LUCAS 8 मधील लोकप्रिय बायबल वचने

सामायिक करा

Apan kadtong diha sa maayong yuta, mao kadto sila nga sa ilang pagkadungog sa pulong misagop niini uban sa matinud-anon ug maayong kasingkasing, ug namunga uban ang pailob.

Ug kadtong nangahulog sa kasampinitan, mao kadtong nakadungog apan sa ilang pagpadayon gilumsan sila sa mga kabalaka ug sa mga bahandi ug sa mga kahilayan sa kinabuhi ug ang ilang mga bunga dili mahinog.

Ang diha sa bato mao kadto sila nga sa ilang pagkadungog, midawat sa pulong uban sa kalipay apan wala kini silay gamot, sila mituo sa makadiyot ug unya sa panahon sa pagsulay sila mobiya.

Unya miingon siya kanila, “Hain man diay ang inyong pagsalig?” Ug sa ilang kahadlok sila nahibulong nga nag-ingon sa usa ug usa, “Kinsa ba diay kini siya, nga nagmando bisan sa hangin ug tubig, ug sila mituman kaniya?”

Ang diha sa daplin sa dalan mao ang nakadungog, unya ang yawa miabot ug gikuha ang pulong gikan sa ilang mga kasingkasing aron dili sila motuo ug maluwas.

Kay walay butang nga natago nga dili ipadayag, ug walay tinagoan nga dili mahibaloan ug mabutyag.

Sa dihang nakita sa babaye nga wala diay siya malilong, miduol siya nga nagkurog. Ug sa naghapa siya sa atubangan ni Jesus, gisugilon niya sa atubangan sa tanang tawo ang hinungdan sa iyang paghikap kaniya ug giunsa niya pagkaayo dihadiha. Ug si Jesus miingon kaniya, “Anak, ang imong pagsalig nakapaayo kanimo. Lakaw nga malinawon.”

Ug siya giduol ug gipukaw nila nga nag-ingon, “Agalon, Agalon, hapit na kita mangamatay!” Ug siya mimata ug iyang gibadlong ang hangin ug ang bangis nga mga balod, ug kini mihunong ug miabot ang kalinaw.