СУРГААЛТ ҮГС 26:1-28
СУРГААЛТ ҮГС 26:1-28 Ариун Библи 2013 (АБ2013)
Зунаар цас, ургацнаар бороо гэгчээр Мунхагт алдар хүнд үл зохино. Хүртэх ёсгүй хараал эргэлдэх бор шувуу, нисэн одох хараацай мэт Моринд ташуур, илжгэнд хазаар Мунхгуудын нуруунд саваа. Мунхаглалаар мунхагт бүү хариул Адил болуузай. Түүнд мунхаглалынх нь хариултыг өг Нүдэндээ тэд мэргэн болуузай. Хөлөө тайруулж, хүчирхийллийг ууя гэвэл Мунхаг нэгнээр хэл хүргүүлэх. Мунхгийн аман дахь сургаалт үгс Доголон хүний тэгш бус хөл адил. Мунхагт алдар хүнд өгөх нь Дүүгүүрт чулуу холбож бэхлэхтэй адил. Мунхгийн аман дахь сургаалт үгс Согтуугийн гар дахь өргөст мөчир адил. Явуулын мунхгийг хөлслөгч эсвэл согтууг хөлслөгч болбоос Бүхнийг шархдуулдаг харваач лугаа адил. Нохой бөөлжсөө идэх, Мунхаг хүн мунхаглалаа давтах. Өөрийнхөө нүдэнд мэргэн хүнийг чи үзсэн үү? Мунхаг хүнд тийм нэгнээс ч илүү найдлага бий. Залхуу хүн “Зам дээр арслан байна, Задгай талбайд арслан байна” гэх Хаалга нугасаараа эргэх адил Залхуу хүн орон дээрээ хөрвөөнө. Аяганд хүргэсэн гараа залхуу нь Амандаа буцааж хүргэх гэж цөхнө. Залхуу хүн өөрийгөө долоон хэрсүүгээс ч илүү мэргэнд тооцно Бусдын хэрүүлд хөндлөнгөөс оролцох нь Хажуугаар өнгөрөгч нохойг чихнээс нь зулгаахтай адил. Галтай мод, үхлийн сумаар тоглогч галзуу мэт Хөршийгөө гүтгэн мэхэлчихээд “Би тоглосон юм” гэгч байх. Түлээгүйд гал унтарна Хов зөөгчгүйд эвдрэлцэл намжина. Нүүрс цогшиж Мод гал болдог лугаа адил Хэрүүлч хүн хэрүүл өдөөх. Хов яригчийн үгс амтат идээ мэт Ходоодны мухарт ч хүрнэ. Дүрэлзэх уруул, ёрын муу зүрх болбоос Мөнгөний хольцоор өнгөлсөн шавар сав суулга мэт. Үзэн ядагчийн уруул зөөлөн ярьдаг ч дотроо зальтай Нигүүлсэнгүй ярьсан ч түүнд бүү итгэ. Зүрх юунд нь элдэв долоон жигшүүр. Заль мэхээр үзэн ядалт нь халхлагддаг ч Зальт санаа нь чуулганы өмнө илчлэгдэнэ. Өрөөлд ухсан нүхэндээ өөрөө унах. Өөд өнхрүүлсэн чулуу өөр дээр нь буух. Худалч хэл хэлмэгдэгчээ хүртэл үзэн ядах. Ховч ам сүйрлийг бэлдэх.
СУРГААЛТ ҮГС 26:1-28 Ариун Библи, 2004 (АБ2004)
Зун цас орох ба ургац хураах үеэр бороо орохын адил Мунхаг хүнд хүндэтгэл үзүүлэх нь үл зохино. Далавчаа дэвэх бор шувуу болон нисэн одох хараацайтай адил шалтгаангүй хараал намждаггүй. Ташуур моринд, хазаар илжгэнд зориулагддаг бол Саваа нь мунхгуудын нуруунд зориулагджээ. Мунхагт мунхгаар нь бүү хариул. Эс тэгвэл чи түүнтэй адил болно. Мунхаг хүн өөрийгөө цэцэн мэргэнд тооцохгүй байхын тулд түүнд мунхгаар нь хариултыг өг. Мунхгийн гараар зурвас хүргүүлэгч нь хөлөө тайрч, хүчирхийллийг ууж буй хэрэг. Мунхгийн аман дахь сургаалт үгс нь суунги хүний хэрэгцээгүй хөлтэй адил болой. Мунхаг хүнийг өргөмжлөгч нь дүүгүүрт чулуу хийж буйтай адил болой. Мунхгийн аман дахь сургаалт үгс нь согтуугийн гарт шаасан өргөстэй адил болой. Мунхгийг болон өнгөрөн явагсдыг дуудаж хөлсөлдөг хүн бол Хүн бүрийг шархдуулдаг харваачтай адил юм. Нохой бөөлжсөө долоодогчлон мунхаг хүн мунхаглалаа давтана. Өөрөө өөрийнхөө нүдэнд мэргэн байдаг хүнийг чи үзсэн үү? Мунхаг хүнд тийм нэгнээс ч илүү засрах найдлага бий. Залхуу хүн “Замд арслан байна. Задгай талбайд догшин арслан байна” гэдэг. Хаалга нугасаараа нээгдэж хаагддаг шиг Залхуу хүн орон дээрээ эргэж хөрвөөнө. Залхуу хүн аяганд гараа хүргээд, Эргүүлээд амандаа хүргэх гэж цөхөрнө. Мунхаг нь өөрийгөө ухаалаг хариу өгч чадах долоон хүнээс ч илүү мэргэн хэмээдэг. Өөрт нь хамаагүй хэрүүл маргаанд хөндлөнгөөс оролцогч болбоос Нохойг чихнээс нь зуурч авагчтай адил буюу. Галтай мод болон үхлийн нумыг шидэгч галзуу хүн байдаг. Хөршийгөө мэхэлчихээд, “Би тоглосон юм” гэх хүн тийм нэгэнтэй адил буюу. Түлээ дутагдвал гал унтарна. Хов жив зөөгч байхгүй бол хэрүүл маргаан намжина. Модны нүүрс улайссан цогийг бий болгож, Түлээ нь галыг өрдөхийн адил хэрүүлч хүн эвдрэлцлийг өдөөнө. Хов зөөгчийн үгс тансаг идээ будаа мэт байх бөгөөд ходоодны мухарт ч хүрнэ. Дүрэлзэх уруул ба хорон зүрх болбоос Мөнгөний хольцоор өнгөлсөн шавар сав суулга мэт буюу. Үзэн яддаг хүн түүнийгээ уруулаараа нуудаг ч заль мэхээ зүрхэндээ хадгалдаг. Тэр хүн нигүүлсэнгүй ярьсан ч түүнд бүү итгэ. Учир нь зүрхэнд нь долоон жигшүүрт зүйл байдаг. Хэдийгээр заль мэхээр үзэн ядалт нь баганын цаана халхлагддаг ч Түүний хар санаа нь цугларагсдын өмнө илчлэгдэнэ. Нүхийг ухагч хүн өөрөө түүн уруугаа унана. Өөдөө шидсэн чулуу өөрийн толгой дээр унана. Худалч хэл хуурагдагсдыг үзэн яддаг. Бялдууч ам сүйрлийг авчирдаг.