शास्ते 13:1-14

इस्राएल लोकांनी परमेश्वराच्या दृष्टीने वाईट ते पुन्हा केले तेव्हा परमेश्वराने त्यांना चाळीस वर्षे पलिष्ट्यांचे अंकित केले. त्या वेळी सरा गावी दान वंशातला मानोहा नावाचा एक माणूस होता. त्याची स्त्री वांझ असून तिला मूलबाळ झाले नव्हते. परमेश्वराच्या दूताने त्या स्त्रीला दर्शन देऊन म्हटले, “पाहा, तू वांझ असून तुला मूलबाळ झाले नाही, पण आता तू गर्भवती होऊन तुला मुलगा होईल. आता तू जपून राहा आणि द्राक्षारस किंवा मद्य पिऊ नकोस आणि कोणताही अशुद्ध पदार्थ खाऊ नकोस, कारण पाहा, तू गर्भवती होऊन तुला मुलगा होईल; त्याच्या डोक्याला वस्तरा लावू नकोस, कारण जन्मापासूनच तो मुलगा देवाचा नाजीर होईल. आणि इस्राएलास पलिष्ट्यांच्या हातून सोडवायला तोच आरंभ करील.” त्या स्त्रीने जाऊन आपल्या नवर्‍याला सांगितले, “एक देवमाणूस माझ्याकडे आला, त्याचे स्वरूप देवदूताप्रमाणे अति गौरवशाली होते; पण तो कोठून आला हे मी त्याला विचारले नाही व त्यानेही मला आपले नाव सांगितले नाही. तो मला म्हणाला, ‘पाहा, तू गर्भवती होऊन तुला मुलगा होईल; ह्यापुढे तू द्राक्षारस किंवा मद्य पिऊ नकोस आणि कोणताही अशुद्ध पदार्थ खाऊ नकोस; कारण तो मुलगा जन्मापासून मृत्यूपर्यंत देवाचा नाजीर राहील.”’ हे ऐकून मानोहाने परमेश्वराची विनवणी केली, “हे प्रभू, जो देवमाणूस तू आमच्याकडे पाठवला होतास त्याने पुन्हा आमच्याकडे यावे आणि जन्मास येणार्‍या मुलाचे आम्ही कसे संगोपन करावे हे त्याने आम्हांला शिकवावे असे कर, अशी माझी तुला प्रार्थना आहे.” देवाने मानोहाचे म्हणणे ऐकले. ती स्त्री शेतात बसली असताना देवदूत तिच्याकडे पुन्हा आला; पण तिचा नवरा मानोहा तिच्याबरोबर नव्हता. म्हणून त्या स्त्रीने लवकर धावत जाऊन त्याला सांगितले, “त्या दिवशी जो माणूस माझ्याकडे आला होता त्याने मला दर्शन दिले आहे.” मानोहा निघाला व आपल्या स्त्रीच्या मागोमाग गेला आणि त्या माणसाजवळ जाऊन त्याला त्याने विचारले, “आपणच ह्या स्त्रीशी संभाषण केले होते काय?” तो म्हणाला, “होय मीच.” मानोहा म्हणाला, “आता आपल्या म्हणण्याप्रमाणे घडल्यावर ह्या मुलाचा जीवनक्रम कसा असावा आणि त्याने काय करावे?” परमेश्वराचा दूत मानोहाला म्हणाला, “मी सांगितलेल्या सर्व गोष्टींना ह्या स्त्रीने जपावे. द्राक्षवेलाचा कसलाही उपज तिने खाऊ नये; तिने द्राक्षारस किंवा मद्य पिऊ नये व कोणताही अशुद्ध पदार्थ खाऊ नये; मी केलेली आज्ञा तिने कसोशीने पाळावी.”