Rehefa afaka izany, dia notsarovan’Andriamanitra i Noà sy ny bibidia rehetra ary ny biby fiompy rehetra izay niaraka taminy tao anatin’ny sambofiara; ka nampandalo rivo-mahery teny ambonin’ny tany Izy, dia niharîtra ny rano. Nihidy ny loharano niboiboika avy any ambanin’ny tany sy ny varavaran’ny lanitra, ary nitsahatra ny ranonorana. Niala tsikelikely ny rano teny ambonin’ny tany, ary nihena nony afaka 150 andro. Ary tamin’ny volana fahafito, andro faha-17, dia niantsona teo an-tendrombohitr’i Ararata ny sambofiara. Dia mbola nihena hatrany ihany ny rano hatramin’ny volana fahafolo. Ka tamin’ny andro voalohan’ny volana fahafolo, dia tazana ny tampon’ireo tendrombohitra.
Nony afaka efapolo andro, dia novohan’i Noà ny varavarankelin’ny sambofiara izay nataony. Dia nandefa goaika anankiray izy, nefa niverimberina nivoaka sy niditra io mandra-paharîtran’ny rano teny ambonin’ny tany. Dia nandefa voromahailala iray koa izy mba hahitany na efa nihena ny rano teny ambonin’ny tany na tsia. Kanefa tsy nahita izay hametrahany ny tongony ilay voromahailala, ka niverina tany amin’i Noà teny an-tsambofiara, satria mbola feno rano tambonin’ny tany tontolo. Dia naninjitra ny tanany i Noà ka nandray ilay voromahailala ary nampiditra azy tao anaty sambofiara. Mbola niandry herinandro izy vao nandefa ilay voromahailala fanindroany. Fa niverina tany amin’i Noà ilay voromahailala, nony hariva, ka hita nitondra ravin’ôliva maitso teny am-bavany. Dia fantatr’i Noà tamin’izany fa efa nihena ny rano tambonin’ny tany. Dia mbola niandry herinandro indray izy vao nandefa ilay voromahailala izay tsy niverina intsony kosa.
Fa tamin’ny andro voalohan’ny volana voalohany, nony feno 601 taona i Noà, dia ritra ny rano teo ambonin’ny tany. Nesorin’i Noà ny tafon’ny sambofiara ka hitany fa efa maina ny velaran’ny tany. Ary fony andro fahafito amby roapolo tamin’ny volana faharoa dia maina tanteraka ny tany.
Dia hoy Andriamanitra tamin’i Noà: «Mivoaha tao amin’ny sambofiara ianao sy ny vadinao ary ireo zanakalahinao mbamin’ireo vinantovavinao. Avoahy koa ireo biby rehetra niaraka taminao, dia ny karazam-borona rehetra, ny biby rehetra isan-karazany na kely na lehibe, ary aoka hiparitaka eny ambonin’ny tany ireny, ka hitombo eny.» Dia nivoaka avy tao amin’ny sambofiara i Noà sy ny vadiny sy ireo zanany lahy ary ireo vinantovaviny. Avy eo dia nivoaka koa ireo biby rehetra sy ireo voro-manidina, ary ireo bibikely mihetsiketsika rehetra eny ambonin’ny tany araka ny karazany avy.
Dia nanangana alitara ho an’ny TOMPO i Noà, ka naka tamin’ireo biby fiompy sy voro-manidina madio rehetra ary nanolotra azy ho sorona dorana manontolo ho an’ny Tompo teo amin’ny alitara. Ary nony ren’ny TOMPO ilay hanitra ankasitrahiny, dia hoy IZY anakampo hoe: «Tsy mba hanozona ny tany intsony Aho noho ny amin’ny olombelona. Eny, manomboka amin’ny fahatanorany, dia mirona ho amin’ny ratsy ny fon’ny olombelona; koa tsy hamely ny miaina rehetra intsony toy izay nataoko Aho.
Raha mbola tany koa ny tany,
dia tsy hanam-pitsaharana mihitsy
ny famafazana sy ny fijinjana,
ny hafanana sy ny hatsiaka,
ny fahavaratra sy ny ririnina,
ary ny andro sy ny alina.»
App Baiboly
Baiboly App ho an'ny Ankizy
