YouVersion လိုဂို
ရှာရန် အိုင်ကွန်

ကမ္ဘာဦးကျမ်း 14:11-24

ကမ္ဘာဦးကျမ်း 14:11-24 MSBU

ထိုအခါ အောင်ပွဲရ​ဘုရင်​တို့​သည် သောဒုံ​မြို့​နှင့်​ဂေါမောရ​မြို့​တို့​မှ​ဥစ္စာ​ရှိသမျှ​၊ အစားအစာ​ရှိသမျှ​တို့​ကို​သိမ်းယူ​၍ ထွက်သွား​ကြ​၏​။ သောဒုံ​မြို့​၌​နေထိုင်​သော အာဗြံ​၏​တူ​လောတ​နှင့် သူ​၏​ဥစ္စာ​တို့​ကို​လည်း​သိမ်းယူ​၍ ထွက်သွား​ကြ​၏​။ လွတ်မြောက်​လာ​သူ​တစ်​ယောက်​သည် အာမောရိ​လူမျိုး​မံရေ​ပိုင်​သည့်​ဝက်သစ်ချတော​အနီး​၌​နေထိုင်​သော ဟေဗြဲ​လူမျိုး အာဗြံ​ထံသို့​လာ​၍ သတင်းပို့​လေ​၏​။ မံရေ​သည် ဧရှကောလ​နှင့် အာနေရ​တို့​၏​အစ်ကို​ဖြစ်​ပြီး သူ​တို့​သည် အာဗြံ​နှင့်​မဟာမိတ်​ဖွဲ့​ထား​သော​သူ​များ​ဖြစ်​ကြ​၏​။ အာဗြံ​သည် မိမိ​ဆွေမျိုးသားချင်း ဖမ်းဆီးခေါ်ဆောင်​သွား​ခြင်း​ခံရ​ကြောင်း ကြား​သောအခါ မိမိ​အိမ်​၌​မွေးဖွား​သော​သူ​ဖြစ်​ကြ​သည့် မိမိ​လေ့ကျင့်​ထား​သော​လူ သုံး​ရာ​တစ်ဆယ့်​ရှစ်​ယောက်​ကို​ခေါ်​၍ ဒန်​မြို့​တိုင်အောင် လိုက်​လေ​၏​။ သူ​သည် ညအချိန်​တွင် သူ​၏​အစေအပါး​တို့​ကို​လူစု​ခွဲ​၍ ရန်သူ​တို့​ကို​တိုက်ခိုက်​ကာ ဒမတ်စကပ်​မြို့​မြောက်ဘက်​ရှိ ဟောဘ​မြို့​တိုင်အောင် သူ​တို့​ကို​လိုက်​လေ​၏​။ ဤသို့ဖြင့် သူ​သည် ဥစ္စာ​ရှိသမျှ​ကို​ပြန်ရ​၍ မိမိ​ဆွေမျိုးသားချင်း​လောတ​နှင့် သူ​၏​ဥစ္စာ​ကို​လည်းကောင်း​၊ မိန်းမ​များ​နှင့် လူ​များ​ကို​လည်းကောင်း ပြန်ရ​လေ​၏​။ ခေဒေါရလောမာ​မင်းကြီး​မှစ၍ သူ​၏​မဟာမိတ်​ဘုရင်​တို့​ကို လုပ်ကြံ​ရာ​မှ အာဗြံ​ပြန်လာ​သောအခါ သောဒုံ​ဘုရင်​သည် သူ့​ကို​ကြိုဆို​ရန် ဘုရင့်​ချိုင့်ဝှမ်း​တည်းဟူသော ရှာဗက်​ချိုင့်ဝှမ်း​သို့ ထွက်လာ​၏​။ ဆလင်​ဘုရင်​မေလခိဇေဒက်​မင်းကြီး​သည်​လည်း မုန့်​နှင့်​စပျစ်ဝိုင်​ကို​ယူဆောင်​ခဲ့​၏​။ သူ​သည် အမြင့်ဆုံး​သော​ဘုရားသခင်​၏​ယဇ်ပုရောဟိတ်​ဖြစ်​၏​။ သူ​သည် အာဗြံ​ကို​ကောင်းချီးပေး​လျက် “​ကောင်းကင်​နှင့်​မြေကြီး​ကို ဖန်ဆင်း​တော်မူ​သော​၊ အမြင့်ဆုံး​သော​ဘုရားသခင်​သည် အာဗြံ​ကို​ကောင်းချီးပေး​တော်မူ​ပါစေသော​။ သင်​၏​ရန်သူ​တို့​ကို သင့်​လက်​သို့ အပ်နှံ​တော်မူ​သော​၊ အမြင့်ဆုံး​သော​ဘုရားသခင်​သည် မင်္ဂလာရှိ​တော်မူ​ပါစေသော​”​ဟု မြွက်ဆို​လေ​၏​။ အာဗြံ​သည်​လည်း ရှိသမျှ​သော​အရာ​တို့​၏​ဆယ်ဖို့တစ်ဖို့​ကို သူ့​အား​ပေးလှူ​၏​။ သောဒုံ​ဘုရင်​က “​လူ​တို့​ကို ငါ့​အား​ပြန်ပေး​ပါ​။ ဥစ္စာ​တို့​ကို​ကား သင့်​အဖို့​ယူ​ပါ​လော့​”​ဟု အာဗြံ​အား​ဆို​လေ​၏​။ သို့သော် အာဗြံ​က “​ကောင်းကင်​နှင့်​မြေကြီး​ကို ဖန်ဆင်း​တော်မူ​သော​၊ အမြင့်ဆုံး​သော​ဘုရားသခင်​ထာဝရဘုရား​ထံသို့ အကျွန်ုပ်​လက်​ကို​မြှောက်​၍ တိုင်တည်​ပါ​၏​။ ‘​ငါ​သည် အာဗြံ​ကို​ချမ်းသာကြွယ်ဝ​စေ​ပြီ​’​ဟု မင်းကြီး​ဆိုစရာ​မ​ရှိ​စေရန် မင်းကြီး​ပိုင်ဆိုင်​သော​အရာ​အားလုံး​ထဲမှ အပ်ချည်​တစ်​မျှင်​၊ သည်းကြိုး​တစ်​ချောင်း​ကို​မျှ အကျွန်ုပ်​မ​ယူ​ပါ​။ ငယ်သား​တို့​စား​သော​အရာ​နှင့် အကျွန်ုပ်​နှင့်အတူ​လိုက်​ခဲ့​သော အာနေရ​၊ ဧရှကောလ​နှင့် မံရေ​တို့​၏​ဝေစု​ကို​သာ ယူ​ပါ​မည်​။ သူ​တို့​ဝေစု​ကို​သူ​တို့​ယူ​ကြ​ပါစေ​”​ဟု သောဒုံ​ဘုရင်​အား ဆို​လေ​၏​။