Евреите 1:2-14

во последниве денови ни зборува преку Синот, Кого Го постави за нас­ледник над сѐ, преку Кого ги создаде и вековите. Тој е одблесок на Божјата слава и отпечаток на Неговата суштина и држи сѐ со Својот моќен збор. Откако преку Себе ги очисти нашите гревови, седна од десната страна на престолот на Се­вишниот во висините. И стана толку повозвишен од ан­ге­лите, колку што е пославно името што го наследи, во споредба со нивното. Зашто кому од ангелите Бог некогаш му рекол: „Ти си Син Мој, Јас Те родив денес“, или пак: „Јас ќе Му бидам Татко, а Тој ќе ми биде Син?“ Исто така, кога Го воведе Прво­ро­де­ниот во вселената, рече: „Нека Му се поклонат сите ангели Божји!“ За ангелите, пак, речено е: „Ти ги правиш ангелите Свои ветрови, а слу­жителите Свои огнен пламен“, а за Синот: „Твојот престол, Боже, е вечен и жезолот на правдата е жезол на царството Твое. Тебе Ти омиле правдата, а го намра­зи беззаконието; затоа, Боже, Твојот Бог Те помаза со масло на радоста пове­ќе од Твоите придружници.“ И пак: „Во почетокот Ти, Господи, си ја основал Земјата, а и небесата се дело на Твоите раце; тие ќе загинат, Ти остануваш; сите ќе изветвеат како облека; ќе ги свиткаш како наметка, како облекло, и тие ќе бидат променети; но Ти си секогаш истиот, и Твоите години нема да се свршат.“ А на кого од ангелите Бог некогаш му рекол: „Седи од Мојата десна страна додека непријателите Твои не ги пос­та­вам за подножје на нозете Твои?“ Нели се тие сите служителски ду­хови, испратени да им служат на оние што ќе го наследат спасението?