LUCAS 13 मधील लोकप्रिय बायबल वचने

सामायिक करा

“Paningkamot kamo pagsulod agi sa pultahan nga sigpit kay sultihan ko kamo nga daghan ang maninguha sa pagsulod apan dili makahimo.

Ug didtoy usa ka babaye nga may espiritu nga naghatag kaniya ug sakit sulod na sa napulo ug walo ka tuig. Siya nagtikuko ug dili makatuyhad sa iyang kaugalingon. Sa pagkakita ni Jesus kaniya, siya mitawag ug miingon kaniya, “Babaye, nakalingkawas na ikaw gikan sa imong sakit!”

Ug gitapion ni Jesus ang iyang mga kamot diha kaniya, ug dihadiha siya natul-id, ug midayeg siya sa Dios.

Ug tan-awa, ang uban nga naulahi mag-una, ug ang uban nga nag-una maulahi.”

Sa diha nga ang tagbalay nakatindog na ug nakatak-op na sa pultahan, kamo magsugod sa pagtindog sa gawas ug sa pagtuktok sa pultahan nga mag-ingon, ‘Ginoo, ablihi kami.’ Motubag siya kaninyo, “Wala ako mahibalo kon taga diin kamo.”

Dili! Sultihan ko kamo, gawas kon maghinulsol kamo, kamong tanan mangamatay usab sa ingon.”

Apan siya moingon, ‘Sultihan ko kamo, wala ako mahibalo kon taga diin kamo. Pahawa kamo gikan kanako, kamong tanan nga tigbuhat ug daotan!’

Busa siya miingon, “Sama ba sa unsa ang gingharian sa Dios? Ug unsa may akong ikatandi niini? Kini sama sa usa ka liso sa mustasa nga gikuha sa usa ka tawo ug gipugas diha sa iyang tanaman ug kini mitubo ug nahimong kahoy, ug ang mga langgam sa langit nagsalag sa mga sanga niini.”