เร๊อ จอแปแหร่ดุ เฮ๊ฉื่อ ลู เด๊อ อาเตโอ่เมอแหม่กู เนอ เน๊อ, “อ่อ, อา หม่า ว๊า. แว ซิเง เน๊อ เน เม เต เด๊อ เตซิปล่อ อาโพ๊อาแปละ อากู แพ๊. ฮู๊เนอ ตื๋อ เร๊อ แซ่ฮู๊ เน เก่ เมซื๊อแต่ แว แต่เหม่ อาเงเนอ, แว เมตาตือ เฮ๊อ เน เฮ๊อ. ตื๊อเร๊อ แว โอ่เมอเต่อ เน เน๊อ ลู โต่ แพ๊ เฮ๊อ เน๋อ. ฮู๊เนอเร๊อ กู๊แหน่เออ ซูกาคยา คยาแซ๊ ลู เด๊อ อาเว โอ่เนอ, เมเตเฮ๊เร๊อ อา หม่า เพรโพร เตเพร. แซ่ฮู๊ เน เก่ เซอ โต่ อาเงเนอ, อา เก่ กุย จ๊อเบ เป่ดื่อ เนเง ปา. เน เก่ ซูกาคยา ลู โต่ เฮ๊หม่า, เน เน๊อ ล๋อ เนแกแย เต๊เห่ เก่ เซอ หม่าแหน่เกอ เจ๊อ ปา.”