मत्‍तयाल 15မှ လူကြိုက်နှစ်သက်သော ကျမ်းပိုဒ်များ။

မျှဝေရန်

गानि बतल अय्ते तोळ्‍दाल पलाते पेय्संता, अद मनसुनाल वांता, अदे मनकन हेळ्‍हंता. इत्‍ते कराब विचाराल्क, हव्‍कमळ, बोगमतनम, व्यबिचारम, दोंगातनाल्‍क, आबद्‍दम वळ्‍कमळ, अपमानम कियमळ इवन्‍नि पापि कबाह्‍क मनसुनाले पलाते पेय्‍संतां.

बतल अय्ते तोळ्‍दाल लोप्पो दांतनो अद मनकन हेळ्‍हो, गानि बद अय्ते तोळ्‍दाल पलाते वांता, अदे मनकन हेळ्‍हंता.” इंचि इत्‍तोर.

ईर लोकुल्‍क सिराप तोळ्‍देने नावा कदर कींतुर, गानि ईरा मनसु मात्रम नहागटाल बच्‍चोनो लक्‍कु मनंता. ईर अंगडमे नावा आरादना कीसेके मनांतुर. बारित्‍ते ओराहाटीं मनकालोर तयार कीता रीति-रिवाजके निजमतव, अवुना पालन कियमळे दर्मम इंचि कराहंतुर,” इल्‍हा वेहतोर.

अस्‍के “बाई नीवा विस्वासम गट्‍टिदि. इंचि नीवा इच्‍चा मत्‍ताप नीकु जर्गीकांटी,” इंचि येसु इत्‍तोर. अस्‍केन दाना मिय्यड बेस आता.

अयना आ मुरतळ मर्रा येसुनगा वासि टोंगरां ऊनसि, “सामि नाकु सहायम कीम,” इंचि इत्‍ता. अस्‍के येसु, “पिलाल्कुना हारिं तेंडकुंचि अवुन नय्‍कुंक वाटमळ बेस आयो,” इंचि जवाब हीतोर. अस्‍के आ मुरतळ, “अद निजमे सामि, गानि मालक तिननेंके हिळु अरता अंटकुल्‍कुन अय्ते नय्‍के तिंतां गदा!” इंचि येसुन इत्‍ता.