Eseia 53မှ လူကြိုက်နှစ်သက်သော ကျမ်းပိုဒ်များ။

မျှဝေရန်

Ond efe á wanwyd am ein troseddau ni; Ac á friwwyd am ein camweddau ni: Y gosb er ein heddwch ni fu arno ef; A thrwy ei gleisiau ef y daeth iachâad i ni.

Nyni oll fàl defaid á grwydrasom; Troisom àr neilltu, pawb i’w ffordd ei hun; Ac IEHOFAH á wnaeth i ddisgyn arno ef ein camweddau ni oll

Diau ein gwendidau ni á gymerodd efe arno; Ac ein gofidion ni, dygodd hwynt: Etto cyfrifasom ni ef wedi ei archolli; Gwedi ei daraw gan Dduw, ac ei gystuddiaw.

Bu efe yn ddirmyg a diystyraf o wyr; Gwr y gofidion ac hynod drwy flinder; Ac megis yn cuddio ei wyneb rhagom: Dirmyg oedd, ac ni wnaethom gyfrif o honaw.

Mynid tâl; ac yntau á ddaeth yn atebawl, ac nid agorodd ei enau; Màl yr oen á arweinir i’r lladdfa, Ac fàl dafad o flaen ei chneifiwr yn fud; Efelly nid agorodd yntau ei enau.

Ond mynai IEHOFAH ei friwaw ef: parai ei ofidiaw [gan ddywedyd] Os gosoda efe ei enaid yn bech-aberth, Efe á wela had; estyna ddyddiau; Ac ewyllys IEHOFAH á lwydda yn ei law.

Canys tyfodd megis y blaguryn yn ei wydd ef; Ac megis y gwreiddyn o dir sychedig: Heb bryd ac heb degwch iddo: a phan y gwelom ef, Nid oes olygiad, màl y dymunem ef.

Am hyny dosparthaf iddo laweroedd; A chedeirn yn anrhaith á ddospartba efe; Am iddo dywalltu ei enaid i farwolaeth; Ac efe á gyfrifwyd gyda throseddwyr; Ac á ddygodd bechodau llaweroedd; Ac á eiriolodd dros y troseddwyr.

O lafur ei enaid y gwela efe ac y boddlonir: Trwy ei wybodaeth y cyfiawnha fy ngwas cyfiawn laweroedd; Canys eu camweddau hwynt efe a ddyga.

Trwy farn orthrymus y cymerwyd ef ymaith; Ac am ei fuchedd, pwy á draethai? Canys torwyd ef ymaith o dir y byw; Am drosedd fy mhobl y bu y dyrnawd arno ef.

Er y trefnid ei feddrawd gyda drygionusion, Etto gyda chyfoethogion yr oedd yn ei farwolaeth, Am na wnaethai gam, Ac nad oedd twyll yn ei enau.