Un Eliša runāja ar sievu, kuras dēlu viņš bija darījis dzīvu, un sacīja: celies un ej ar savu saimi un piemīti, kur varēdama, jo Tas Kungs badu aicinājis, tas nāks uz šo zemi septiņus gadus. Tad sieva cēlās un darīja pēc Dieva vīra vārda un nogāja ar savu saimi un piemita Fīlistu zemē septiņus gadus. Un kad septiņi gadi bija pagājuši, tad sieva nāca atpakaļ no Fīlistu zemes un izgāja, ķēniņu piesaukt par savu namu un par savu tīrumu. Un ķēniņš runāja ar Gehazi, Dieva vīra puisi, un sacīja: stāsti man jel visas lielās lietas, ko Eliša darījis. Kad nu tas patlaban ķēniņam stāstīja, ka tas nomirušu bija darījis dzīvu, redzi, tad sieva, kuras dēlu viņš bija dzīvu darījis, piesauca ķēniņu sava nama un sava tīruma pēc. Un Gehazis sacīja: mans kungs un ķēniņ, šī ir tā sieva, un šis ir viņas dēls, ko Eliša dzīvu darījis. Tad ķēniņš izjautāja sievu, un tā viņam to stāstīja, un ķēniņš tai deva līdz kādu no galma ļaudīm, sacīdams, lai tai atdod visu, kas tai pieder, arī visus tīruma augļus no dienas, kad tā zemi atstājusi, līdz šim laikam.