႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 17:1-37
႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 17:1-37 MSBZ
ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္သည္ တပည့္ေတာ္တို႔အား“မွားယြင္းေစေသာအရာမ်ားသည္ ဧကန္မုခ်သက္ေရာက္မည္ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ထိုအရာမ်ားကို သက္ေရာက္ေစေသာသူသည္ အမဂၤလာရွိ၏။ ထိုသူသည္ ဤငယ္ေသာသူမ်ားထဲမွ တစ္စုံတစ္ဦးကို မွားယြင္းေစသည္ထက္ ႀကိတ္ဆုံေက်ာက္ကို မိမိလည္ပင္း၌ဆြဲလ်က္ ပင္လယ္ထဲသို႔ပစ္ခ်ခံရလွ်င္ သူ႔အတြက္ သာ၍ေကာင္း၏။ သင္တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုသတိထားၾကေလာ့။ သင္၏ညီအစ္ကိုသည္ သင့္ကိုျပစ္မွားလွ်င္ သူ႔ကိုဆုံးမေလာ့။ သူသည္ေနာင္တရလွ်င္ သူ႔ကိုခြင့္လႊတ္ေလာ့။ တစ္ေန႔အတြင္း သင့္ကိုခုနစ္ႀကိမ္ျပစ္မွားလ်က္ သင့္ထံသို႔ ခုနစ္ႀကိမ္တိုင္တိုင္လာ၍ ‘အကြၽႏ္ုပ္ေနာင္တရပါ၏’ဟု ဆိုလွ်င္ သူ႔ကိုခြင့္လႊတ္ရမည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ တမန္ေတာ္တို႔က သခင္ဘုရားအား “အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ယုံၾကည္ျခင္းကို တိုးပြားေစေတာ္မူပါ”ဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။ သခင္ဘုရားကလည္း“သင္တို႔တြင္ မုန္ညင္းနက္ေစ့ခန႔္မွ်ယုံၾကည္ျခင္းရွိပါက ဤပိုးစာပင္အား ‘အျမစ္ပါကြၽတ္၍ ပင္လယ္ထဲမွာစိုက္လ်က္ေနေလာ့’ဟု ေျပာလွ်င္ ၎သည္ သင္တို႔ကိုနာခံလိမ့္မည္။ သင္တို႔တြင္ လယ္လုပ္ေသာအေစအပါး၊ သို႔မဟုတ္ သိုးကိုထိန္းေက်ာင္းေသာအေစအပါးရွိ၍ ထိုအေစအပါးသည္ လယ္မွျပန္လာေသာအခါ ‘အလ်င္အျမန္လာၿပီး ထိုင္ ၍စားေလာ့’ဟု ဆိုမည့္သူရွိသေလာ။ ထိုသို႔မဆိုဘဲ ‘ငါ့အတြက္စားစရာတစ္စုံတစ္ခုျပင္ဆင္၍ ငါစားေသာက္ၿပီးသည္အထိ ခါးစည္းလ်က္ ငါအလိုရွိရာကိုေဆာင္႐ြက္ေလာ့။ ထို႔ေနာက္မွ သင္သည္ စားေသာက္ေလာ့’ဟု ဆိုမည္မဟုတ္ေလာ။ အေစအပါးသည္ ေစခိုင္းထားသည့္အတိုင္းေဆာင္႐ြက္ေသာေၾကာင့္ သခင္သည္ သူ႔ကိုေက်းဇူးတင္သေလာ။ ထိုနည္းတူ သင္တို႔သည္လည္း သင္တို႔အားေစခိုင္းသည့္အရာအားလုံးကို ေဆာင္႐ြက္ၿပီးေသာအခါ ‘အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ အက်ိဳးမျပဳေသာအေစအပါးမ်ားျဖစ္ၾကပါ၏။ ေဆာင္႐ြက္ရမည့္အမႈကို ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ျခင္းသာျဖစ္ပါ၏’ဟု ဆိုၾကေလာ့”ဟူ၍ မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သို႔ႂကြေတာ္မူစဥ္ ရွမာရိနယ္ႏွင့္ ဂါလိလဲနယ္စပ္ၾကားကို ျဖတ္သြားေတာ္မူ၏။ ႐ြာတစ္႐ြာသို႔ဝင္ေတာ္မူေသာအခါ အနာႀကီးေရာဂါသည္ဆယ္ဦးတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုဆီးႀကိဳၾက၏။ သူတို႔သည္ အေဝး၌ရပ္လ်က္ အသံကိုက်ယ္စြာျပဳ၍ “သခင္ေယရႈ၊ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကိုသနားေတာ္မူပါ”ဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူတို႔ကိုျမင္လွ်င္“သင္တို႔သည္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မ်ားထံသို႔သြား၍ မိမိတို႔ကိုယ္ကို ျပၾကေလာ့”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ သူတို႔သည္သြားေနစဥ္အတြင္းမွာပင္ စင္ၾကယ္ျခင္းသို႔ေရာက္ၾက၏။ သူတို႔ထဲမွတစ္ဦးသည္ မိမိအနာေရာဂါေပ်ာက္ကင္းသြားေၾကာင္းသိျမင္ေသာအခါ က်ယ္ေလာင္ေသာအသံျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ဘုန္းေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းလ်က္ ျပန္လာကာ ကိုယ္ေတာ္၏ေျခေတာ္ရင္း၌ပ်ပ္ဝပ္၍ ကိုယ္ေတာ္ကိုေက်းဇူးတင္၏။ ထိုသူသည္ ရွမာရိနယ္သားျဖစ္၏။ ေယရႈကလည္း“စင္ၾကယ္ျခင္းသို႔ေရာက္ေသာသူမွာ လူဆယ္ဦးမဟုတ္ေလာ။ အျခားကိုးဦးကား အဘယ္မွာနည္း။ ဘုရားသခင္၏ဘုန္းေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းရန္ျပန္လာေသာသူသည္ ဤတစ္ပါးအမ်ိဳးသားမွလြဲ၍ တစ္ဦးမွ်မရွိသေလာ”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ထိုသူအား“ထ၍သြားေလာ့။ သင္၏ယုံၾကည္ျခင္းသည္ သင့္ကိုက်န္းမာေစၿပီ”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ တစ္ခါတြင္ ဖာရိရွဲတို႔က ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္သည္ မည္သည့္အခ်ိန္၌ေပၚထြန္းမည္နည္းဟု ေမးေလွ်ာက္ၾကသျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္က“ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္သည္ မ်က္ျမင္ေတြ႕ႏိုင္ေသာအရာအျဖစ္ ေပၚထြန္းမည္မဟုတ္။ ၾကည့္ေလာ့။ ဤအရပ္၌ရွိသည္၊ သို႔မဟုတ္ ထိုအရပ္၌ရွိသည္ဟူ၍လည္း မေျပာႏိုင္။ အေၾကာင္းမူကား ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္သည္ သင္တို႔၏အထဲ၌ရွိ၏”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ တပည့္ေတာ္တို႔အား“သင္တို႔သည္ လူ႔သား၏ေန႔ရက္မ်ားထဲမွ တစ္ရက္ကိုပင္ အလြန္ေတြ႕ျမင္လိုေသာ္လည္း မေတြ႕ျမင္ရသည့္ေန႔ရက္မ်ား ေရာက္လာလိမ့္မည္။ ထိုအခါ လူတို႔က သင္တို႔အား ‘ၾကည့္ေလာ့။ ထိုအရပ္၌ရွိ၏၊ သို႔မဟုတ္ ၾကည့္ေလာ့။ ဤအရပ္၌ရွိ၏’ဟု ဆိုၾကလွ်င္လည္း လိုက္မသြားၾကႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား လွ်ပ္စီးသည္လက္၍ မိုးေကာင္းကင္တစ္ဖက္မွ မိုးေကာင္းကင္အျခားတစ္ဖက္တိုင္ေအာင္ ထြန္းလင္းသကဲ့သို႔ လူ႔သားသည္ မိမိေန႔ရက္၌ ထိုနည္းတူျဖစ္လိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ သူသည္ ပထမဦးစြာ ဒုကၡေဝဒနာမ်ားစြာခံစားရ၍ ဤမ်ိဳးဆက္၏ျငင္းပယ္ျခင္းကိုခံရလိမ့္မည္။ ေနာဧ၏ေန႔ရက္မ်ား၌ျဖစ္သကဲ့သို႔ လူ႔သား၏ေန႔ရက္မ်ား၌လည္းျဖစ္လိမ့္မည္။ ေနာဧသည္ သေဘၤာထဲသို႔ဝင္သည့္ေန႔တိုင္ေအာင္ လူတို႔သည္ စားေသာက္လ်က္၊ ထိမ္းျမားစုံဖက္လ်က္၊ ေပးစားေဆာင္ႏွင္းလ်က္ေန၍ ေရလႊမ္းမိုးျခင္းေရာက္လာကာ သူတို႔အားလုံးကိုဖ်က္ဆီးေလ၏။ ထိုနည္းတူ ေလာတ၏ေန႔ရက္မ်ား၌လည္း လူတို႔သည္ စားေသာက္လ်က္၊ ေရာင္းဝယ္လ်က္၊ စိုက္ပ်ိဳးတည္ေဆာက္လ်က္ေနခဲ့ၾက၏။ သို႔ေသာ္ ေလာတသည္ ေသာဒုံၿမိဳ႕မွ ထြက္ခြာသြားေသာေန႔၌ပင္ မိုးေကာင္းကင္မွ ကန႔္ႏွင့္မီး႐ြာသြန္း၍ သူတို႔အားလုံးကိုဖ်က္ဆီးေလ၏။ လူ႔သားေပၚထြန္းေသာေန႔ရက္၌လည္း ထိုနည္းတူျဖစ္လိမ့္မည္။ ထိုေန႔ရက္၌ ေလသာေဆာင္ေပၚတြင္ရွိေသာသူသည္ အိမ္ထဲ၌ မိမိဥစၥာပစၥည္းမ်ားရွိလွ်င္ ၎တို႔ကိုယူရန္ ေအာက္သို႔မဆင္းေစႏွင့္။ ထိုနည္းတူ လယ္၌ရွိေသာသူသည္လည္း ေနာက္သို႔ျပန္မလွည့္ေစႏွင့္။ ေလာတ၏ဇနီးကိုသတိရၾကေလာ့။ မိမိအသက္ကိုထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရန္ ႀကိဳးစားေသာသူသည္ အသက္ကိုဆုံးရႈံးရလိမ့္မည္။ မိမိအသက္ကို ဆုံးရႈံးရေသာသူမူကား အသက္ကိုထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္လိမ့္မည္။ သင္တို႔အား ငါဆိုမည္။ ထိုညတြင္ ခုတင္တစ္ခုေပၚ၌ရွိေသာ လူႏွစ္ဦးတို႔တြင္ တစ္ဦးသည္ ေခၚေဆာင္သြားျခင္းခံရ၍ အျခားတစ္ဦးသည္ က်န္ရစ္ရလိမ့္မည္။ ႀကိတ္ဆုံအတူႀကိတ္ေနေသာ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ဦးတို႔တြင္ တစ္ဦးသည္ ေခၚေဆာင္သြားျခင္းခံရ၍ အျခားတစ္ဦးသည္ က်န္ရစ္ရလိမ့္မည္။ [လယ္၌ရွိေသာ လူႏွစ္ဦးတို႔တြင္ တစ္ဦးသည္ ေခၚေဆာင္သြားျခင္းခံရ၍ အျခားတစ္ဦးသည္ က်န္ရစ္ရလိမ့္မည္]”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။ တပည့္ေတာ္တို႔ကလည္း “သခင္၊ မည္သည့္အရပ္၌ ထိုသို႔ျဖစ္မည္နည္း”ဟု ေမးေလွ်ာက္ၾကေသာ္ ကိုယ္ေတာ္က“အေသေကာင္ရွိရာအရပ္၌ လင္းတတို႔သည္လည္း စုေဝးၾကလိမ့္မည္”ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။
သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
ကေလးမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာအက္ပ္
