Популарни Библиски стихови од Iáno 12

Сподели

Odová, savó Mánge dynarinela, mek te džal pal Mánde, i kaj Me som odój i dynári Miro javéla; i odoléske, kon Mánge javéla te dynarinél, odolés Miro Dad slavinela.

Odová, konéske isyn na drógo péskiro džiibén, xasiakiréla les; ne konéske na drógo péskiro džiibén dro davá svéto, odová les rakhéla vaš viéčno džiibén.

Čačes, čačes Me rakiráva tuménge: kóli mareskiri ziárka, so pyjá dre phuv, na meréla, tedy joj iačélape jekh; ne kóli meréla, tedy janéla but barjakirdé (plódy).

Me javdjom syr dud dro svéto, sob (kaj) kažno, kon patiála dre Mánde, te na jačélpe dro kalypén (cjomnyma).

I kon šunéla lavá Miré i na javéla te patial, na Me javáva léske sendári, pal-dová so Me javdjom na vaš davá, sob (kaj) te sendinav svéto, a Me javdjom vaš dová, sob (kaj) te zrakhav les.

Maríia dro dová časo (cýro), lyjá khoró drieván drogoné mirósa žužé nardostyr, vymakhcia lésa Isusóskire ĥerá i vykostia Léskire ĥerá péskire balenca; i saró kher pherdija lačhesungeskire khandypnasa mirostyr.

lyné pal'matyr randiá i vyginé angíl Léste i godlenas: “Asanna! Mek te javél bahtiakirdó, Savó džála vaš Devléskiro lav, Králi Izrailjoskiro!”

Isúso otphendiá lénge: “Javdiá mardó vaš davá, sob (kaj) te slavinelpe Manušéskiro Čhavó.