Kalmyk-Oirat - 2002 IBT-R (NT) Non Drama

Kalmyk-Oirat - 2002 IBT-R (NT) Drama

Исус эврәннь сурһульчнртан келв:
– Нег байн күүнд герин һардач бәәҗ. Тер герин һардачнь терүг мекләд, мөңгинь эдлҗәнә гисн зәңг эзнь соңсв. Эзн һардачан дуудҗ авад сурна: «Чини тускар соңссм юмб? Чи цааранднь гериг һардшгоч, тегәд эврәннь көдлмшин тооцаһан нанд келҗ өг». Һардач дотран иигҗ ухалв: «Ода яахмб? Эзн намаг көдлмшәсм һарһҗана. Йовад һазр малтҗ чадшгов, һууль һуухд – ичсм күрнә. Зуг кемр намаг эндәс көөхлә, әмтнә герт бәәхин төлә ю кехән би меднәв». Тегәд эврәннь эзнд өртә бәәсн әмтиг неҗәд-неҗәдәр тер дуудв. Түрүңкәснь: «Мини эзнд чи ямаран өртәвч?» гиҗ сурв. «Зун бочк олив тос би чини эзнд өгх зөвтәв», гиҗ тер хәрү өгв. Һардач терүнд: «Эврәннь өрин цаасан авад, энд сууһад тәвн бочк гиҗ чикләд бич», гиҗ келнә. Дәкәд дарукаснь сурв: «Чи ямаран өртәвч?» «Нег зун тулм цаһан буудя», гиҗ тер хәрүднь келв. Һардач терүнд: «Эврәннь өрнә цаасан авад, найн гиҗ чиклҗ бич», гинә. Эзн бийнь чигн эврәннь итклтә биш һардачан тоолвртаһар кергән күцәсинь үзәд таасҗ буульв. Эн килнцтә орчлңгин әмтн эврәннь кергтән Бурхна үрдүдәс даву тоолврта. Эн килнцтә орчлңгин зөөрәр үүрмүд олҗ автн, юңгад гихлә, тадн угатя-яду болҗ үлдхләтн, тедн тадниг мөңк бәәрнд орулх гиҗ Би таднд келҗәнәв. Баһ юмнд итклтә бәәснь ик юмнд итклтә болх, баһ юмнд эс итклтәнь ик юмнд иткл уга болх. Кемр таднд эн орчлңгин зөөриг күн даалһдго болхла, йосн зөөриг кен таднд даалһхмб? Кемр таднд эврәннь зөөрән күн даалһдго болхла, кен таднд тана зөөриг өгхмб? Нег чигн зарц хойр эзнд заргдҗ чадшго. Тер негнднь дурго болад, наадкднь дурлх, эс гиҗ негнднь үнн седкләрн заргдх, наадкинь оньгтан авшго. Тадн Бурхнд болн зөөр хойрт дегц церглҗ чадшгот, – гив.

Мөңгнд дурта паршмуд цуг энүг соңсад, Исусар наад бәрәд суув. Исус теднд:
– Яһҗ әмтнә өөр бийдән зөв өгхән тадн меднәт, зуг Бурхн тадна зүркиг медәд бәәнә. Әмтн чинртә гиҗ тоолдг юмиг Бурхн җигшүртә юмнд тоолна. Закана болн әәлдәчнрин цагнь Йохана өмн билә, ода болхла Бурхна йосна тускар Сән Зәңг тархагдҗана, болв ик зунь тенд орхар шунна. Зуг закана хамгин бичкн үзгнь уга болхас урд теңгр һазр хойр түрүләд уга болх. Эврәннь гергнәсн салад оңдан күүкд кү авсн күн, күүнә гергтә дерән негдүлнә, залуһасн хәрсн күүкд кү авсн залу бас тиим килнц һарһна, – гив.

– Нег байн күн бәәҗ. Тер күн үнтә күрң улан хувц өмсдг, сән-сәәхн болн оньдиндән байрта-бахта бәәдг сәнҗ. Лазарь гидг нег яду күн бас бәәҗ. Тер шархта болад, байн күүнә герин үүднә өөр кевтҗ. Тер байн күүнә идснә шавхринь болн хотын үлдлинь идхәр седҗ. Нохас ирәд терүнә шархинь доладг бәәҗ. Һуульһнч Лазарь нас барсна хөөн Бурхна элчнр терүг Абрахамин орнур авч одв. Байн күүнә наснь бас чиләд, терүг әмтн оршав. Тер үклин һазрт тусҗ, тендән дегд икәр зовлң эдләд, деегшән хәләһәд, ик деер теңгрт Абрахамиг үзв, өөрнь Лазарь бәәҗ. Байн күн: «Аав минь! Абрахам, намаг хәәрлит! Лазариг нааран илгәһит, тер эврәннь хурһан уснд норһад, мини келндм күргтхә, тер юңгад гихлә, би эн һалд ик зовлң эдлҗәнәв», гиҗ дуудв. Зуг Абрахам хәрүднь: «Көвүм минь, тодл, чи эврәннь җирһлдән сәәһән эдлләч, Лазарь болхла басл муулян эдллә. Ода тер энд амулң җирһлән олв, чи болхла зовҗанач. Дәкәд болхла, Чи ма хойрин хоорнд ик гүн садрг бәәнә, болв кен чигн чам тал йовхар седвчн, йовҗ чадшго, чамас мадн тал күн давшҗ һарч чадшго», гиҗ келв. « Тиигхлә, эцк минь, Лазариг мини эцкин гер тал илгәтн, юңгад гихлә, нанд дәкәд тавн ах-дү бәәнә. Тедниг эн зовлңта һазрт бичә тустха гиһәд тер йовад урдаснь медүлтхә», гиҗ байн күн хәрүднь келв. «Теднәд Моше болн әәлдәчнр бәәнәлм. Ах-дүүнрчн тедниг соңстха», гиҗ Абрахам келв. «Уга, Аав минь Абрахам, үксн әмтнәс негнь болвчн теднүр одсн болхла, тедн килнцтә җирһлән үлдәх билә», гиҗ байн келв. Тиигхлә Абрахам хәрүднь: «Кемр тедн Мошег болн әәлдәчнриг соңсдго бәәсн болхла, үксн күн әмдрв чигн, түүг иткшго», гиҗ келв.

ऐका Лука 16