२ राजे 10:1-17

सामायिक करा

२ राजे 10:1-17 पवित्र शास्त्र RV (Re-edited) Bible (BSI) (MARVBSI)

अहाबाचे सत्तर पुत्रपौत्र शोमरोनात राहत असत. येहूने इज्रेल येथील वडील जनांपैकी जे अधिकारी होते त्यांना आणि अहाबाच्या पुत्रांचे पालन करणे ज्यांच्याकडे होते त्यांना पत्रे लिहून शोमरोनास पाठवली; त्यांत असे म्हटले होते : “तुमच्या धन्याचे पुत्रपौत्र तुमच्यामध्ये राहत आहेत; तुमच्या स्वाधीन रथ, घोडे, तटबंदी नगर व हत्यारेही आहेत; तुमच्या धन्याच्या पुत्रांपैकी जो उत्तम व योग्य असेल त्याला निवडून त्याच्या बापाच्या गादीवर बसवा आणि तुमच्या धन्याच्या कुळासाठी युद्ध करा.” ह्यावरून ते अतिशय घाबरले, आणि ते म्हणाले, “ह्याच्यासमोर दोन राजांचा टिकाव लागला नाही तर आमचा कसा लागेल?” मग राजाचा खानगी कारभारी, नगरचा अधिकारी, तेथील वडील जन आणि त्या मुलांचे पालन करणारे ह्या सर्वांनी येहूला सांगून पाठवले की, “आम्ही आपले दास आहोत, आपण आम्हांला सांगाल ते आम्ही करू. आम्ही कोणालाही राजा करणार नाही; आपल्या नजरेला बरे दिसेल ते करा.” मग त्याने त्यांना दुसर्‍यांदा पत्र लिहून पाठवले, ते असे : “तुम्ही माझ्या पक्षाचे असल्यास व माझे म्हणणे मानत असल्यास आपल्या धन्याच्या पुत्रपौत्रांची शिरे छेदून उद्या ह्या वेळेपर्यंत माझ्याकडे इज्रेल येथे हजर व्हा.” राजपुत्र सत्तर होते, त्यांचे पाबन करणार्‍या नगरातल्या थोर लोकांजवळ ते राहत असत. ते पत्र त्यांना जाऊन पोहचताच त्यांनी त्या सत्तर राजपुत्रांना पकडून त्यांचा वध केला आणि त्यांची शिरे टोपल्यात घालून त्याच्याकडे इज्रेल येथे पाठवून दिली. एका जासुदाने त्याला सांगितले, “राजपुत्रांची शिरे हजर आहेत.” त्याने त्यांना सागितले, “वेशीजवळ त्यांच्या दोन राशी करून सकाळपर्यंत ठेवा.” सकाळी तो बाहेर जाऊन उभा राहिला व सर्व लोकांना म्हणाला, “तुम्ही न्यायी आहात, मी आपल्या धन्याविरुद्ध कट करून त्याचा घात केला, पण या सर्वांचा वध कोणी केला?” हे पक्के समजा की अहाबाच्या घराण्याविषयी परमेश्वर जे म्हणाला आहे त्यातला एकही शब्द व्यर्थ व्हायचा नाही. परमेश्वराने आपला सेवक एलीया ह्याच्या द्वारे जे सांगितले ते त्याने केले आहे. इज्रेल येथे अहाबाच्या घराण्यातील जे लोक उरले होते ते सर्व, त्याचे सर्व थोर पुरुष, जिवलग मित्र व याजक ह्यांचा येहूने वध केला, त्यांतला एकही शेष राहू दिला नाही.” मग तो उठून शोमरोनास जायला निघाला. मार्गात येहू मेंढपाळांच्या लोकर कातरण्याच्या वाड्याजवळ आला असताना, यहूदाचा राजा अहज्या ह्याचे भाऊ त्याला भेटले; तेव्हा त्याने विचारले, “तुम्ही कोण?” त्यांनी सांगितले, “आम्ही अहज्याचे भाऊबंद आहोत, आम्ही राजपुत्रांच्या व राजमातेच्या पुत्रांच्या समाचारास चाललो आहोत.” तेव्हा त्याने सांगितले, “ह्यांना जिवंत पकडा.” त्यांनी त्यांना जिवंत पकडले आणि त्या चाळीस पुरुषांना त्या मेंढरे कातरण्याच्या जागेजवळील हौदानजीक जिवे मारण्यात आले; त्याने त्यांच्यातल्या एकालाही जिवंत ठेवले नाही. तो तेथून निघाल्यावर रेखाबाचा पुत्र यहोनादाब त्याच्या भेटीला येताना त्याला आढळला; त्याने त्याचे क्षेमकुशल विचारल्यावर त्याला म्हटले, “तुझ्याविषयी माझे मन जसे शुद्ध आहे तसे तुझे आहे काय?” यहोनादाब म्हणाला, “आहे.” मग तो म्हणाला, “असे असेल तर मला तुझा हात दे.” त्याने त्याला हात दिला आणि आपल्या रथात घेतले. तो त्याला म्हणाला, “माझ्याबरोबर चल; परमेश्वराप्रीत्यर्थ मला किती उत्कट आस्था आहे ती पाहा.” ह्या प्रकारे त्याने त्याला रथात बसवून घेतले. परमेश्वराने एलीयाला सांगितले होते त्या वचनानुसार येहूने शोमरोनास येऊन अहाबाचे जितके लोक तेथे उरले होते त्या सर्वांचा वध करून अहाबाला नामशेष केले.

२ राजे 10:1-17 इंडियन रीवाइज्ड वर्जन (IRV) - मराठी (IRVMAR)

शोमरोनात अहाबाला सत्तर पुत्र होते. शोमरोनातील अधिकारी आणि वडिलधारी मंडळी यांना येहूने पत्रे पाठवली. व इज्रेलच्या अधिकाऱ्यांना तसेच ज्यांनी या अहाबाच्या मुलांना वाढवले त्यांनाही पाठवली. पत्रात त्याने लिहिले. “हे पत्र मिळाल्यावर तुमच्या धन्याच्या मुलांपैकी जो सगळ्यात गुणी आणि लायक मुलगा असेल त्याची निवड करा. रथ, घोडे इत्यादी तुमच्याजवळ आहेच. तुमचे वास्तव्यही मजबूत शहरात आहे. तुमच्याकडे शस्त्रास्त्रे आहेत. तुम्ही ज्या मुलाची निवड कराल तो उत्तम व योग्य असेल त्यास त्याच्या वडिलाच्या सिंहासनावर बसवा. मग आपल्या धन्याच्या घराण्यासाठी लढा द्या.” पण हे वाचून ती अधिकारी आणि वडिलधारी मंडळी फारच घाबरली. ते सर्व म्हणाले, “योराम आणि अहज्या हे दोन राजे सुद्धा येहूला रोखू शकले नाहीत, तेव्हा आम्ही काय त्यास अडवणार?” मग, अहाबाच्या घराची देखभाल करणारा अधिकारी, नगराधिकारी, वडिलधारी मंडळी आणि त्या मुलांचे पालक यांनी येहूला खालील प्रमाणे संदेश पाठवला, “आम्ही तुझे सेवक आहोत. तू म्हणशील ते आम्ही करु. आम्ही कोणालाच राजा करत नाही. तुला योग्य वाटेल ते कर.” येहूने मग त्या अधिकाऱ्यांना आणखी एक पत्र पाठवले. त्यामध्ये त्याने लिहिले, “तुमचा मला पाठिंबा असेल आणि तुम्ही माझ्या आज्ञेत असाल तर अहाबाच्या मुलांचा शिरच्छेद करा. साधारण याच वेळेला इज्रेल येथे त्यांना माझ्याकडे आणा.” अहाब राजाची सत्तर मुले होती आणि नगरातील अधिकाऱ्यांकडे ती होती. त्या अधिकाऱ्यांनी त्यांना वाढवले होते. या अधिकाऱ्यांना हे पत्र मिळाले तेव्हा त्यांनी या राजाच्या सर्व सत्तर राजपुत्रांना एकत्र आणून ठार केले. मग त्यांची मस्तके टोपल्यांमध्ये भरली. या टोपल्या येहूकडे इज्रेल याठिकाणी पाठवल्या. निरोप्याने येऊन येहूला सांगितले, “या लोकांनी राजपुत्रांची मुंडकी आणली आहेत.” त्यास येहू म्हणाला, “नगराच्या वेशीजवळ त्या मुंडक्यांचे दोन ढीग करून सकाळपर्यंत तिथे ठेवा.” सकाळी येहू निघाला आणि लोकांपुढे उभा राहून त्यांना म्हणाला, “तुम्ही निरपराध आहात. मी माझ्या धन्याविरुध्द कट रचून त्यास ठार केले. पण अहाबाच्या या मुलांची हत्या कोणी केली? तुम्हीच त्यांना मारलेत. परमेश्वर बोलतो त्याप्रमाणेच सर्व घडते हे तुम्ही जाणून घेतले पाहिजे. अहाबाच्या कुटुंबाबद्दल परमेश्वराने एलीयाकडून वदविले होते. आता परमेश्वराने आपण ज्या गोष्टी करु म्हणून सांगितले होते त्या सर्व करून दाखवल्या आहेत.” आणि येहूने इज्रेलमधल्या अहाबाच्या सर्व कुटुंबियांना ठार केले. सर्व प्रतिष्ठित माणसे, जिवलग मित्र याजक यांची त्याने हत्या केली. अहाबाच्या नातलगांपैकी कोणीही जिवंत राहिले नाही. इज्रेल सोडून येहू शोमरोनला आला. वाटेत तो मेंढपाळांच्या तळावर थांबला. मेंढपाळ लोकर कातरतात त्या ठिकाणच्या एका घरात तो गेला. यहूदाचा राजा अहज्या याच्या नातेवाईकांना तो भेटला. येहूने त्यांची चौकशी केली, “तुम्ही कोण आहात?” ते म्हणाले, “आम्ही यहूदाचा राजा अहज्या याचे नातेवाईक. राजाची मुले आणि राजमातेची मुले यांची विचारपूस करायला आम्ही जात आहोत.” तेव्हा येहू आपल्याबरोबरच्या लोकांस म्हणाला, “यांना जिवंत ताब्यात घ्या.” तेव्हा येहूच्या लोकांनी त्यांना ताब्यात घेतले. ते सगळे मिळून बेचाळीस होते. बेथ-एकेद जवळच्या विहिरीपाशी येहूने त्या सर्वांना ठार केले. येहूने कोणालाही जिवंत ठेवले नाही. तिथून निघाल्यावर येहूला रेखाबाचा मुलगा योनादाब भेटला. तो येहूला भेटायलाच निघाला होता. येहूने त्याचे कुशल विचारुन म्हटले, “मी तुझा विश्वासू मित्र आहे, तसाच तूही आहेस ना?” यहोनादाब म्हणाला, “होय, मी तुझा विश्वासू मित्र आहे.” येहू म्हणाला, “तसे असेल तर मला तुझा हात दे.” आणि येहूने त्याचा हात धरुन त्यास आपल्या रथात घेतले. येहू योनादाबाला म्हणाला, “चल माझ्याबरोबर. परमेश्वराबद्दल मला किती उत्कंठा आहे ती बघ.” तेव्हा यहोनादाब येहूबरोबर त्याच्या रथातून निघाला. शोमरोनला पोहोचल्यावर येहूने अहाबचे जे कोणी कुटुंबिय अजून जिवंत होते त्या सर्वांना मारले. एलीयाला परमेश्वराने सांगितले होते ते सर्व येहूने केले.

२ राजे 10:1-17 पवित्रशास्त्र, मराठी समकालीन आवृत्ती (MRCV)

शोमरोनात अहाबाचे सत्तर पुत्र होते. येहूने येज्रीलच्या अधिकाऱ्यांना, वडिलांना आणि अहाबाच्या पुत्रांच्या पालकांना: जे शोमरोनात होते त्यांना एक पत्र लिहिले, ज्यामध्ये असे लिहिलेले होते, “तुमच्यासोबत तुमच्या धन्याचे पुत्र आहेत आणि तुमच्याजवळ रथ आणि घोडे, तटबंदी असलेले शहर आणि हत्यारेही आहेत, जेव्हा हे पत्र तुम्हाला मिळताच, आपल्या धन्याच्या पुत्रांपैकी सर्वोत्तम आणि सर्वात योग्य निवडा आणि त्याला त्याच्या पित्याच्या सिंहासनावर बसवा. मग तुमच्या धन्याच्या घरासाठी लढा.” परंतु ते घाबरले आणि म्हणाले, “त्याला दोन राजे रोखू शकले नाहीत, तर आम्ही कसे करू शकतो?” मग राजवाड्याचा कारभारी, शहराचा कारभारी, वडील व त्या पुत्रांचे पालक यांनी येहूला हा निरोप पाठविला: “आम्ही तुमचे सेवक आहोत व तुम्ही जे काही सांगाल ते आम्ही करू. आम्ही कोणालाही राजा म्हणून नियुक्त करणार नाही; तुम्हाला जे उत्तम वाटते, ते तुम्ही करा.” मग येहूने दुसरे पत्र त्यांना लिहिले आणि त्यात असे लिहिलेले होते, “जर तुम्ही माझ्या बाजूचे असाल आणि माझ्या आज्ञा पाळणार असाल, तर उद्या याच वेळेला तुम्ही तुमच्या धन्याच्या पुत्रांची शिरे घेऊन मजकडे येज्रीलमध्ये या.” आता सत्तर राजपुत्र शहराच्या प्रमुख व्यक्तीबरोबर होते, जे त्यांचे संगोपन करत होते. जेव्हा त्यांना हे पत्र मिळाले तेव्हा त्यांनी राजपुत्रांना घेतले आणि सर्व सत्तर पुत्रांना ठार केले. त्यांनी त्यांची शिरे टोपल्यांमध्ये भरून ती येहूला येज्रीलमध्ये पाठवून दिली. जेव्हा दूत त्याच्याकडे आला, त्याने येहूला सांगितले, “त्यांनी राजपुत्रांची शिरे आणली आहेत.” तेव्हा येहूने आदेश दिला, “ती शिरे मुख्य वेशीजवळ, त्यांचे दोन ढीग करून सकाळपर्यंत ठेवावी.” दुसर्‍या दिवशी सकाळी येहू बाहेर आला. तो सर्व लोकांसमोर उभा राहिला आणि म्हणाला, “तुम्ही सर्व निर्दोष आहात. मी आपल्या धन्याच्या विरुद्ध षडयंत्र केले आणि त्याला ठार मारले, पण या सर्वांना कोणी मारले? तेव्हा हे जाणून घ्या, अहाबाच्या घराण्याविरुद्ध याहवेहने म्हटलेला एकही शब्द व्यर्थ जाणार नाही. याहवेहने ते पूर्ण केले जे त्यांनी त्यांचा सेवक एलीयाहद्वारे प्रकट केले होते.” असे येहूने येज्रीलमधील अहाबाच्या घराण्यातील सर्वांना, त्याचे मुख्य लोक, त्याचे सर्व जवळचे मित्र आणि त्याच्या याजकांना ठार मारले आणि कोणालाही जिवंत सोडले नाही. यानंतर येहू निघून शोमरोनाला गेला. वाटेत मेंढपाळांच्या बेथ-एकेद नावाच्या स्थानात गेला, त्याची भेट यहूदीयाचा राजा अहज्याहच्या काही नातेवाईकांसह झाली आणि येहूने त्यांना विचारले, “तुम्ही कोण आहात?” ते म्हणाले, “आम्ही अहज्याहचे नातेवाईक आहोत आणि आम्ही राजा आणि राजमातेच्या कुटुंबीयांनी अभिवादन करण्यासाठी खाली आलो आहोत.” तेव्हा येहूने आदेश दिला, “त्यांना जिवंत पकडा!” तेव्हा त्यांनी त्यांना जिवंत पकडले आणि बेथ-एकेदच्या विहिरीजवळ—त्या बेचाळीस लोकांचा वध करण्यात आला. त्याने कोणालाही जिवंत सोडले नाही. तो तिथून निघाला आणि त्याची भेट रेखाबाचा पुत्र यहोनादाबासोबत झाली, जो त्यालाच भेटावयाला येत होता. येहूने त्याला अभिवादन केले आणि म्हणाला, “जसा मी तुझ्या सहमत आहे, तसा तूही माझ्याशी सहमत आहेस काय?” यहोनादाबाने उत्तर दिले, “होय निश्चित!” तेव्हा येहू म्हणाला, “तर मग आपला हात मला दे.” आणि त्याने तसेच केले, आणि येहूने त्याला आपल्या रथामध्ये घेण्यास मदत केली. येहूने म्हटले, “आता माझ्याबरोबर चल आणि मी याहवेहविषयी किती उत्कट आस्था बाळगतो ते पाहा.” तेव्हा यहोनादाब त्याच्याबरोबर रथात बसून गेला. जेव्हा येहू शोमरोनात आला, त्याने अहाबाच्या घराण्यातील उर्वरित लोकांना ठार मारले; याहवेहने एलीयाहला सांगितलेल्या वचनाप्रमाणे येहूने त्यांचा सर्वनाश केला.

२ राजे 10:1-17 पवित्र शास्त्र RV (Re-edited) Bible (BSI) (MARVBSI)

अहाबाचे सत्तर पुत्रपौत्र शोमरोनात राहत असत. येहूने इज्रेल येथील वडील जनांपैकी जे अधिकारी होते त्यांना आणि अहाबाच्या पुत्रांचे पालन करणे ज्यांच्याकडे होते त्यांना पत्रे लिहून शोमरोनास पाठवली; त्यांत असे म्हटले होते : “तुमच्या धन्याचे पुत्रपौत्र तुमच्यामध्ये राहत आहेत; तुमच्या स्वाधीन रथ, घोडे, तटबंदी नगर व हत्यारेही आहेत; तुमच्या धन्याच्या पुत्रांपैकी जो उत्तम व योग्य असेल त्याला निवडून त्याच्या बापाच्या गादीवर बसवा आणि तुमच्या धन्याच्या कुळासाठी युद्ध करा.” ह्यावरून ते अतिशय घाबरले, आणि ते म्हणाले, “ह्याच्यासमोर दोन राजांचा टिकाव लागला नाही तर आमचा कसा लागेल?” मग राजाचा खानगी कारभारी, नगरचा अधिकारी, तेथील वडील जन आणि त्या मुलांचे पालन करणारे ह्या सर्वांनी येहूला सांगून पाठवले की, “आम्ही आपले दास आहोत, आपण आम्हांला सांगाल ते आम्ही करू. आम्ही कोणालाही राजा करणार नाही; आपल्या नजरेला बरे दिसेल ते करा.” मग त्याने त्यांना दुसर्‍यांदा पत्र लिहून पाठवले, ते असे : “तुम्ही माझ्या पक्षाचे असल्यास व माझे म्हणणे मानत असल्यास आपल्या धन्याच्या पुत्रपौत्रांची शिरे छेदून उद्या ह्या वेळेपर्यंत माझ्याकडे इज्रेल येथे हजर व्हा.” राजपुत्र सत्तर होते, त्यांचे पाबन करणार्‍या नगरातल्या थोर लोकांजवळ ते राहत असत. ते पत्र त्यांना जाऊन पोहचताच त्यांनी त्या सत्तर राजपुत्रांना पकडून त्यांचा वध केला आणि त्यांची शिरे टोपल्यात घालून त्याच्याकडे इज्रेल येथे पाठवून दिली. एका जासुदाने त्याला सांगितले, “राजपुत्रांची शिरे हजर आहेत.” त्याने त्यांना सागितले, “वेशीजवळ त्यांच्या दोन राशी करून सकाळपर्यंत ठेवा.” सकाळी तो बाहेर जाऊन उभा राहिला व सर्व लोकांना म्हणाला, “तुम्ही न्यायी आहात, मी आपल्या धन्याविरुद्ध कट करून त्याचा घात केला, पण या सर्वांचा वध कोणी केला?” हे पक्के समजा की अहाबाच्या घराण्याविषयी परमेश्वर जे म्हणाला आहे त्यातला एकही शब्द व्यर्थ व्हायचा नाही. परमेश्वराने आपला सेवक एलीया ह्याच्या द्वारे जे सांगितले ते त्याने केले आहे. इज्रेल येथे अहाबाच्या घराण्यातील जे लोक उरले होते ते सर्व, त्याचे सर्व थोर पुरुष, जिवलग मित्र व याजक ह्यांचा येहूने वध केला, त्यांतला एकही शेष राहू दिला नाही.” मग तो उठून शोमरोनास जायला निघाला. मार्गात येहू मेंढपाळांच्या लोकर कातरण्याच्या वाड्याजवळ आला असताना, यहूदाचा राजा अहज्या ह्याचे भाऊ त्याला भेटले; तेव्हा त्याने विचारले, “तुम्ही कोण?” त्यांनी सांगितले, “आम्ही अहज्याचे भाऊबंद आहोत, आम्ही राजपुत्रांच्या व राजमातेच्या पुत्रांच्या समाचारास चाललो आहोत.” तेव्हा त्याने सांगितले, “ह्यांना जिवंत पकडा.” त्यांनी त्यांना जिवंत पकडले आणि त्या चाळीस पुरुषांना त्या मेंढरे कातरण्याच्या जागेजवळील हौदानजीक जिवे मारण्यात आले; त्याने त्यांच्यातल्या एकालाही जिवंत ठेवले नाही. तो तेथून निघाल्यावर रेखाबाचा पुत्र यहोनादाब त्याच्या भेटीला येताना त्याला आढळला; त्याने त्याचे क्षेमकुशल विचारल्यावर त्याला म्हटले, “तुझ्याविषयी माझे मन जसे शुद्ध आहे तसे तुझे आहे काय?” यहोनादाब म्हणाला, “आहे.” मग तो म्हणाला, “असे असेल तर मला तुझा हात दे.” त्याने त्याला हात दिला आणि आपल्या रथात घेतले. तो त्याला म्हणाला, “माझ्याबरोबर चल; परमेश्वराप्रीत्यर्थ मला किती उत्कट आस्था आहे ती पाहा.” ह्या प्रकारे त्याने त्याला रथात बसवून घेतले. परमेश्वराने एलीयाला सांगितले होते त्या वचनानुसार येहूने शोमरोनास येऊन अहाबाचे जितके लोक तेथे उरले होते त्या सर्वांचा वध करून अहाबाला नामशेष केले.