Biblían á hljóðbók 2007

<div class="version vid1915 iso6393isl" data-vid="1915" data-iso6393="isl">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch17" data-usfm="GEN.17">
 <div class="label">17</div><div class="s">Abram nefndur Abraham</div><div class="p"> 1&#222;egar Abram var n&#237;ut&#237;u og n&#237;u &#225;ra birtist Drottinn honum og sag&#240;i vi&#240; hann:</div><div class="p">&#8222;&#201;g er Alm&#225;ttugur Gu&#240;. Gakk fyrir m&#237;nu augliti og ver heill. 2&#201;g mun setja s&#225;ttm&#225;la milli m&#237;n og &#254;&#237;n og margfalda &#254;ig mikillega.&#8220; 3F&#233;ll &#254;&#225; Abram fram &#225; &#225;sj&#243;nu s&#237;na og Gu&#240; sag&#240;i vi&#240; hann: 4&#8222;&#222;essi er s&#225;ttm&#225;li minn vi&#240; &#254;ig: &#222;&#250; munt ver&#240;a &#230;ttfa&#240;ir fj&#246;lda &#254;j&#243;&#240;a. 5Eigi skalt &#254;&#250; lengur nefnast Abram heldur skalt &#254;&#250; Abraham heita &#254;v&#237; a&#240; &#233;g geri &#254;ig a&#240; &#230;ttf&#246;&#240;ur fj&#246;lda &#254;j&#243;&#240;a. 6&#201;g mun gera &#254;ig mj&#246;g frj&#243;saman og l&#225;ta af &#254;&#233;r koma margar &#254;j&#243;&#240;ir og &#250;t af &#254;&#233;r skulu konungar koma. 7&#201;g set s&#225;ttm&#225;la minn milli m&#237;n og &#254;&#237;n og &#254;inna ni&#240;ja eftir &#254;ig, kynsl&#243;&#240; eftir kynsl&#243;&#240;, eil&#237;fan s&#225;ttm&#225;la. &#201;g mun vera &#254;inn Gu&#240; og &#254;inna ni&#240;ja eftir &#254;ig. 8Landi&#240; &#254;ar sem &#254;&#250; n&#250; b&#253;r&#240; landlaus, allt Kanaansland, gef &#233;g &#254;&#233;r og ni&#240;jum &#254;&#237;num eftir &#254;ig til &#230;vinlegrar eignar. Og &#233;g vil vera &#254;eirra Gu&#240;.&#8220;</div><div class="s">S&#225;ttm&#225;li umskurnarinnar</div><div class="p"> 9Og Gu&#240; sag&#240;i vi&#240; Abraham: &#8222;&#222;&#250; skalt halda s&#225;ttm&#225;la minn, &#254;&#250; og ni&#240;jar &#254;&#237;nir eftir &#254;ig, kynsl&#243;&#240; eftir kynsl&#243;&#240;. 10&#222;essi er s&#225;ttm&#225;linn milli m&#237;n og ykkar og ni&#240;ja &#254;inna eftir &#254;ig, sem &#254;i&#240; skulu&#240; halda: Allt karlkyn me&#240;al ykkar skal umskera. 11&#222;i&#240; skulu&#240; umskera hold forh&#250;&#240;ar ykkar. &#222;a&#240; s&#233; t&#225;kn s&#225;ttm&#225;lans milli m&#237;n og ykkar. 12Hvert &#225;tta daga sveinbarn skal umskera me&#240;al ykkar, kynsl&#243;&#240; eftir kynsl&#243;&#240;, &#254;au sem heima eru f&#230;dd og l&#237;ka hin sem keypt eru af &#250;tlendingi sem eigi er af &#254;&#237;num &#230;ttlegg. 13&#222;au skal umskera, b&#230;&#240;i &#254;au sem heima eru f&#230;dd og &#254;au sem keypt hafa veri&#240;. S&#225;ttm&#225;li minn &#225; holdi ykkar skal vera eil&#237;fur s&#225;ttm&#225;li. 14&#211;umskorinn karlma&#240;ur, sem hefur ekki l&#225;ti&#240; umskerast &#225; holdi forh&#250;&#240;ar sinnar, hefur rofi&#240; s&#225;ttm&#225;la minn og skal uppr&#230;ttur ver&#240;a &#250;r &#254;j&#243;&#240; sinni.&#8220;</div><div class="s">Sara&#237; nefnd Sara. &#205;sak og &#205;smael</div><div class="p"> 15Enn tala&#240;i Gu&#240; til Abrahams: &#8222;Sara&#237; kona &#254;&#237;n skal ekki lengur heita Sara&#237;, h&#250;n skal heita Sara. &#201;g mun blessa hana og &#233;g mun einnig gefa &#254;&#233;r son me&#240; henni. 16&#201;g mun blessa hana og h&#250;n skal ver&#240;a &#230;ttm&#243;&#240;ir &#254;j&#243;&#240;a. &#222;j&#243;&#240;konungar munu af henni koma.&#8220;</div><div class="p"> 17&#222;&#225; f&#233;ll Abraham fram &#225; &#225;sj&#243;nu s&#237;na og hl&#243;.#17.17 &#8230; og hl&#243;: or&#240;aleikur hebresku sagnarinnar a&#240; hl&#230;ja og nafns &#205;saks. Hann hugsa&#240;i me&#240; sj&#225;lfum s&#233;r: &#8222;Getur hundra&#240; &#225;ra ma&#240;ur eignast b&#246;rn og getur Sara n&#237;r&#230;&#240; ali&#240; barn?&#8220; 18Og Abraham sag&#240;i vi&#240; Gu&#240;: &#8222;M&#230;tti &#205;smael lifa frammi fyrir &#254;&#237;nu augliti.&#8220;</div><div class="p"> 19En Gu&#240; sag&#240;i: &#8222;Nei. Sara, kona &#254;&#237;n, mun f&#230;&#240;a &#254;&#233;r son og &#254;&#250; skalt nefna hann &#205;sak og &#233;g mun setja honum s&#225;ttm&#225;la minn, eil&#237;fan s&#225;ttm&#225;la vi&#240; ni&#240;ja hans eftir hann. 20En um &#205;smael hef &#233;g b&#230;nheyrt#17.20 Or&#240;aleikur sagnarinnar a&#240; b&#230;nheyra vi&#240; nafn &#205;smaels. &#254;ig. &#201;g mun blessa hann, gera hann frj&#243;saman og margfalda hann mikillega. Hann mun ver&#240;a &#230;ttfa&#240;ir t&#243;lf &#254;j&#243;&#240;h&#246;f&#240;ingja og &#233;g mun gera hann a&#240; mikilli &#254;j&#243;&#240;. 21En s&#225;ttm&#225;la minn set &#233;g &#205;sak sem Sara mun f&#230;&#240;a &#254;&#233;r um &#254;essar mundir a&#240; &#225;ri.&#8220;</div><div class="p"> 22Er Gu&#240; haf&#240;i enda&#240; tal sitt vi&#240; Abraham st&#233; hann upp fr&#225; honum.</div><div class="p"> 23Abraham t&#243;k &#254;&#225; &#205;smael, son sinn, og alla sem f&#230;ddir voru &#237; h&#250;si hans og alla sem keyptir h&#246;f&#240;u veri&#240;, alla karlmenn &#237; h&#250;si s&#237;nu, og umskar &#254;&#225; &#225; holdi yfirh&#250;&#240;ar &#254;eirra &#225; &#254;eim sama degi og Gu&#240; haf&#240;i bo&#240;i&#240; honum. 24Abraham var n&#237;ut&#237;u og n&#237;u &#225;ra er hann var umskorinn &#225; holdi yfirh&#250;&#240;ar sinnar. 25&#205;smael, sonur hans, var &#254;rett&#225;n &#225;ra er hann var umskorinn &#225; holdi yfirh&#250;&#240;ar sinnar. 26&#193; &#254;essum sama degi voru &#254;eir umskornir, Abraham og &#205;smael, sonur hans. 27Og allir karlmenn, jafnt &#254;eir sem f&#230;ddir voru &#237; h&#250;si hans og hinir sem keyptir h&#246;f&#240;u veri&#240; af &#250;tlendingum, voru umskornir me&#240; honum.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Þegar Abram var níutíu og níu ára birtist Drottinn honum og sagði við hann:
„Ég er Almáttugur Guð. Gakk fyrir mínu augliti og ver heill. Ég mun setja sáttmála milli mín og þín og margfalda þig mikillega.“ Féll þá Abram fram á ásjónu sína og Guð sagði við hann: „Þessi er sáttmáli minn við þig: Þú munt verða ættfaðir fjölda þjóða. Eigi skalt þú lengur nefnast Abram heldur skalt þú Abraham heita því að ég geri þig að ættföður fjölda þjóða. Ég mun gera þig mjög frjósaman og láta af þér koma margar þjóðir og út af þér skulu konungar koma. Ég set sáttmála minn milli mín og þín og þinna niðja eftir þig, kynslóð eftir kynslóð, eilífan sáttmála. Ég mun vera þinn Guð og þinna niðja eftir þig. Landið þar sem þú nú býrð landlaus, allt Kanaansland, gef ég þér og niðjum þínum eftir þig til ævinlegrar eignar. Og ég vil vera þeirra Guð.“

Og Guð sagði við Abraham: „Þú skalt halda sáttmála minn, þú og niðjar þínir eftir þig, kynslóð eftir kynslóð. Þessi er sáttmálinn milli mín og ykkar og niðja þinna eftir þig, sem þið skuluð halda: Allt karlkyn meðal ykkar skal umskera. Þið skuluð umskera hold forhúðar ykkar. Það sé tákn sáttmálans milli mín og ykkar. Hvert átta daga sveinbarn skal umskera meðal ykkar, kynslóð eftir kynslóð, þau sem heima eru fædd og líka hin sem keypt eru af útlendingi sem eigi er af þínum ættlegg. Þau skal umskera, bæði þau sem heima eru fædd og þau sem keypt hafa verið. Sáttmáli minn á holdi ykkar skal vera eilífur sáttmáli. Óumskorinn karlmaður, sem hefur ekki látið umskerast á holdi forhúðar sinnar, hefur rofið sáttmála minn og skal upprættur verða úr þjóð sinni.“

Enn talaði Guð til Abrahams: „Saraí kona þín skal ekki lengur heita Saraí, hún skal heita Sara. Ég mun blessa hana og ég mun einnig gefa þér son með henni. Ég mun blessa hana og hún skal verða ættmóðir þjóða. Þjóðkonungar munu af henni koma.“
Þá féll Abraham fram á ásjónu sína og hló. Hann hugsaði með sjálfum sér: „Getur hundrað ára maður eignast börn og getur Sara níræð alið barn?“ Og Abraham sagði við Guð: „Mætti Ísmael lifa frammi fyrir þínu augliti.“
En Guð sagði: „Nei. Sara, kona þín, mun fæða þér son og þú skalt nefna hann Ísak og ég mun setja honum sáttmála minn, eilífan sáttmála við niðja hans eftir hann. En um Ísmael hef ég bænheyrt þig. Ég mun blessa hann, gera hann frjósaman og margfalda hann mikillega. Hann mun verða ættfaðir tólf þjóðhöfðingja og ég mun gera hann að mikilli þjóð. En sáttmála minn set ég Ísak sem Sara mun fæða þér um þessar mundir að ári.“
Er Guð hafði endað tal sitt við Abraham sté hann upp frá honum.
Abraham tók þá Ísmael, son sinn, og alla sem fæddir voru í húsi hans og alla sem keyptir höfðu verið, alla karlmenn í húsi sínu, og umskar þá á holdi yfirhúðar þeirra á þeim sama degi og Guð hafði boðið honum. Abraham var níutíu og níu ára er hann var umskorinn á holdi yfirhúðar sinnar. Ísmael, sonur hans, var þrettán ára er hann var umskorinn á holdi yfirhúðar sinnar. Á þessum sama degi voru þeir umskornir, Abraham og Ísmael, sonur hans. Og allir karlmenn, jafnt þeir sem fæddir voru í húsi hans og hinir sem keyptir höfðu verið af útlendingum, voru umskornir með honum.

ऐका Fyrsta Mósebók 17