Text: © Библиско Здружение на Р. Македонија 2023 Audio: ℗ 2024 Hosanna

македонскиот

А кога наближија до Ерусалим и дојдоа во Витфагија, кај Масли­новата Гора, Исус испрати двајца уче­ници, и им рече: „Отидете во селоно, што е наспроти вас, и веднаш ќе најдете врзана магарица и прле со неа; одврзете ги и доведете Ми ги! А ако некој ви рече нешто, кажете му дека Му се потребни на Господ и тој веднаш ќе ги прати.“ А сето тоа се случи за да се исполни кажаното преку пророкот, кој вели:
„Кажете ѝ на ќерката Сионова:
ете, твојот Цар доаѓа кај тебе кроток
и седи на магарица и прле,
младенче од подјаремница.“
Учениците отидоа и направија така, како им заповеда Исус. Ги доведоа магарицата и прлето и ги положија на нив своите алишта, и Тој седна на нив. А мнозина од народот ги постилаа по патот своите облеки; други, пак, сечеа гранки од дрвјата и ги постилаа по патот; а народот што врвеше пред Него и по Него, извикуваше:
„Осана на Синот Давидов!
Благословен е Оној што доаѓа во името Господово!
Осана во висините!“
И кога влезе во Ерусалим, целиот град се раздвижи, велејќи: „Кој е Овој?“ А народот говореше: „Овој е Исус, пророкот од Назарет Галилејски.“


И Исус влезе во Божјиот храм и ги истера сите што продаваа и купуваа во храмот, ги преврте масите на мену­ва­чи­те и столовите на оние што продаваа гулаби, и им рече: „Напишано е:
’Мојот дом ќе се нарече дом за молитва‘,
а вие го направивте разбојничка пеш­тера.“
И Му пријдоа во храмот куци и слепи, и Тој ги излекува. А првосвештениците и книж­ни­ци­те, кога ги видоа чудата што ги на­пра­ви, и слушајќи ги децата како викаат во храмот и велат: „Осана на Синот Давидов!“, негодуваа, и Му рекоа: „Слушаш ли што велат тие?“ А Исус им рече: „Да! Зар никогаш не сте читале:
’Од устата на ново­роденчиња и од доенчиња
Ти си при­гот­вил пофалба?‘“
И кога ги остави, излезе надвор од градот, во Витанија, и таму преноќи.


А наредното утро, враќајќи се во градот, огладне; и покрај патот виде една смоква, па отиде до неа; но откако не најде на неа ништо освен лисја, ѝ рече: „Да нема веќе род на тебе довека!“ И смоквата веднаш се исуши. Штом го видоа тоа, учениците се зачудија и рекоа: „Како веднаш се исуши смоквата!“ А Исус им одговори: „Вистина ви велам: ако имате вера и не се посомневате, не само тоа што се случи со смоквата ќе го правите, туку ако и на оваа планина ѝ речете – дигни се и фрли се во морето, тоа ќе биде. И сѐ што ќе побарате во молитва, ако имате вера, ќе добиете.“


И кога Тој дојде во храмот и поучуваше, Му пристапија првосвештениците и старешините на народот и рекоа: „Со каква власт го правиш тоа и кој Ти ја дал таа власт?“ А Исус им одговори: „И Јас ќе ве прашам нешто. Па, ако Ми одго­ворите, и Јас ќе ви кажам со каква власт го правам ова. Јовановото крштевање од каде беше: од небото или од луѓето?“ А тие разговараа меѓу себе, велејќи: „Ако кажеме ’од небото‘, ќе ни рече: ’Тогаш зошто не му поверувавте?‘ А ако кажеме ’од луѓето‘, се пла­ши­ме од народот; зашто сите го сме­таат Јован за пророк.“ И, одговарајќи Му на Исус, рекоа: „Не знаеме.“ А Тој им рече: „Ниту Јас не ви кажувам со каква власт го правам ова.“

„Што мислите за ова? Еден човек имаше два сина; па отиде кај првиот и му рече: ’Сине, оди денес да работиш во моето лозје!‘ Тој одговори: ’Не сакам!‘ но потоа се покаја и отиде. Отиде и кај вториот, и му го рече истото. Тој одговори: ’Ќе отидам, господаре.‘ Но не отиде. Кој од двајцата ја исполни татковата волја?“ Му рекоа: „Првиот.“ Тогаш Исус им рече: „Вистина ви велам дека даночниците и блудниците пред вас ќе влезат во царството Божјо: зашто Јован дојде кај вас по патот на праведноста и вие не му поверувавте, а даночниците и блудниците му поверуваа; а вие, и откако видовте не се покајавте за да му поверувате.“


„Чујте друга парабола! Си беше еден човек домаќин, кој насади лозје, го огради, ископа место за преса, соѕида кула и, откако им го предаде на лоза­рите, замина на пат. И, кога наближи времето за берба, тој ги испрати кај лозарите своите слуги за да ги приберат неговите плодови. Но лозарите ги фатија неговите слуги, па едниот го претепаа, другиот го убија, а третиот го каменуваа. Тој повторно испрати други слуги, повеќе од првите; но и со нив постапија исто. Најпосле го испрати кај нив својот син, велејќи си: ’Ќе се засрамат од син ми.‘ Но лозарите, штом го видоа син му, си рекоа меѓу себе: ’Овој е наследникот; ајде да го убиеме и да го присвоиме неговото наследство.‘ Па, го фатија, го изведоа надвор од лозјето и го убија. Кога ќе дојде господарот на лозјето, што ќе им направи на тие лозари?“ Му одговорија: „Злосторниците жестоко ќе ги погуби, а лозјето ќе го даде на други лозари што ќе му ги даваат плодовите навреме.“ А Исус им рече: „Зар никогаш не сте читале во Писмата:
’Каменот што го отфрлија ѕидарите,
стана камен темелник;
тоа е од Господ
и чудесно е во нашите очи.‘
Затоа ви велам дека царството Божјо ќе биде земено од вас и ќе му се даде на народ што ги принесува неговите плодови. И кој ќе падне врз тој камен, ќе се разбие; а врз кого тој ќе падне, ќе го здроби.“ И слушајќи ги Неговите параболи, првосвештениците и фарисеите разбраа дека говори за нив, па настојуваа да Го фатат; но се плашеа од народот, кој Го сметаше за пророк.

Слушни за Матеј 21