၄ ဓမ္မရာဇဝင် 1:13-15

တစ်​ဖန် လူ​ငါး​ကျိပ်​အုပ်​သော တ​တိ​ယ​တပ်​မှူး​ကို ရှင်​ဘု​ရင်​စေ​လွှတ်​သ​ဖြင့်၊ ထို​တပ်​မှူး​သည်​တက်၍ ဧ​လိ​ယ​ရှေ့​မှာ​ဒူး​ထောက်​လျက်၊ အို​ဘု​ရား​သ​ခင်၏​လူ၊ ကျွန်​တော်​အ​သက်​နှင့် ကိုယ်​တော်​ကျွန် ဤ​လူ​ငါး​ကျိပ်​တို့၏​အ​သက်​ကို နှ​မြော​တော်​မူ​ပါ။ ကောင်း​ကင်​က​မီး​ကျ၍ အ​ခြား​သော​တပ်​မှူး​နှစ်​ယောက်​နှင့် သူ​တို့၌​ပါ​သော​လူ​တစ်​ရာ​ကို လောင်​သော်​လည်း၊ ကျွန်​တော်​အ​သက်​ကို နှ​မြော​တော်​မူ​ပါ​ဟု တောင်း​ပန်​လေ၏။ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား၏​ကောင်း​ကင်​တ​မန်​က​လည်း၊ သူ​နှင့်​အ​တူ ဆင်း​သွား​လော့။ သူ့​ကို​မ​ကြောက်​နှင့်​ဟု ဧ​လိ​ယ​အား​ဆို​သည်​အ​တိုင်း၊ ဧ​လိ​ယ​သည်​ထ၍ ရှင်​ဘု​ရင်​ထံ​သို့​ရောက်​လျှင်၊