ईयोब 28:12-28

तरीपण ज्ञान कोठून मिळेल? बुद्धीचे स्थान कोणते? त्याचे मोल मानवाला कळत नाही; ते जिवंताच्या भूमीत सापडत नाही. अगाध जलाशय म्हणतो, ‘ते माझ्या ठायी नाही;’ समुद्रही म्हणतो, ‘ते माझ्याजवळ नाही.’ उत्कृष्ट सुवर्ण देऊन ते मिळत नाही; चांदी तोलून देऊन त्याचे मोल होत नाही. ओफीरचे सोने, गोमेद व नीलमणी ही भारंभार देऊनही त्याचे मोल होत नाही. सोने व काचमणी ही त्याच्या बरोबरीची नाहीत; उंची सोन्याच्या नगांनी त्याचा मोबदला होत नाही. प्रवाळ व स्फटिक ह्यांची काय कथा? ज्ञानाचे मोल मोत्यांहून अधिक आहे. कूश देशाचा पुष्कराज त्याच्या तोडीचा नाही; बावनकशी सोने त्याच्याशी तुल्य नाही. तर मग ज्ञान कोठून येते? बुद्धीचे स्थान कोणते? ते सर्व जिवंतांच्या नेत्रांना अगोचर आहे; आकाशातील पक्ष्यांना ते गुप्त आहे. विनाशस्थान1 व मृत्यू म्हणतात, आमच्या कानी त्याची केवळ वार्ता आली आहे. देवच त्याचा मार्ग जाणतो; त्याचे स्थान त्यालाच ठाऊक आहे. कारण त्याची दृष्टी पृथ्वीच्या दिगंतांना पोचते; तो आकाशमंडळाखालचे सर्वकाही पाहतो. त्याने वायूचे वजन ठरवले व जल मापून दिले; त्याने पर्जन्यास नियम लावून दिला; गर्जणार्‍या विद्युल्लतेस मार्ग नेमून दिला; तेव्हा त्याने ज्ञान पाहून त्याचे वर्णन केले; त्याने ते स्थापित केले व त्याचे रहस्य जाणले. तो मानवाला म्हणाला, ‘पाहा, प्रभूचे भय धरणे हेच ज्ञान होय; दुष्टतेपासून दूर राहणे हेच सुज्ञान होय.”’