YOHANES 10:11-21
YOHANES 10:11-21 Alkitab Berita Baik (BM)
Akulah gembala yang baik. Gembala yang baik mengorbankan nyawa untuk kawanan dombanya. Seorang upahan yang bukan gembala dan bukan pemilik domba, akan lari meninggalkan kawanan domba manakala dia melihat serigala datang. Oleh itu kawanan domba akan diterkam dan dicerai-beraikan oleh serigala. Orang upahan itu lari kerana dia bekerja untuk mendapat upah. Dia tidak mempedulikan domba-domba itu. Akulah gembala yang baik. Sebagaimana Bapa mengenal Aku dan Aku mengenal Bapa, begitu juga Aku mengenal domba-domba-Ku dan mereka pun mengenal Aku. Aku mengorbankan nyawa untuk mereka. Masih ada domba-domba lain yang juga milik-Ku, tetapi tidak termasuk dalam kawanan ini. Aku juga harus memimpin mereka dan mereka akan mendengarkan suara-Ku. Mereka semuanya akan menjadi satu kawanan dengan satu gembala. Bapa mengasihi Aku kerana Aku bersedia menyerahkan nyawa-Ku, supaya Aku boleh menerimanya kembali. Tidak seorang pun dapat mengambil nyawa-Ku daripada-Ku. Aku menyerahkannya dengan rela. Aku berhak menyerahkannya dan Aku berhak mendapatnya kembali. Inilah tugas yang Aku terima daripada Bapa-Ku.” Kata-kata Yesus menyebabkan orang Yahudi mula bertengkar lagi. Ramai di kalangan mereka yang berkata, “Dia dirasuk syaitan! Dia gila! Mengapakah kamu mendengarkan dia?” Tetapi yang lain berkata, “Seorang yang dirasuk syaitan tidak mungkin berkata-kata demikian! Bagaimanakah syaitan dapat mencelikkan mata orang buta?”
YOHANES 10:11-21 Kitab Alkudus: Injil Isa Almasih 1866 (Keasberry) (KEAS)
Bahwa akulah gombala yang baik itu; adapun gombala yang baik itu mŭmbri jiwanya ganti domba itu. Tŭtapi orang upahan sahja yang bukan gombala bŭtul, dan bukannya pula iya ampunya domba, maka apabila iya mŭlihat sŭrigala datang, lalu ditinggalkannyalah domba itu sŭrta iya lari, maka ditangkaplah ulih sŭrigala, dan dichŭrie bŭriekannyalah domba itu. Adapun orang upahan itu larilah iya, sŭbab iya upahan sahja, tiadalah iya pŭduli akan domba itu. Akulah gombala yang baik, maka aku kŭnal akan domba dombaku, dan aku pun dikŭnal pula ulih domba dombaku. Maka spŭrti Ayah mŭngŭnal akan daku, dŭmkian juga aku mŭngŭnal akan Ayah, dan aku sŭrahkan jiwaku ganti sagala domba itu. Maka adalah pula lagi domba yang lain padaku yang bukan deripada kandang ini, maka ta’dapat tiada aku bawa juga akan dia bŭrsama sama; maka iya kŭlak akan mŭnurot tutorku, maka akan jadi kŭlak suatu kawan, dan suatu gombala juga adanya. Maka sŭbab itulah Ayah mŭngasihi akan daku, kŭrna aku sŭrahkan jiwaku, supaya aku mŭngambil pula akan dia. Maka sa’orang pun tiada mŭngambil itu deripadaku, maka aku sŭrahkan dia dŭngan kahandak hatiku sŭndiri, akulah bŭrkwasa sŭrahkan dia, dan aku pun bŭrkwasa mŭngambil dia pula; maka inilah hukum yang tŭlah aku trima deripada Ayahku. Sŭbab itu maka jadilah pula pŭrsŭlisihan diantara orang Yahudi ulih pŭrkataan itu. Maka bŭrkatalah banyak orang deripada marika itu, Bahwa orang ini dirasok jin, dan gila adanya, mŭngapa angkau mŭnŭngar tutornya? Maka kata sŭtŭngah orang lain pula, Bahwa sŭmua ini bukannya pŭrkataan orang yang tŭrkŭna jin; maka bulihkah jin itu mŭnchŭlekkan mata orang buta itu?
YOHANES 10:11-21 Alkitab Versi Borneo (AVB)
Akulah gembala yang baik. Gembala yang baik mengorbankan nyawanya untuk kawanan dombanya. Orang upahan yang bukan gembala atau pemilik kawanan domba itu akan lari apabila melihat serigala datang. Maka serigala menerkam domba itu dan menyebabkannya lari bertempiaran. Orang upahan itu lari kerana dia bekerja semata-mata untuk mendapat upah. Dia tidak peduli akan kawanan domba itu. Akulah gembala yang baik. Aku mengenal domba-domba-Ku dan domba-domba-Ku mengenal-Ku, sebagaimana Bapa mengenal-Ku, dan Aku mengenal-Nya. Aku mengorbankan nyawa-Ku untuk domba-domba-Ku. Aku miliki domba-domba lain yang bukan daripada kawanan ini. Mereka juga mesti Kupimpin, dan mereka akan mengikut suara-Ku. Kesemuanya akan menjadi satu kawanan dengan satu gembala. Bapa mengasihi-Ku kerana Aku sanggup menyerahkan nyawa-Ku agar dapat mengambilnya semula nanti. Sesiapa pun tidak dapat meragut nyawa-Ku. Aku menyerahkannya dengan rela. Aku berkuasa menyerahkan nyawa-Ku dan berkuasa mengambilnya semula. Inilah perintah yang Kuterima daripada Bapa-Ku.” Setelah mendengar kata-kata Yesus, orang Yahudi berselisih pendapat lagi. Sebilangan besar berkata, “Dia dirasuk roh iblis! Dia tidak siuman! Mengapa kamu mendengar kata-Nya?” Namun demikian, ada yang berkata, “Orang yang dirasuk roh iblis tidak akan dapat bercakap begini. Dan bagaimanakah roh iblis dapat mencelikkan orang buta?”