ယေဇရေလမြို့ရှိ ရှမာရိဘုရင်အာဟပ်မင်းကြီး၏နန်းတော်အနီးတွင် ယေဇရေလမြို့သားနာဗုတ်ပိုင်စပျစ်ခြံရှိ၏။ အာဟပ်မင်းကြီးက နာဗုတ်အား “သင့်စပျစ်ခြံသည် ငါ့နန်းတော်နှင့်နီးသောကြောင့် ဟင်းသီးဟင်းရွက်ခြံပြုလုပ်လိုသဖြင့် ငါ့ကို ပေးပါလော့။ ထိုခြံအစား ပိုကောင်းသောစပျစ်ခြံကို ပေးမည်။ သို့မဟုတ် တန်ဖိုးငွေကို သင်အလိုရှိလျှင် ငါပေးမည်”ဟု မိန့်ဆိုလျှင် နာဗုတ်က အာဟပ်မင်းကြီးအား “ဤမြေသည် ဘိုးဘေးတို့ထံမှရထားသောအမွေမြေဖြစ်၏။ ထာဝရဘုရားတားမြစ်ထားသည်ဖြစ်၍ အရှင်မင်းကြီးအား ပေး၍မရပါ”ဟု ပြန်လျှောက်၏။ ထိုသို့ “ဘိုးဘေးတို့၏အမွေမြေကို အရှင်မင်းကြီးအား မပေးနိုင်ပါ”ဟု ယေဇရေလမြို့သားနာဗုတ်ဆိုသောစကားကြောင့် အာဟပ်မင်းကြီးသည် စိတ်မကျေမနပ်ဖြစ်၍ မျက်နှာသုန်မှုန်လျက် နန်းတော်သို့ပြန်သွားကာ အစာလည်းမစား သလွန်တော်ပေါ်တွင် တစ်ဖက်သို့လှည့်၍ လှဲနေလေ၏။ ထိုအခါ မိဖုရားယေဇဗေလသည် သူ့ထံသို့ဝင်လာပြီး “အရှင်သည် အစားအစာမစားဘဲ စိတ်မကျေမနပ်ဖြစ်နေသည်မှာ အဘယ်ကြောင့်နည်း”ဟု မေးလျှင် မင်းကြီးက “ငါသည် ယေဇရေလမြို့သားနာဗုတ်အား ‘သင့်စပျစ်ခြံကို ငါ့အား ငွေနှင့်ရောင်းပါ။ သို့မဟုတ် သင်အလိုရှိလျှင် ထိုခြံအစား စပျစ်ခြံတစ်ခုကိုပေးပါမည်’ဟု ဆိုသည်ကို သူက ‘အကျွန်ုပ်စပျစ်ခြံကို အရှင်မင်းကြီးအား မပေးနိုင်ပါ’ဟု ဆိုသည်”ဟု ပြန်ဖြေ၏။ ထိုအခါ မိဖုရားယေဇဗေလက “မင်းကြီးသည် ယခု အစ္စရေးဘုရင်ဖြစ်သည်မဟုတ်လော။ ထ၍ အစာကိုစားတော်မူပါ။ စိတ်ကိုရွှင်လန်းအောင် ထားပါ။ ယေဇရေလမြို့သားနာဗုတ်၏စပျစ်ခြံကို မင်းကြီးအား အကျွန်ုပ်ကိုယ်တိုင် ဆက်သပါမည်”ဟု လျှောက်ဆိုလေ၏။ ထို့နောက် သူသည် အာဟပ်မင်းကြီးအမည်ဖြင့် စာရေးပြီး ရှင်ဘုရင်တံဆိပ်တော်ခတ်နှိပ်ကာ နာဗုတ်နေထိုင်ရာမြို့ရှိ သက်ကြီးဝါကြီးများ၊ မှူးမတ်များထံသို့ ထိုစာကို ပေးပို့လိုက်၏။ ထိုစာထဲတွင် “အစာရှောင်ရာနေ့ကို ကြေညာ၍ ထိုနေ့တွင် နာဗုတ်ကို လူတို့ရှေ့တွင် ထိုင်စေလော့။ သူနှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင် လူမိုက်နှစ်ယောက်ကိုထိုင်စေ၍ ‘သင်သည် ဘုရားသခင်နှင့်ရှင်ဘုရင်ကို ကျိန်ဆဲလေပြီ’ဟု သက်သေခံစေပြီးလျှင် သူ့ကိုဆွဲထုတ်၍ ကျောက်ခဲနှင့်ပေါက်သတ်စေ”ဟု ရေးထား၏။ ထိုမြို့တွင်နေထိုင်သော မြို့သားသက်ကြီးဝါကြီးများနှင့် မှူးမတ်များလည်း သူတို့ထံသို့ပေးပို့သောစာ၌ရေးသားထားသည့် ယေဇဗေလညွှန်ကြားချက်အတိုင်း ပြုကြ၏။ သူတို့သည် အစာရှောင်ရာနေ့ကိုကြေညာ၍ နာဗုတ်ကို လူတို့ရှေ့တွင် ထိုင်စေကြ၏။ ထိုအခါ လူမိုက်နှစ်ဦးက သူနှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင် လာထိုင်၍ “နာဗုတ်သည် ဘုရားသခင်နှင့်ရှင်ဘုရင်ကို ကျိန်ဆဲပါပြီ”ဟု လူတို့ရှေ့တွင် သက်သေခံကြ၏။ ထို့နောက် သူ့ကို မြို့ပြင်သို့ဆွဲထုတ်ပြီး ကျောက်ခဲနှင့်ပေါက်ကြသဖြင့် သူသေလေ၏။ ထို့နောက် ယေဇဗေလထံသို့ လူလွှတ်၍ “နာဗုတ်ကို ကျောက်ခဲနှင့်ပေါက်သတ်၍ သူသေပါပြီ”ဟု သတင်းပို့၏။ ထိုသို့ နာဗုတ်သည် ကျောက်ခဲနှင့်ပေါက်သတ်ခံရ၍ သေပြီဖြစ်ကြောင်းကို ယေဇဗေလကြားသိလျှင် အာဟပ်မင်းကြီးအား “နာဗုတ်အသက်မရှင်တော့ပါ။ သူသေပြီဖြစ်၍ သင် ငွေဖြင့်ဝယ်မည်ကို ရောင်းပေးရန်ငြင်းဆန်ခဲ့သော ယေဇရေလမြို့သားနာဗုတ်၏စပျစ်ခြံကို ထ၍သိမ်းယူတော်မူပါ”ဟု လျှောက်တင်၏။ နာဗုတ်သေပြီဟု အာဟပ်မင်းကြီးကြားလျှင် ယေဇရေလမြို့သားနာဗုတ်၏စပျစ်ခြံကို သိမ်းယူရန် ထသွားလေ၏။ ထိုအခါ ထာဝရဘုရား၏နှုတ်ကပတ်တော်သည် တိရှဘိမြို့သားဧလိယထံသို့ ရောက်လာ၍ “ထလော့။ ရှမာရိမြို့ရှိ အစ္စရေးဘုရင်အာဟပ်မင်းကြီးကို သွားတွေ့လော့။ သူသည် နာဗုတ်၏စပျစ်ခြံကို သိမ်းယူရန် သွားလေပြီ။ သူ့အား ထာဝရဘုရားက ‘သင်သည် လူကိုသတ်သည်သာမက သူ့ဥစ္စာကိုပါ သိမ်းယူပါပြီတကား’ဟူ၍ မိန့်တော်မူပြီဟု ဆင့်ဆိုလော့။ ထို့ပြင် သူ့အား ထာဝရဘုရားက ‘နာဗုတ်၏သွေးကို ခွေးတို့လျက်သောနေရာတွင် သင့်သွေးကိုလည်း လျက်လိမ့်မည်’ဟူ၍ မိန့်တော်မူပြီဟု ဆင့်ဆိုလော့”ဟု မိန့်ဆို၏။
ဓမ္မရာဇဝင်တတိယစောင် 21 ကိုဖတ်ပါ။
နားထောင်ပါ။ ဓမ္မရာဇဝင်တတိယစောင် 21
မျှဝေရန်
ဗားရှင်းအားလုံးနှိုင်းယှဉ်ပါ: ဓမ္မရာဇဝင်တတိယစောင် 21:1-19
အခန်းငယ်များကို သိမ်းဆည်းပါ၊ လိုင်းမဲ့ဖတ်ပါ၊ သင်ကြားမှုအပိုင်းများကို ကြည့်ရှုခြင်းနှင့် အခြားအရာများ။
ပင်မစာမျက်နှာ
သမ္မာကျမ်းစာ
အစီအစဉ်များ
ဗီဒီယိုများ
သမ္မာကျမ်းစာအက်ပ်
ကလေးများအတွက် သမ္မာကျမ်းစာအက်ပ်
