Ayat Alkitab yang Popular daripada Марқӯс* 4

Kongsi

Ӯ аз хоб хест ва ба шамол фармон дода, ба баҳр гуфт: «Хомӯш шав! Ором бош!» Ҳамон лаҳза бод аз вазидан бозмонд ва дар ҳама ҷо оромии том ҳукмфармо шуд. Исо ба шогирдон гуфт: «Чаро ин қадар тарсидед? Оё ҳоло ҳам боварӣ надоред?»

Вале онҳо, ки ба тарсу ҳарос афтода буданд, ба якдигар мегуфтанд: «Ин Кист, ки ҳатто шамолу баҳр ба Ӯ итоат мекунад?»

Аммо Исо дар қафои қаиқ сарашро ба болишт гузошта мехобид. Шогирдон Ӯро бедор карда гуфтанд: «Устод! Магар парво надорӣ, ки мо ҳалок мешавем?!»

Суханонеро, ки мешунавед, бодиққат мулоҳиза намоед. Бо кадом санги тарозу, ки баркашед, бо ҳамон санг ва ҳатто зиёдтар аз он барои шумо бармекашанд.

Исо суханони Худро давом дода гуфт: «Подшоҳии Худо монанди он аст, ки шахсе ба замин донаҳо мепошад ва шабҳо хоб мераваду рӯзҳо бедор мешавад, донаҳо бошанд, сабзида нашъунамо меёбанд. Вале он шахс намедонад, ки донаҳо чӣ гуна сабзида, нашъунамо меёбанд.

Пас ҳар кӣ гӯш дорад, бишнавад!