«Iza no nino, izay renay,
ary iza no nanehoana ny sandrin’i Iaveh?»
Fa nisondrotra teo anatrehany Izy, tahaka ny hazo madinika marefo,
tahaka ny solofon-kazo mitsiry amin’ny tany karankaina;
tsy nanana endrika na hatsaran-tarehy nanaitra ny masontsika;
na bika namelona ny fitiavantsika.
Noesorina sy nilaozan’ny olona Izy,
olona ory sady zatra ny fijaliana;
hoatra ny zavatra hisaronan’ny olona tava;
natao faneso sy tsy nahoantsika velively.
Marina tokoa fa ny aretintsika no nentiny,
ary ny fahoriantsika no nivesarany;
ary isika anefa nijery Azy ho olom-boasazy,
nokapohin’Andriamanitra sy naetry.
Kanefa Izy nolefonina noho ny fahotantsika,
notorotoroina noho ny helotsika;
nasiana ny famaizana nahazoantsika fihavanana;
ary ny ratra taminy no nahasitrana antsika.
Efa mpaniasia toy ny ondry avokoa isika,
samy nanaraka ny lalany avy isika;
ary nazeran’i Iaveh taminy avokoa
ny helotsika rehetra.
Vonoina Izy, ary mandefitra,
tsy niloa-bava akory Izy;
tahaka ny zanak’ondry entina hovonoina,
tahaka ny ondry vavy eo anatrehan’izay manety azy;
tsy miloa-bava akory.
Nesorina izy noho ny fampahoriana sy ny fitsaràna;
ary iza moa tamin’ireo niara-belona taminy, no mba nihevitra,
fa nofongorana eo amin’ny tanin’ny velona Izy,
ary nozoin-doza noho ny fahotan’ny vahoakako?
Natao iray fasana tamin’ny ratsy fanahy Izy;
ary eo amin’ny mpanan-karena nony efa maty,
nefa tsy mba nanao ny tsy marina,
ary tsy mba nisy fitaka teo am-bavany.
Sitrak’i Iaveh ny nanorotoro Azy tamin’ny fijaliana,
nefa rehefa voaatitry ny fanahiny ny sorom-panonerana,
dia hahita taranaka Izy, ho lava andro hiainana,
ary hambinina eo an-tanany ny hevitra nokasain’i Iaveh.
Noho ny fijalian’ny fanahiny,
dia hahita Izy, ka ho afa-po.
Ilay marina, mpanompoko, noho ny fijaliany,
hanamarina olona betsaka,
ary ny Tenany hivesatra ny helok’ireo.
Noho izany homeko anjara eo amin’ny lehibe Izy,
ary hiara-mizara babo amin’ny mahery
App Baiboly
Baiboly App ho an'ny Ankizy
