တမန်တော် 24:22-27

ဖေ​လဇ်​မင်း​က​လည်း၊ စစ်​သူ​ကြီး​လု​သိ ရောက်​လာ​သော​အ​ခါ၊ သင်​တို့​အ​မှု​ကို ငါ​စစ်​ဦး​မည်​ဟု ထို​ဘာ​သာ​ကို​သာ၍ နား​လည်​သော​သူ​ဖြစ်​လျက်၊ မ​စီ​ရင်​ဘဲ သူ​တို့​ကို လွှတ်​လိုက်၏။- ပေါ​လု​ကို အ​ကျဉ်း​မ​ထား​ဘဲ စောင့်၍​နေ​စေ။ သူ၏​အ​ဆွေ​အ​မျိုး​တို့​သည် သူ့​ထံ​သို့​လာ၍ လုပ်​ကျွေး​ကြ​စေ​ဟု တပ်​မှူး​ကို​မှာ​ထား၏။ ထို​နောက်​များ​မ​ကြာ၊ ဖေ​လဇ်​မင်း​သည် ယု​ဒ​အ​မျိုး​ဖြစ်​သော မိ​မိ​ခင်​ပွန်း​ဒြု​သိ​လေ​နှင့်​တ​ကွ လာ​ပြီး​လျှင်၊ ပေါ​လု​ကို​ခေါ်၍ ခ​ရစ်​တော်​ကို ယုံ​ကြည်​ခြင်း​နှင့်​ယှဉ်​သော​စ​ကား​ကို နား​ထောင်​လေ၏။- ပေါ​လု​သည် ဖြောင့်​မတ်​ခြင်း​တ​ရား​နှင့် ကာ​မ​ဂုဏ်​ချုပ်​တည်း​ခြင်း တ​ရား​ကို​လည်း​ကောင်း၊ နောက်​ဖြစ်​လ​တ္တံ့​သော စစ်​ကြော​စီ​ရင်​ခြင်း​ကို​လည်း​ကောင်း ဟော​ပြော​လျှင်၊ ဖေ​လဇ်​မင်း​သည် ကြောက်​လန့်​ခြင်း​သို့ ရောက်၍၊ ယ​ခု​သွား​ဦး​လော့။ နောက်​မှ​အ​ဆင်​သင့်​သော​အ​ခါ ငါ​ခေါ်​ဦး​မည်​ဟု ဆို၏။- ပေါ​လု​သည် မိ​မိ​လွတ်​ရ​အောင် ငွေ​ပေး​မည်​ဟု ထို​မင်း​သည်​ထင်​မှတ်​လျက်၊ မ​ကြာ​မ​ကြာ ပေါ​လု​ကို​ခေါ်၍ သူ​နှင့် စ​ကား​ပြော​လေ၏။- နှစ်​နှစ်​စေ့​သော​အ​ခါ ပေါ​ကိ​ဖေ​တ္တု​သည် ဖေ​လဇ်​မင်း၏​အ​ရာ​ကို ရ​သ​ဖြင့်၊ ဖေ​လဇ်​မင်း​သည် ယု​ဒ​လူ​တို့​အား ကျေး​ဇူး​ပြု​လို​သော​စိတ်​နှင့် ပေါ​လု​ကို အ​ကျဉ်း​ထား​ရစ်​စေ၏။