Ayat Alkitab yang Popular daripada Луқо* 22

Kongsi

«Эй Падар! Илтимос мекунам, ин косаи азобро аз сари Ман дур кун. Аммо бигзор на хости Ман, балки хости Ту иҷро шавад!»

Вале Ман барои ту дуо кардам, то ки имонатро аз даст надиҳӣ ва вақти тавба карда баргаштанат, бародарони худро устувор гардонӣ».

Сипас, нонро гирифта, ба Худо шукр гуфт ва онро пора карда, ба шогирдонаш тақсим намуду гуфт: «Ин бадани Ман аст, ки барои шумо қурбонӣ карда мешавад. Барои ёдоварии Ман ҳамин тавр бикунед».

Айнан ҳамин тарз пас аз хӯроки шом косаро гирифта гуфт: «Дар ин коса хуни Ман аст, ки барои шумо рехта мешавад ва бо он Худо бо халқаш аҳду паймони нав мебандад.

Исо аз дарду сӯзиши зиёд бо ҷидду ҷаҳди бештаре дуо мекард ва арақи баданаш аз Ӯ мисли қатраҳои хун ба замин мечакид.

Аммо дар байни шумо набояд ин тавр бошад. Бигзор бузургтарин аз байни шумо мисли хурдтарин рафтор бикунад ва сардор мисли хизматгор.

Вале Исо гуфт: «Ба ту мегӯям, эй Петрус! Худи ҳамин рӯз, пеш аз он ки хурӯс ҷеғ занад, ту се бор инкор мекунӣ, ки Маро мешиносӣ».