Sarnami Hindi - 1997 Edition (NT)

Djab Jiesoe ie sab baat bol tjoekal raha tab aapan tjela log se bolies kie: „Toelog djaane hai kie doei rodj baad Paasan ke tiewhaar hai. Tab iensaan ke Beta saup dewal djaaiga kroes par maar dhaare khaatien.”
Etane me barka agwan aur Israel ke barkwan sab se barka agwa Kaajaafas ke mahal me ekattha bhail. Oesab baat-tjiet karat raha kaise Jiesoe ke tjalaakie se pakarwaaike maar dhaare ke. Oelog bolies: „Bakie hamlog oke tiewhaar me na maar dharwaawe k'hoi, nahie to sahar me haltjal-matj djaaiga.”


Djab Jiesoe Betaania gaaw me raha tab oe ek aadmie ke ghare gail djaun korhie ke bemaarie se attjha hoi gail raha. Oe aadmie ke naam Siemon raha. Tab bhodjan karte me ek aurat aaike ek alabastar ke botal bahoet mahanga mahake waala tel leike aur sab tel Jiesoe ke moerie par oedjhiel deis. Tab tjela log ie dekhke bahoet goessaaike poetjhies: „Aisan naksaanie se kaun bhalaai hai? Ie mahakauwa mahanga me betjke garieb logan ke dewal djaai sakat.” Bakie Jiesoe ie soenke bolies: „Toelog ekare oeppar kaahe ke bhoen-bhoena hai? Oe hamaar khaat ek bahoet barhia kaam karies hai. Garieb logan hardam toelogke paas rahiega, bakie ham toelogke paas sada na rahab. Ie aurat mahake waala tel hamaar oeppar oedjhielke hamaar dehie mattie dewe khaatien tajaar kar deis hai. Ham toelogse satj boliela kie djab doenia ke tjaaro or ie khoes khabar partjaar karal djaaiga, tab ie aurat ke baare me bhie bataawal djaaiga kie oe kaun bhala kaam karies hai.”
Tab baara tjela log me se ekgo oethke tjal gail barka agwan ke paas. Okar naam Joedaas Eskaariot raha. Oe hoewa par djaaike bolies: „Djab ham Jiesoe ke toelogke haath me saup debe, tab toelog hamme ka deihe?” Tab oelog oke ties tjaanie ke paisa deis. Oe tem se oe mauka khodje lagal oke oesabke haath me saup dewe ke.

Biena-khatta-piesaan-ke-bret ke tiewhaar se ek rodj pahiele tjela log Jiesoe ke paas aaike poetjhies: „Hamlog tor khaatien Paasan ke bhodjan kaaha tajaar karie?” Tab oe bolies: „Sahar me dja aisan-aisan manai ke paas aur ose bol de: ‘Maastar bolies hai kie: Hamaar tem aai gail hai. Ham tor hia aapan tjela log ke saath Paasan ke tiewhaar manaabe.’ ” Djaise Jiesoe hoekoem deis raha oisane tjela log djaaike tiewhaar ke bhodjan tajaar karies.


Djab raat bhail tab Jiesoe aapan baara tjela log ke saath bhodjan karat raha. Khaite me oe bolies: „Ham satj boliela kie toelog me se ekgo hamke tjoegalie kar deiga.” Tab sabhan bahoet oedaas hoike har ek poetjhe lagal kie: „Maastar djie, ham to na baatie?” Tab oe bolies kie: „Ek manai djaun aapan bret hamaar saath ie kobba me bore hai, ohie hamke tjoegalie kariega. Iensaan ke Beta mariega djaise okar baare me Parmeswar ke poestak me liekhal hai. Bakie haai oe aadmie ke dje oke pakarwaaiga. Oe manai khaat bestar rahat kie oe kabhie na paida howat.” Tab Joedaas djaun Jiesoe ke tjoegalie karat, oe poetjhies: „Maastar djie, toe hamme to na bolle hai?” Tab oe bolies: „Toe apane bolle hai.”


Tab khaite me Jiesoe ek bret leike Parmeswar se praatna karke oke dhanbaad deis. Tab oe bret toekkara toekkara toerke tjela log ke deis aur bolies: „Le, khaai le, ie hamaar dehie hai.” Aisane oe ek gielaas wien leike Parmeswar ke dhanbaad deike tjela log ke deis aur bolies: „Sab koi eman se pie le. Ie hamaar khoen hai. Paap ke tjhama dewe khaatien hamaar khoen bahiega, aur aise Parmeswar ke waada poera hoiga. Soen, ab se ham tanko wien na piebe djab talak ham aapan Pieta ke raadj me toelogke sanghe naawa wien piebe.”
Tab sabhan Parmeswar ke aadar kare khaat Paasan ke gaana gaais, tab hoewa se Djaitoen pahaar lage tjal gail.


Djaite me Jiesoe aapan tjela log se bolies: „Parmeswar ke poestak me liekhal hai kie: ‘Ham bhera tjaraawe waala ke maarab aur sab bhera tjaaro or bhaag djaaiga.’ Ohie se ham djaaniela kie aadj raat ke toelog sab koi hamme tjhorke bhaag djaihe. Bakie djab ham djie oethaawal djaab, tab ham toelogse pahiele Gaalielea ke diehaat me tjal djaabe. Hoewa par hamlogke phier se bhet hoiga.” Tab Petras bolies: „Tjaahe sab koi toke tjhorke bhaag djaai, ham kabhie na bhaagab.” Bakie oe bolies: „Ham djaaniela kie ehie raat ke moerga ke bole se pahiele toe tien dafe djhoeth boliehe kie toe hamme na djaane hai.” Tab Petras bolies: „Tjaahe hamke tor saath mare ke parie, tabbo ham kabhie na bolab kie: ‘Ham oke na djaaniela.’ ” Aisane ekwan bhie bolat raha.


Tab Jiesoe aapan tjela log ke saath ek Getsemaane naam ke djagaha gail. Hoewa par oe bolies: „Toelog hia par baith. Ham thora doer par djaaila praatna kare.” Oe Petras aur Sebedeas ke doei betwan ke legail. Oe tem par oke oedaasie tjhaai leis aur oe ghabaraai lagal. Tab oelogse bolies: „Hamme bahoet dar lage hai. Toelog hia par hamaar saath djagte rahoe.” Tab oe thora aage djaaike moeh ke bhale djamien par gierke praatna kare lagal aur bolies: „He Pieta djie, djab hoi sakie tab ie doekh hamse hataai de. Tabbo na hamaar hiettjha bakie aapke hiettjha poera howe.” Tab oe gail aapan tieno tjela ke paas aur oelogke soetal paais. Tab oe Petras se bolies: „Toelog hamaar saath ek ghanta na djaag sake hai? Djaag aur praatna kar, nahie to toelog bahakaawal djaihe. Aatma tajaar hai bakie dehie latjaar hai.”
Tab oe doesara dafe djaaike praatna karke bolies kie: „He Pieta djie, djab ie doekh na hat sakie tab aise howe djaise aapke attjha lage hai.” Tab oe phien se lautke aail aapan tien tjela log ke paas aur oesabke phien soetal paais. Oesabke bahoet onghaai lagal raha.
Tab oesabke tjhorke oe tiesara dafe gail praatna kare aur ohie sab baat bolies. Tab ant me oe laut aail aur bolies: „Attjha, ab toelog soet aur soestaai sake hai. Dekh, ab tem aai gail hai kie kharaab log iensaan ke Beta ke pakariega. Oeth, aaw tjalie. Dekh, tjoegalie kare waala aawe hai.”


Abbe oe batiaite raha tab Joedaas aai gail djaun baara tjela me ke raha. Aur okar saath ek djhoend mardaana aail talwaar aur danda leike. Oesabke barka agwan aur dharam ke barkwan pathaais raha. Joedaas oe djhoend se bolies raha kie: „Dje ke ham gale lagaab, ohie Jiesoe hai. Ohieke toelog pakariehe.” Tab oe toerant Jiesoe ke lage gail aur bolies: „Maastar djie, toe kaise baate?” Aur aapan gale lagaais. Bakie Jiesoe bolies: „Bhaija, toe ka kare aile hai?” Tab sabhan aage barhke oke pakar leis. Ohie laage ek Jiesoe ke tjela aapan talwaar niekaaries aur sab se barka agwa ke goelaam ke kaan kaatke niekaar deis. Tab Jiesoe bolies: „Aapan talwaar okar djagaha par dhar de. Dje talwaar kaam me laaiga, oe talwaar dwaara mariega. Ka, toe sotje hai kie ham aapan Baap se sahaaita na maang sakiela? Djab ham ose poetjhtie tab oe djoerte hamaar khaat baara laakh se djaada parie log pathaai dewat. Tab Parmeswar ke liekhal baat kaise poera hoi?”
Aur oe djhoend se bolies kie: „Toelog talwaar aur laathie leike aile hai hamme djaise daakoe pakare. Rodj-nieth ham Parmeswar ke mahal ke angana me siekhaawat rahielie, tabbo toelog hamme na pakarle. Bakie ie sab howe ke tjaahie djeme Parmeswar ke sanesian ke liekhal baat poera howe.”
Tab sab tjela Jiesoe ke akele tjhorke bhaag gail.


Djaun log Jiesoe ke pakaries raha, oesab oke Kaajaafas ke ghare legail. Oe sab se barka agwa raha. Hoewa par dharam ke parhal waalan aur doesar barkwan ekattha bhail raha. Aur Petras doerie se Jiesoe ke pietjhe pietjhe gail sab se barka agwa ke angana me. Tab oe hoewa djaaike naukar log ke bietj me baithal dekhe khaatien kaise sab bietiega.
Tab barka agwan aur sabha bhar kausies karies doei aadmie paawe ke djaun Jiesoe ke baare me ekahie djhoeth gawaahie dewat. Aise oelog oke marwaai sakat. Bakie tjaahe dher djhoettha gawaahia raha, tabbo oesabhan aisan doei manai na paais. Tab ant me doei djane aail. Oesab bolies kie: „Ie aadmie bolies raha: ‘Ham Parmeswar ke mahal ke toerke tien rodj me phien se bana debe.’ ” Tab sab se barka agwa oethke Jiesoe se poetjhies kie: „Toe soene hai iesab tore biese me kaun baat bole hai? Toe djabaab na deihe?” Bakie oe koetjh na bolies. Tab sab se barka agwa bolies: „Toe hamlogke djienda Parmeswar ke aage bata de kie toe Kriest, jaane Parmeswar ke Beta baate kie na.” Tab Jiesoe bolies: „Toe to apane bol deile. Aur ham toelogse boliela kie ab se toelog iensaan ke Beta maahaan waala Parmeswar ke dahiena bagal baithal aur baadar par aawat dekhiehe.” Tab sab se barka agwa ie baat soenke goessa ke maare aapan kapra tjier-phaar deis aur djor se bolies: „Ab kaun gawaahie ke djaroerie hai? Toelog soenle hai kie oe kaise Parmeswar ke bedjatie karies. Toelog ka bole hai?” Tab oesabhan bolies: „Ie to maut ke laaik hai!”
Tab oelog Jiesoe ke moeh par thoek deis aur oke maare lagal. Koetjh log okar moeh par maaries aur bolies: „Ab bata de toke ke maaries hai aur dekhaaw kie toe Kriest baate.”


Petras angana me baithal raha. Tab okar paas ek goelaam aurat aaike bolies: „Tohoe to Jiesoe Gaalielea Waala ke saath rahiele.” Bakie oe bolies: „Na, ham na djaaniela kie toe ka bole hai.” Aur sab koi soenies kie oe ka bolies.
Tab oe dwaar ke alang se djaai lagal. Bakie hoewa par ek doesar goelaam aurat oke dekhies aur sab aas-paas ke manai log se bol deis: „Ie Jiesoe Naasaaret Waala ke sanghe raha.” Tab oe phien se bolies: „Ham kasam khaaila kie ham oke na djaaniela.”
Thore der me koetjh log djaun hoewa raha, oesab Petras ke paas djaaike bolies: „Toe sattje ke okar tjela me ke baate. Tor bolie toke pakarwaai deis.” Tab oe apane ke saraape lagal aur kasam khaaike bolies kie: „Oe adamia ke ham na djaaniela.”
Tab ohie laage ek moerga bole lagal. Tab Petras ke jaad bhail kie Jiesoe bolies raha: „Ham djaaniela kie moerga bole se pahiele toe tien dafe boliehe kie toe hamke na djaane hai.” Tab oe bahare djaaike khoeb rowe lagal.

နားထောင်ပါ Mateas 26