေးလျှောက်ကြ၏။ ဒါဝိဒ်မင်းကြီးက “သူငယ်အသက်ရှင်သေးစဉ်က အစာရှောင်ငိုကြွေးသည်မှာ ‘ထာဝရဘုရားသည် ငါ့ကို သနားသောအားဖြင့် သူငယ်ကို အသက်ရှင်ခွင့်ပေးမည် မပေးမည်ကို မည်သူသိနိုင်မည်နည်း’ဟု ငါတွေးမိသဖြင့် ဤသို့ပြုခြင်း ဖြစ်၏။ သို့သော် ယခုမှာ သူငယ် သေပြီဖြစ်၍ ငါ အဘယ်ကြောင့် အစာရှောင်ရတော့မည်နည်း။ သူ့ကို ငါပြန်ခေါ်လာနိုင်သလော။ သူရှိရာသို့ ငါသွားရမည်။ ငါ့ဆီ သူပြန်လာနိုင်တော့မည်မဟုတ်”ဟု မိန့်ဆို၏။ ထို့နောက် ဒါဝိဒ်မင်းကြီးသည် မိဖုရားဗာသရှေဘအား နှစ်သိမ့်ပေး၍ သူ့ထံသို့ဝင်ပြီး သူနှင့်အိပ်လေ၏။ သူသည်လည်း သားကို မွေးဖွားပြီး ရှောလမုန် ဟုအမည်မှည့်ခေါ်၏။ ထာဝရဘုရားသည် ရှောလမုန်ကို ချစ်တော်မူ၏။ ထို့ကြောင့် ပရောဖက်နာသန်ကို စေလွှတ်တော်မူ၍ ထာဝရဘုရားကို အစွဲပြုပြီး သူ့ကို ယေဒိဒိ ဟုအမည်မှည့်ခေါ်စေ၏။