1
Луқо* 18:1
Китоби Муқаддас Оммафаҳм
Баъд Исо ба онҳо масалеро нақл кард, то бидонанд, ки бояд ҳамеша дуо бигӯянд ва ҳеҷ вақт рӯҳафтода нагарданд.
Bandingkan
Selidiki Луқо* 18:1
2
Луқо* 18:7-8
Наход Худо интихобкардагони Худро, ки шабу рӯз ба даргоҳаш зорию тавалло мекунанд, муҳофизат накунад? Магар Худо дер мекунад? Ба шумо мегӯям, ки Худо онҳоро зуд муҳофизат мекунад. Вале оё Писари Одамизод вақти омаданаш дар рӯйи замин имонро ёфта метавонад?»
Selidiki Луқо* 18:7-8
3
Луқо* 18:27
Исо ҷавоб дод: «Ҳар чизе, ки барои одамизод ғайриимкон бошад, барои Худо имконпазир аст».
Selidiki Луқо* 18:27
4
Луқо* 18:4-5
Қозӣ муддати дурудароз талаби ӯро рад мекард, вале дар охир ба худ гуфт: „Гарчанде ман на тарсе аз Худо дораму на шарме аз мардум, вале, азбаски ин бевазан маро ба ҳолам намегузорад, ӯро ҳимоя мекунам, то ҳар гоҳ омада, маро безор накунад“».
Selidiki Луқо* 18:4-5
5
Луқо* 18:17
Ба ростӣ ба шумо мегӯям, ҳар кӣ Подшоҳии Худоро монанди кӯдак қабул накунад, ба он намедарояд».
Selidiki Луқо* 18:17
6
Луқо* 18:16
Исо кӯдаконро ба наздаш ҷеғ зада гуфт: «Монед, ки кӯдакон назди Ман оянд, пеши роҳи онҳоро нагиред, зеро Подшоҳии Худо насиби онҳоест, ки мисли кӯдак ҳастанд.
Selidiki Луқо* 18:16
7
Луқо* 18:42
Исо гуфт: «Бино шав! Имонат туро шифо дод».
Selidiki Луқо* 18:42
8
Луқо* 18:19
Исо аз ӯ пурсид: «Чаро Маро нек мегӯйӣ? Ғайр аз Худо ҳеҷ кас нек нест.
Selidiki Луқо* 18:19
Halaman Utama
Alkitab
Pelan
Video