Jôhany 4:27-54

Tamin’izay indrindra no tafaverina ny mpianany, ka gaga satria vehivavy no niresahany; saingy tsy nisy nanao hoe: «Inona no tadiavinao?» na hoe «Ahoana no iresahanao aminy?» Dia nandao ny sininy ravehivavy, ka lasa nankany an-tanàna hilaza amin’ny olona hoe: –Ndao ianareo hizaha Lehilahy anankiray, Izay nilaza tamiko ny nataoko rehetra; izao angaha no ilay Mesia? Dia nivoaka ny tanàna ny olona ka nankeo amin’i Jesoa. Raha tsy mbola tonga ny olona, dia niangavian’ny mpianany hisakafo i Jesoa ka nataony hoe: –Mpampianatra ô, hano re ny sakafo! Fa hoy i Jesoa taminy: –Izaho dia manana sakafo izay tsy fantatrareo. Tamin’izay ny mpianany dia nifampilaza hoe: –Nisy olona nitondra zavatra hohaniny angaha? Izao kosa no navalin’i Jesoa azy ireo: –Ny sakafoko dia ny manao ny sitrapon’Ilay naniraka Ahy sy ny manatanteraka ny asa nampanaoviny Ahy. Tsy ianareo ve no milaza fa efa-bolana sisa dia ho tonga ny taom-pijinjana? Indro kosa Aho milaza aminareo hoe: atopazy ny masonareo ka jereo ny eny an-tsaha, fa masaka ny vary sady efa fijinja! Izay mijinja dia mandray karama sahady ary mamory vokatra ho an’ny fiaina-maharitra mandrakizay; hany ka hiara-mifaly ny mpamafy sy ny mpijinja. Amin’izany manko dia marina ilay ohabolana hoe: «Ny iray mamafy ary ny iray kosa mijinja.» Izaho no naniraka anareo hijinja izay tsy nisasaranareo: olon-kafa no nisasatra, ary ianareo kosa nanohy eo amin’izay nisasarany. Maro ny Samaritanina tamin’izany tanàna izany no nino an’i Jesoa noho ny tenin-dravehivavy nanambara hoe: «Nolazainy tamiko avokoa ny nataoko rehetra.» Koa rehefa tonga teo amin’i Jesoa ny Samaritanina, dia niangavy Azy hitoetra tao aminy; ary dia nitoetra tao indroa andro i Jesoa. Vao mainka maro aza no nino Azy noho ny teny nataony; ka hoy ireo tamin-dravehivavy: –Tsy noho ny filàzanao ihany no inoanay fa ny tenanay no nandre, ka fantatray fa Izy tokoa no Mpamonjy an’izao tontolo izao. Nony afaka ny indro andro, dia niala teo amin’ny Samaritanina i Jesoa mba hankany Galilea; ny tenan’i Jesoa manko no efa nanambara fa «tsy misy mpaminany hajaina eo amin’ny tany nahabe Azy». Koa rehefa tonga tany Galilea Izy, dia noraisin’ny Galileanina; satria niakatra tany Jerosalema koa ry zareo tamin’ny fankalazana ny Paska, hany ka nahita izay rehetra nataon’i Jesoa tany nandritra ny fankalazana. Tamin’izay i Jesoa dia nankany Kanà tanànan’i Galilea indray, tany amin’ilay nanovany ny rano ho divay. Ary nisy tandapa anankiray nanan-janaka lahy narary tany Kafarnahòma. Rehefa reny fa hoe tonga ao Galilea avy tany Jodea i Jesoa, dia nanatona Azy ilay tandapa ary niangavy Azy mba hidina any Kafarnahòma hanasitrana ny zanany lahy efa ho faty. Ka hoy i Jesoa taminy: –Raha tsy mahita famantarana sy zava-mahagaga ianareo, dia tsy mba hety hino mihitsy! Fa novalian’ilay tandapa hoe: –Midîna re, Tompoko, dieny mbola tsy maty ny zanako! Ka hoy i Jesoa taminy: –Ndeha mody, fa velona soa aman-tsara ny zanakao! Nino ny teny voalazan’i Jesoa taminy ralehilahy, ka lasa nody. Efa teny an-dalana midina ho any Kafarnahòma izy no tamy nitsena azy ny mpanompony ka nilaza hoe: –Velona soa aman-tsara ny zanakao! Ary nanontaniany azy ireo ny ora nahasitranany ka hoy ireo taminy: –Omaly tamin’ny iray tolakandro no nialan’ny tazo taminy. Koa fantatry ny rain-drazazalahy fa tamin’izany ora izany indrindra no nanaovan’i Jesoa taminy hoe: «Velona soa aman-tsara ny zanakao»; dia nino izy mbamin’ny ankohonany rehetra. Izany no famantarana faharoa nataon’i Jesoa, dia fony Izy tonga tao Galilea avy tany Jodea.

Planina sy fampaherezam-panahy maimaim-poana mifandraika amin'ny Jôhany 4:27-54