Сургаалт үгс 9:1-18

Байшингаа барьж, долоон баганаа урлав, мэргэн ухаан. Малаа нядлан дарсаа хольж бас ширээгээ засжээ, тэрээр. Хотын хамгийн өндөрлөгөөс тэрээр зарц бүсгүйчүүдээ илгээн зар тараана “Гэнэн нэгэн нь наашаа эргэгтүн!” гээд Ухвар мөчид нэгэнд тэрээр “Нааш ир, талхнаас минь зоогло Хольсон дарснаас минь уугтун. Гэнэн явдлаа орхин амьд яв Ухаарлын замаар яв!” гэж хэлдэг. Басамжлагчийг залруулваас Үл хүндлэлийг хураана. Буруутыг зэмлэвээс Өө толбыг хүртэнэ. Басамжлагчийг бүү зэмлэ, Тэр чамайг үзэн ядна. Мэргэнийг зэмлэ, Тэр чамайг хайрлана. Мэргэнд соёрх Тэрээр улам мэргэн болно. Зөвтийг сурга, Тэрээр мэдлэгээ арвижуулна. ЭЗЭНээс эмээхүй нь Мэргэн ухааны эхлэл. Ариун Нэгэнийг мэдэх нь ухаарал. Учир нь өдөр хоног чинь надаар уртсах. Амьдралын он жилүүд чамд нэмэгдэх. Чи мэргэн бол өөртөө л мэргэн байгаа хэрэг. Чи басамжилдаг аваас өөрөө л үүнийгээ үүрэх болно. Мулгуу эмэгтэй нь чимээ дуулиантай. Гэнэн агаад тэр юу ч мэддэггүй. Гэрийнхээ үүдэнд, хотын өндөрлөг газруудын суудал дээр тэр суун Харгуй замаараа цэх алхан явагсдыг дууддаг. “Гэнэн нэгэн нь нааш эргэгтүн” гээд Ухвар мөчид нэгэнд тэрээр “Хулгайн ус чихэрлэг Нууцалсан талх амттай” гэдэг. Үхдэл болохоо тэрээр эс харах агаад Үхэгсдийн орны гүнд тэр эмийн зочид буйг эс мэдэх ажээ.