Популарни Библиски стихови од Лука 19

Сподели

Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүн хосорһон хүнүүдые бэдэржэ абархын тула ерээ юм», – гэжэ Иисус тэрээндэ хэлэбэ.

«Дээдын Эзэнэй нэрээр заларан ерэһэн Хаан үршөөл хайратай байһай! Тэнгэридэ амгалан байдал оршоһой, Бурханай алдаршахань болтогой!» – гэжэ шанга шангаар хашхаралдаба.

«Шишье Абраһамай жэнхэни үри һадаһан байнаш. Мүнөөдэр шинии гэр бүлэ абарагдаба.

Иисус хажуугаарнь үнгэрхэдөө, өөдөө хаража: «Закхей, модонһоо түргөөр буу! Би мүнөө танайда орохо ёһотойб», – гэбэ. Закхей тэрэ дороо модонһоо буужа, ехэл баяртайгаар Иисусые гэртээ оруулжа хүндэлбэ.

«Эзэн аа! Би хахад зөөриеэ үгытэйшүүлдэ хубаажа үгэхэм. Хэрбээ зарим хүнүүдһээ татари буруу нэхэжэ абаһан байгаа һаа, тэрэнээ дүрбэ нугалан бусаахаб», – гэжэ Закхей Иисусай урда зогсон хэлэбэ.

«Багша аа, эдэ шабинартаа абяагүй болохыень захирыт!» – гэжэ зоной дундаһаа фарисейнүүдэй зариман Иисуста хандаба. «Шабинараймни абяагүй болоо һаа, харгы дээрэхи шулуунууд хашхаралдаха», – гэжэ Иисус тэдээндэ харюусаба.